Η εκπαίδευση “στο κόκκινο”!

Του Δ. Πολυχρονιάδη*

Η Δημόσια Εκπ/ση σήμερα βιώνει μια από τις πιο δύσκολες και αντίξοες περιόδους της ιστορίας της.

Το Δημόσιο σχολείο ως κατ’εξοχήν μηχανισμός της αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας και των ταξικών δομών που υπηρετεί ήδη από την τελευταία δεκαετία του 20^ου αιώνα και υπό την ιδεολογική και πολιτική πίεση του νεοφιλελευθερισμού έχει μπει στον αστερισμό της μετατροπής του σε χώρο παραγωγής φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού για τις ανάγκες της αδηφάγου καπιταλιστικής αγοράς.

Στο πλαίσιο αυτό οι ολοένα αυξανόμενοι ταξικοί φραγμοί τείνουν να δημιουργήσουν ένα σχολείο και μια εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς.

Το περιεχόμενο του σχολείου (βιβλία, αναλυτικά προγράμματα, μέθοδοι διδασκαλίας, υποστηρικτικές δομές της εκπ/σης) αλλά και οι δομές του (υποδομές, κτήρια, δαπάνες για την Παιδεία, εργασιακές σχέσεις εκπ/κών) υπόκεινται σε ένα συνεχή και ενδελεχή ιδεολογικό και πολιτικό έλεγχο με κύριο στόχο τη μετατροπή της Παιδείας από κοινωνικό αγαθό δωρεάν παρεχόμενο στους πολίτες κάθε δημοκρατικής κοινωνίας (που την υποχρέωση της παροχής της έχει η οργανωμένη πολιτεία) σε εμπορεύσιμο αγαθό που θα πωλείται ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα και την ταξική θέση του καθενός.

Έτσι είδαμε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας να υλοποιούνται (υπό την επίνευση της Ε. Ε. και των εκπαιδευτικών πολιτικών που υλοποιεί) και να εφαρμόζονται καταστροφικές πολιτικές που επιχειρούν να αλλάξουν το DNA της Δημόσιας Εκπ/σης εκβάλλοντας χιλιάδες μαθητές και φοιτητές από τους κόλπους της.

Οι εκπαιδευτικές πολιτικές αυτές που υλοποιούνται από το 1990 και μετά και η εφαρμογή τους απογειώνεται από το 2010 και μετά, με το πρόσχημα της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της χρεοκοπίας που αυτή γέννησε για τη χώρα μας, παίρνουν σάρκα και οστά με την εφαρμογή του «νέου σχολείου», της αλλαγής του νομικού πλαισίου για τα πανεπιστήμια, της επιβολής της «αξιολόγησης» – χειραγώγησης για εκπαιδευτικούς και μαθητές, του κλεισίματος χιλιάδων σχολείων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, των απολύσεων μόνιμων εκπαιδευτικών κλπ.

Στην ιδεολογική και πολιτική μάχη που δίνεται για την υπεράσπιση του Δημόσιου σχολείου, τη διεύρυνση του δικαιώματος για δωρεάν παροχή του κοινωνικού αγαθού της Παιδείας για τα παιδιά όλων των εργαζόμενων της χώρας το εκπαιδευτικό – λαϊκό κίνημα έδωσε, δίνει και θα δίνει καθημερινές μικρές και μεγάλες μάχες.

Η στήλη φιλοδοξεί να φωτίσει πλευρές από τις μάχες αυτές συμβάλλοντας στην ενημέρωση και την ανάπτυξη του προβληματισμού και του διαλόγου γύρω από τα ζητήματα της εκπαίδευσης από κινηματική και ταξική σκοπιά.

Άλλωστε οι μεγάλες φωτιές και οι ανατροπές ξεκινούν πάντα από ένα …..σπίρτο.

Φιλοδοξούμε με την αρθρογραφία μας και την κινηματική μας δράση να γίνουμε αυτό το σπίρτο!

“Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουν το φως.
Είμαστε όμως εκείνοι που θα θυμίζουμε πάντα
πως το σκοτάδι δεν είναι μόνο και ανίκητο”

* Ο Δ. Πολυχρονιάδης είναι δάσκαλος και ενεργός συνδικαλιστής στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης (Δ.Ο.Ε.)