ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΣΠΙΤΩΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ!

Της Αντωνίας Λεγάκη –

Με το Π.Δ.59/2016 που ψήφισε πρόσφατα η «αριστερή, προοδευτική μας κυβέρνηση», αλλάζει άρδην ο τρόπος υπολογισμού της αξίας του ακινήτου που θα βγαίνει στον πλειστηριασμό. Όπως είναι αναμενόμενο, ο νέος τρόπος αντιστοιχεί απολύτως στα συμφέροντα των τραπεζών που περίμεναν σαν τα κοράκια να ανοίξει η «αγορά» των πλειστηριασμών  για να πάρουν τα σπίτια του κόσμου για ένα κομμάτι ψωμί.

Κατ’ αρχάς, καταργείται ο αντικειμενικός προσδιορισμός της αξίας του ακινήτου. Σημειωτέον: όχι μόνο ο σημερινός αντικειμενικός προσδιορισμός (που είναι πράγματι αναντίστοιχος του εμπορικού) αλλά κάθε αντικειμενικός προσδιορισμός. Έτσι, αντί της διατύπωσης γενικών και αφηρημένων κριτηρίων για τον υπολογισμό των αξιών των ακινήτων, νέων ή παλαιών -τα οποία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να μας επιβάλει τον αυξημένο ΕΝΦΙΑ – επιλέγεται η τακτική της ειδικής και συγκεκριμένης αποτίμησης από τον «δικό μας άνθρωπο».  Ένας εκτιμητής, που επιλέγεται από την τράπεζα (δηλ. η τράπεζα είναι ο πελάτης του), που καθορίζει ο ίδιος ελεύθερα την αμοιβή του (αφού πληρώνεται από τον οφειλέτη) και διαμορφώνει την αξία του ακινήτου, «σύμφωνα με διεθνή», άγνωστα, κριτήρια, που δεν καθορίζονται από κανένα νόμο…

Το νέο τοπίο που διαμορφώνει η κυβέρνηση οδηγεί το σύνολο των απειλούμενων σπιτιών στις τράπεζες, έναντι πινακίου φακής. Ο δε οφειλέτης θα συνεχίσει να χρωστάει το υπόλοιπο του παχυλού στεγαστικού δανείου που χρειάστηκε να πάρει τότε που οι ίδιες τράπεζες διαμόρφωναν ψηλά τις τιμές των ακινήτων, και έτσι θα βρεθεί να χάνει το σύνολο της περιουσίας του για ένα στεγαστικό που θα κληθούν να πληρώνουν και οι απόγονοί του.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιταχύνει την αναγέννηση της αγοράς του ακινήτου για τις τράπεζες. Εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια, κάποιες από αυτές έχουν υπογράψει συμβάσεις πώλησης μεγάλου αριθμού ακινήτων με κτηματομεσιτικές εταιρίες εγχώριες και διεθνείς. Ήδη έχουν καθυστερήσει στις παραδόσεις και πληρώνουν ποινικές ρήτρες.  Με τις νέες ρυθμίσεις επιταχύνεται η παράδοση των ακινήτων στις τράπεζες και βέβαια όταν αυτή ολοκληρωθεί, η κυβέρνηση θα άρει και τη βαριά φορολογία που έχει επιβάλει σε αυτά.

Ήδη από την αρχή της κρίσης το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του έχουν επιδοθεί  σε έναν αγώνα δρόμου για την απόκτηση των ακινήτων για την δημιουργία μιας νέας αγοράς ανάμεσα στους μεγάλους «παίκτες», καταργώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα στέγης για την εργαζόμενη πλειοψηφία.  Όποιος έχει τη δυνατότητα να ξανα- πληρώσει το νέο εμπόρευμα μπορεί και να μείνει στο σπίτι (χωρίς απαραίτητα να είναι δικό του), όποιος δεν το έχει, μπορεί να οδεύσει στην εξαθλίωση και την έξοδο από τον κοινωνικό ιστό. Ισπανία, Πορτογαλία, Ουγγαρία, έχουν ήδη δείξει το δρόμο και χωρίς «αριστερή κυβέρνηση».

Η πολιτική γραμμή της απαλλαγής του κεφαλαίου και του κράτους του από κάθε κοινωνική υποχρέωση και η αποστέρηση της εκμεταλλευόμενης πλειοψηφίας από κάθε δικαίωμα, είναι η κεντρική γραμμή διαχείρισης της κρίσης για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο. Διαφαίνεται καθαρά πια πως η μόνη γραμμή με την οποία μπορεί να αντιπαρατεθεί το εργατικό κίνημα είναι η οργάνωση για την αποστέρηση του κεφαλαίου και του κράτους του από κάθε πλούτο και εξουσία…