Δίκαιη ανάπτυξη, εύσημα από τους δανειστές, πάταξη της φοροδιαφυγής, success story και λεφτά από τους καναλάρχες είναι αυτά που μας προσφέρει η κυβέρνηση στο επικοινωνιακό παιχνίδι. Όμως η καλπάζουσα ακρίβεια σε βασικά είδη διατροφής, η ανεργία που δεν μειώνεται με πεντάμηνα, οι ειδήσεις για νέους ανασφάλιστους ελεύθερους επαγγελματίες, τα επικείμενα κλεισίματα σε επιχειρήσεις και τα λουκέτα στα εργοστάσια, το ξεπούλημα της δημοσιάς περιουσίας καθώς και οι εκατοντάδες πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται είναι η πραγματικότητα που εμείς ζούμε. Και το χειρότερο όλων, η σιγή ιχθύος της κυβέρνησης σχετικά με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που προετοιμάζει, χειρότερο από αυτό που ξεσήκωσε την εργατική τάξη και την νεολαία της Γαλλίας.
Και πίσω από όλα αυτά, η κυβέρνηση μας γνωστοποίησε το καλοκαίρι που μας πέρασε το πως θα αντιμετωπίσει κάθε διεκδικητική από τα κάτω προσπάθεια. Από τη μια η επίθεση που δεχτήκαμε ως Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης από τα ματ όταν με την ΒΙΟΜΕ και άλλους συναγωνιστές κατεβήκαμε στην Αθήνα και διαδηλώσαμε έξω από το υπουργείο εργασίας. Και από την άλλη η ανεκδιήγητη καταστολή στις τρεις καταλήψεις στέγης για πρόσφυγες της Θεσσαλονίκης και η δικαστική καταδίκη των αλληλέγγυων που δραστηριοποιούνταν σε αυτές.
Προσφυγικό και εργατικό, είναι οι δυο κρίσιμες μάχες που έρχονται στο μέλλον. Αφενός όχι μόνο θα σταθούμε ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα, αφετέρου δεν αφήσουμε στο κράτος να μετατρέψει τη χώρα σε ένα γιγάντιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων με ΜΚΟ και εταιρίες μεταφοράς να πλουτίζουν από τον πόνο των ανθρώπων.
Πως θα το καταφέρουμε αυτό; Για μας είναι αυτονόητη και την κάνουμε πράξη χρόνια τώρα, η ρήξη με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία η οποία όχι μόνο δεν μπορεί να προστατεύσει, όπως τραγικά έχει αποδειχτεί, εργατικά δικαιώματα και μισθούς, άλλα και δεν θέλει, μια και πλέον βρίσκεται στο αντίθετο ταξικό στρατόπεδο. Δεν είναι τυχαίο που ΕΚΘ και ΓΣΕΕ ήταν υπέρ ενός νέου μνημονίου στο δημοψήφισμα, από τους πρώτους με τα προγράμματα για άνεργους εφάρμοσαν τα μνημονικά μέτρα, μήνυσαν συντρόφους μας εργάτες γιατί τους αποκάλεσαν εργατοπατέρες, τάχθηκαν στο πλευρό της Eldorado Gold και πρόδωσαν σε κάθε ευκαιρία όσους αγώνες στους οποίους είχαν συμμετοχή. Αυτό το τερατούργημα που ονομάζεται συνδικαλισμός όπως τον εννοούν οι γραφειοκράτες δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Για αυτό και μεις συστήνουμε την δημιουργία σωματείων βάσης με άμεση δημοκρατία, ενάντια στην ανάθεση, όπου αυτό είναι δυνατό. Παλεύουμε για την συνένωση συνδικαλιστών, εργαζόμενων δίχως δικαιώματα και άνεργων μέσα από εργατικά κέντρα αγώνα και συνελεύσεις όπως το Καραβάνι. Παλεύουμε ενάντια στις εκτονωτικές μονοήμερες απεργίες για μια καλά οργανωμένη και άγρια γενική πολιτική απεργία διάρκειας. Επίσης σκοπεύουμε σε μια εργατική τάξη ανεξάρτητη από το κράτος, τα αφεντικά και την γραφειοκρατεία.
Η 10η Σεπτεμβρίου θα μας βρει στην Ανεξάρτητη Ταξική Πορεία της Καμάρας. Αλλά το “ανεξάρτητη” δεν είναι αρκετό για μια πορεία. Θα πρέπει να φέρει και τα πιο ριζοσπαστικά αιτήματα και να μην αναλώνεται μόνο στην διαπραγμάτευση της εργατικής μας δύναμης. Για αυτό και πα γιο σύνθημα τους Καραβανιού είναι ότι “οι Εργατικές και Κοινωνικές ανάγκες είναι Αδιαπραγμάτευτες”. Για αυτό και παλεύουμε:
• να περάσει, με προμετωπίδα τους εργάτες της ΒΙΟΜΕ, όλη η παραγωγή στα χέρια των παραγωγών, τα εργοστάσια στους εργάτες, και όλες οι κοινωνικές διαδικασίες στα χέρια των από τα κάτω. Εργοστάσια που κλείνουν, απολύουν μαζικά ή μεταφέρονται στο εξωτερικό θα πρέπει να καταλαμβάνονται από τους εργάτες χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατική αυτοδιαχείριση.
• Για την απαλλοτρίωση όλων των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και των τραπεζών και να τεθούν κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο
• για τη μονομερή διαγραφή του συνόλου του χρέους που στερεί και συντρίβει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Ούτε ένα ευρώ, ούτε μια δραχμή, για πιστωτές, τοκογλύφους, ντόπιους και ξένους, τραπεζίτες,
• να βάλουμε τέλος στην καταστολή και τη διαρκή «Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης», γκρεμίζοντας τον αστικό κρατικό μηχανισμό καταστολής.
• μαζί με τα κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης, που δεν ενσωματώνονται σε ΜΚΟ και την εκκλησία, και δρουν αυτοοργανωμένα, για ένα πλατύ κοινωνικό δίκτυο αλληλεγγύης, στην περίθαλψη και στην κοινωνική πρόνοια, για τη δημιουργία ενός κοινωνικού ταμείου.
• ενάντια στα στρατόπεδα προσφύγων. Καθήκον μας η εκ νέου δημιουργία αυτοοργανωμένων χώρων φιλοξενίας προσφύγων. Ενωμένοι ντόπιοι και μετανάστες προλετάριοι ενάντια στο κράτος και στα αφεντικά.
• για την ενότητα στη δράση, την ενότητα από τα κάτω της εργατικής τάξης. Για αυτό και κάναμε συνελεύσεις με άλλες συλλογικότητες και αγωνιστές για την κοινή μας κάθοδο στο δρόμο. για την ενότητα στη δράση, την ενότητα από τα κάτω των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας και της μαχόμενης εργατικής τάξης. Βγαίνουμε από τον δρόμο τις κοινωνικής καταστροφής! Μπαίνουμε ενωμένοι στο δρόμο του αγώνα! Οργανώνουμε τις δυνάμεις όλων των αγωνιζόμενων εργατικών και κοινωνικών δυνάμεων στο δρόμο της καθολικής χειραφέτησης.
Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!