“Τα κορίτσια της βροχής”

«Τα κορίτσια της βροχής» τον καιρό της Χούντας ήταν μόλις είκοσι χρονών. Φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χωρίς να προδώσουν τα ιδανικά τους. Πάλεψαν ισάξια δίπλα στους άντρες εκείνης της εποχής που αγωνίζονταν για τη δημοκρατία. Στην ταινία καταθέτουν τη μαρτυρία τους 50 γυναίκες. Είναι ακόμη πολύ νέες, ενεργές και εξακολουθούν να πιστεύουν στον αγώνα που έκαναν. Είναι γυναίκες απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα που ακόμα και σήμερα τις δένει μια δυνατή φιλία.

Τις χαρακτηρίζει η ίδια περηφάνια, με τις Γυναίκες της Αντίστασης, το ίδιο ήθος, το ίδιο πείσμα για την εδραίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η Αλίντα Δημητρίου αφηγείται στην ταινία που επιχειρεί να συνδέσει το χθες με το σήμερα εκθέτοντας εικόνες από γεγονότα της πρόσφατης πολιτικής πραγματικότητας συνδέοντας τις εποχές και τα αιτήματα για ελευθερία, δικαιοσύνη, κοινωνική απελευθέρωση, κάνοντας το θεατή να αναρωτιέται αν βρίσκεται στο τότε ή το σήμερα.