inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε από την Defense for Children International – Palestine (DCIP) στα τέλη Σεπτέμβρη του 2015, όταν συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από το ξέσπασμα της δεύτερης Ιντιφάντα. Ανέφερε ότι είχαν σκοτωθεί τουλάχιστον 1996 παιδιά. Πλέον, μαζί με τους, μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 7 θανάτους παιδιών της εξέγερσης του Οκτώβρη, τα νεκρά παιδιά στην Παλαιστίνη έχουν ξεπεράσει τα 2.000 από το ξέσπασμα της Ιντιφάντα του Αλ Άκσα, το 2000.
Τα παιδιά αντιπροσωπεύουν το 46.2% των 4.68 εκατομμυρίων Παλαιστινίων που ζουν στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, και στη Λωρίδα της Γάζας. Η αστάθεια και η βία έχουν καθορίσει τις ζωές τους από τον Σεπτέμβριο του 2000, όταν ξέσπασε η δεύτερη ιντιφάντα ή ξεσηκωμός, εναντίον της ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής του παλαιστινιακού εδάφους.
Η περίοδος των πέντε ετών της σύγκρουσης ξέσπασε όταν ο Αριέλ Σαρόν, τότε ηγέτης της αντιπολίτευσης, του κόμματος Λικούντ, επισκέφθηκε το συγκρότημα του Τεμένους Αλ Άκσα, τον τρίτο ιερότερο τόπο του Ισλάμ, στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, συνοδευόμενος από 1.000 αστυνομικούς, στις 28 Σεπτεμβρίου 2000. Πάνω από 700 παιδιά Παλαιστινίων σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις και τους εποίκους μεταξύ του Σεπτεμβρίου του 2000 και του Φεβρουαρίου του 2005 σύμφωνα με την έρευνα της Defense for Children International – Palestine. Από τότε, τουλάχιστον 1296 παιδιά Παλαιστινίων σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων 551 μόνο το 2014, η πλειονότητα κατά τη διάρκεια ισραηλινών στρατιωτικών επιθέσεων στη Λωρίδα της Γάζας.
Η πιο φονική ισραηλινή στρατιωτική επίθεση, η Επιχείρηση Protective Edge, διήρκησε 50 ημέρες, από τις 8 Ιουλίου έως τις 26 Αυγούστου 2014, και στοίχισε τις ζωές τουλάχιστον 2.220 Παλαιστινίων. Η DCIP επιβεβαίωσε ανεξάρτητα τους θανάτους 547 παιδιών Παλαιστινίων ανάμεσα στους νεκρούς στη Γάζα, τα 535 από αυτά ως άμεσο αποτέλεσμα ισραηλινών επιθέσεων. Σχεδόν το 68% των παιδιών που σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις ήταν 12 ετών ή και νεότερα. Η δεύτερη πιο φονική ισραηλινή στρατιωτική επίθεση, η Επιχείρηση Χυτό Μολύβι (Cast Lead), που εξαπολύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2008, διήρκησε 22 ημέρες, και στοίχισε τη ζωή τουλάχιστον 1.400 Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 350 παιδιών Παλαιστινίων.
Ο εκτοπισμός, η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την ιατρική φροντίδα, και ο ψυχολογικός τραυματισμός παραμένουν σημαντικές περιοχές ανησυχίας για τα παιδιά στη Γάζα, ιδιαίτερα μετά την ισραηλινή επίθεση του 2014 και τον 8χρονο αποκλεισμό της [Λωρίδας της] Γάζας.
Στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, τα παιδιά των Παλαιστινίων έχουν υποστεί υψηλά επίπεδα βίας τα τελευταία χρόνια, καθώς Ισραηλινοί στρατιώτες και αστυνομία χρησιμοποιούν υπερβολική βία για να καταστείλουν διαδηλώσεις. Από το 2014, 15 παιδιά Παλαιστινίων έχουν σκοτωθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις, όλα εκτός ενός, από πραγματικά πυρά, σύμφωνα με την τεκμηρίωση της DCIP. Η DCIP δεν βρήκε στοιχεία ότι οποιοδήποτε από αυτά τα παιδιά αποτελούσε άμεση απειλή για Ισραηλινούς στρατιώτες ή εποίκους. Το Γραφείο Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA) εκτίμησε ότι άλλα 1.477 παιδιά τραυματίστηκαν στη Δυτική Όχθη από πραγματικά πυρά και όπλα ελέγχου πλήθους, συμπεριλαμβανομένων μεταλλικών σφαιρών με λαστιχένια επικάλυψη, κάνιστρων δακρυγόνου, κανονιών νερού και χειροβομβίδων κρότου λάμψης, του τελευταίους 21 μήνες.
Νωρίτερα αυτόν το μήνα (ΣτΜ. τον Σεπτέμβριο), οι ισραηλινές αρχές τροποποίησαν τους κανόνες για το πότε να ανοίγεται πυρ, ώστε να επιτρέψουν στις ισραηλινές δυνάμεις να πυροβολούν με πραγματικά πυρά κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων στην Ιερουσαλήμ όταν υπάρχει «απειλή για τη ζωή». Προηγουμένως οι κανονισμοί επέτρεπαν τα πραγματικά πυρά μόνο όταν υπήρχε άμεση, θανατηφόρα απειλή για τη ζωή αστυνομικού ή στρατιώτη. Η κίνηση έρχεται καθώς ισραηλινοί αξιωματούχοι προωθούν επίσης αυστηρότερες οδηγίες για ποινές και πρόστιμα σε όσους πετούν πέτρες.
Τα παιδιά των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, όπως και οι ενήλικες, αντιμετωπίζουν επίσης σύλληψη, δίωξη και κράτηση υπό ένα ισραηλινό στρατιωτικό δικαστικό σύστημα που τους αρνείται τα βασικά τους δικαιώματα. Από το 1967, το Ισραήλ έχει εφαρμόσει δύο ξεχωριστά νομικά συστήματα στην ίδια επικράτεια: Ισραηλινοί έποικοι ζουν υπό τον πολιτικό νόμο, ενώ οι Παλαιστίνιοι υπόκεινται σε στρατιωτικό νόμο. Το Ισραήλ εφαρμόζει τον πολιτικό νόμο για παιδιά Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που διώκει μεταξύ 500 και 700 παιδιών το χρόνο σε στρατιωτικά δικαστήρια. Κανένα παιδί Ισραηλινού δεν έρχεται σε επαφή με το στρατιωτικό δικαστικό σύστημα.
Από το 2000, η DCIP εκτιμά ότι τουλάχιστον 8.500 χιλιάδες παιδιά Παλαιστινίων συνελήφθησαν από τις ισραηλινές δυνάμεις και διώχθηκαν στο ισραηλινό στρατιωτικό σύστημα κράτησης. Μεταξύ 2012 και 2014, το Ισραήλ είχε υπό κράτηση ένα μέσο όρο 198 παιδιών Παλαιστινίων το μήνα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από την Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών. Η πλειονότητά τους αντιμετωπίζει κατηγορίες ότι πέταξε πέτρες.
Η DCIP έλαβε καταθέσεις από 107 παιδιά στη Δυτική Όχθη που κρατήθηκαν κατά το 2014, που έδειχναν ότι τα ¾ από αυτά υπέστησαν κάποια μορφή σωματικής βίας μετά τη σύλληψη. Οι ισραηλινοί ανακριτές χρησιμοποίησαν επίσης κατάχρηση της θέσης, απειλές και εγκλεισμό σε απομόνωση για να εξαναγκάσουν κάποια από τα παιδιά να ομολογήσουν. Στο 93% αυτών των περιπτώσεων, οι ισραηλινές αρχές στέρησαν από τα παιδιά το νομικό σύμβουλο και δεν τα πληροφόρησαν καταλλήλως για τα δικαιώματά τους. Στην κατοχή της ισραηλινής εφημερίδα Χαάρετς ήρθε μια έκθεση στρατοδικείων του 2011 που έδειξε ένα ποσοστό καταδίκης 99,7% για κατηγορούμενους Παλαιστίνιους.
Το 1991, το Ισραήλ επικύρωσε την Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (CRC). Κατά τη διάρκεια της αρχικής επιθεώρησης του 2002, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το σώμα του ΟΗΕ που παρακολουθεί την εφαρμογή της CRC, εξέφρασε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με «ισχυρισμούς και καταγγελίες για απάνθρωπες ή εξευτελιστικές πρακτικές και για βασανιστήρια ή κακομεταχείριση παιδιών Παλαιστινίων», κατά τη διάρκεια της σύλληψης, της ανάκρισης και της κράτησης.
Πάνω από μια δεκαετία αργότερα, η μόνη αλλαγή είναι ότι η κακομεταχείριση των παιδιών των Παλαιστινίων υπό ισραηλινή στρατιωτική κράτηση έχει γίνει πιο ευρεία και συστηματική. Τον Ιούνιο του 2013, η Επιτροπή δήλωσε ότι τα παιδιά των Παλαιστινίων που συλλαμβάνονται από τις ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν να «υποβάλλονται συστηματικά σε εξευτελιστική μεταχείριση και συχνά σε πράξεις βασανισμού» και ότι το Ισραήλ έχει «περιφρονήσει πλήρως» τις προηγούμενες συστάσεις να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο.
Τα τελευταία 15 χρόνια υπήρξε επίσης ένας αυξανόμενος αριθμός παιδιών Παλαιστινίων και οικογενειών τους που ζουν σε χωριά και πόλεις που περιβάλλονται από επεκτεινόμενες και συχνά βίαιες ισραηλινές κοινότητες εποίκων. Από τότε που το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, το 1967, εγκαθίδρυσε κάπου 125 αποκλειστικά εβραϊκούς εποικισμούς, που στεγάζουν 515.000 Ισραηλινούς. Η διεθνής κοινότητα τους θεωρεί παράνομους. Το Ισραήλ, εντούτοις, διεκδικεί θρησκευτικά και ιστορικά δικαιώματα στην επικράτεια.
Σταθμευμένοι κατά μήκος όλης της Δυτικής Όχθης, Ισραηλινοί στρατιώτες, αστυνομία και ιδιωτικές εταιρίες security προστατεύουν τους πληθυσμούς των εποίκων εις βάρος των Παλαιστινίων αμάχων. Σε αυτό το υπερ-στρατιωτικοποιημένο περιβάλλον, τα παιδιά των Παλαιστινίων έχουν αντιμετωπίσει δυσανάλογη σωματική βία, περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και ψυχολογικό τραυματισμό.
Κείμενο μεταφρασμένο από τον ιστότοπο της DCIP
