Tag Archives: Γιάννης Ρίτσος

Πριν από εσένα ήσουν εσύ;| Έξω στο δρόμο δεν περνάει κανένας./| Το φως του δωματίου πέφτει κάθετα | τονίζοντας τα ζυγωματικά, σβήνοντας το σαγόνι | μέσα στην ίδιαν απορία: «υπήρξαμε;». Έτσι | πέταξα το ποτήρι απ΄το παράθυρο.| Έτσι άκουσα τουλάχιστον κάτω στο πεζοδρόμιο τον κρότο: «υπάρχουμε». – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗ –  «Έρχονται μέρες με σύννεφα, σύρματα, βρεγμένα τζάμια, σπασμένα λεωφορεία· πέφτουν στα πεζοδρόμια κίτρινα φύλλα· η ανάμνηση μένει όρθια· το ποίημα, είπα, είναι η όρθια ανάμνηση· το ποίημα είναι αναγέννηση, όχι ανάσταση» (Γιάννης Ρίτσος, ‘Φρυκτωρία’). Καθισμένος στον προσωπικό του ποιητικό του  ‘θρόνο’, στη Σάμο,  ο Γιάννης Ρίτσος …

  [Τα αρνητικά της σιωπής] –  Μιλάει για τη ζωή του και απαγγέλλει ο Γιάννης Ρίτσος – Άνθρωποι, δήθεν ανιδιοτελείς, ζητούσαν να τον προστατεύσουν (προστατευμένοι οι ίδιοι απ’ τ όνομά του). Μην κάνεις ετούτο ή τ΄ άλλο- του λέγαν˙ μη δίνεις στόχο, μη λύνεις τα κορδόνια σου ή τη ζώνη …