inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Η αναφορά στην έννοια του Έθνους και του «Εθνικού συμφέρονος» προφανώς επιδιώκει να μας υποβάλλει την πεποίθηση ότι έθνος είμαστε όλοι μαζί που διαβιούμε στη γεωγραφική ενότητα που λέγεται Ελλάδα, κάτι σαν μια οικογένεια … περίπου. Μια προφανώς μεγάλη κοινωνική ομάδα με κοινά (;) συμφέροντα, κοινές ανησυχίες, κοινές επιδιώξεις ή ότι ακόμα, ακόμα, τελικά όλοι μαζί μπορεί και να μοιραζόμαστε δίκαια τη παραγωγή και το πλούτο αυτής της γεωγραφικής ενότητας. Κάτι όπως το απλουστευτικά αποκρουστικό «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Έτσι όταν σήμερα η αριστερή μας διακυβέρνηση επιλέγει τον «έντιμο συμβιβασμό» με τη δικαιολογία περί «εθνικού οφέλους», αυτό εξυπακούεται (;) ότι οφείλει να μας ενώνει όλους; Ως ενιαίο και αδιαίρετο εθνικό σύνολο;
Ο τραπεζίτης με το δανειολήπτη που χάνει το σπίτι του από τον πρώτο που τον έγδαρε στους τόκους, οι πατριώτες της λίστας Λαγκάρντ, οι εθνικοί εργολάβοι και οι καναλάρχες, ο εκμεταλλευτής και ο εκμεταλλευόμενος, ο φτωχός αγρότης και ο φεουδάρχης, «συναποτελούμε» αυτό το «Έθνος»; Άρα το «εθνικό συμφέρον» και το «εθνικό όφελος» είναι κοινό και αδιαίρετο για όλους; Άρα δίκαια έχει καταμεριστεί κι έτσι οφείλει να συνεχίζεται;
Δώσε ανακεφαλαίωση …
• Όσον αφορά την καλλιέργεια του μύθου της έννοιας «Εθνος» ο αξέχαστος Βασίλης Ραφαηλίδης την είχε προσεγγίσει και προσδιορίσει εννοιολογικά ως εξής:
«Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα.
Είναι φανερό, όμως, πως για να διατηρήσει» την «καθαρότητα» του αίματός της μια φυλή, και συνεπώς να λειτουργήσει σαν μια ευρεία οικογένεια, όπου όλα τα μέλη της θα είναι στενοί ή μακρινοί συγγενείς, πρέπει αυτή η φυλή να είναι καταρχήν ενδογαμική, δηλαδή τα μέλη της να παντρεύονται μεταξύ τους και οι επιμειξίες με αλλόφυλους να απαγορεύονται αυστηρά. Αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε πολύ κλειστές και πολύ πρωτόγονες κοινωνίες.
Σήμερα, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν «καθαρές» εθνότητες, διότι δεν υπάρχουν κλειστές κοινωνίες. Είναι αυτονόητο, πως κανείς νομοθέτης εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια δε θα μπορούσε να διαφυλάξει την «καθαρότητα» του αίματος μιας φυλής. Άλλωστε, οι άνθρωποι δεν είναι άλογα ράτσας, ταγμένα στις ιπποδρομίες, ώστε να φροντίζουμε για την καθαρότητα του αίματός τους».
Η αναφορά σε ΕΘΝΟΣ /ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ /ΕΘΝΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ επιδιώκει να υποκαταστήσει ή μάλλον να εξοβελίσει το ταξικό συμφέρον, το συλλογικό λαϊκό συμφέρον κινητοποιώντας αρχέτυπους και ψευδείς συναισθηματικούς μηχανισμούς που καλλιεργήθηκαν από παπάδες, σχολειά και αφεντάδες για να υπομένουμε αγόγγυστα την εκμετάλλευση και να πληρώνουμε εμείς για τις κρίσεις τους. Άλλωστε ποιοι κόπτονται νυχθημερόν να καλλιεργήσουν την ιδέα του «έντιμου συμβιβασμού» και του «εθνικού όφελους»; Οι «εθνικοί εργολάβοι-καναλάρχες». Ποιοι άλλοι; – Τυχαίο; Δε νομίζω …
Ακις Ξενακις
