Πριν από εσένα ήσουν εσύ;| Έξω στο δρόμο δεν περνάει κανένας./| Το φως του δωματίου πέφτει κάθετα | τονίζοντας τα ζυγωματικά, σβήνοντας το σαγόνι | μέσα στην ίδιαν απορία: «υπήρξαμε;». Έτσι | πέταξα το ποτήρι απ΄το παράθυρο.| Έτσι άκουσα τουλάχιστον κάτω στο πεζοδρόμιο τον κρότο: «υπάρχουμε». – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
Διαβάστε περισσότερα