ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Περισσότεροι από 25.000 πρόσφυγες με τη μεγάλη τους πλειοψηφία να είναι Σύριοι καταδιωγμένοι και κατατρεγμένοι από το πόλεμο στη χώρα τους βρίσκονται στο νησί της Λέσβου, ενώ συνεχώς αποβιβάζονται κι άλλοι.

Η κυβέρνηση τους κρατάει σε αυτή την ομηρία προφασιζόμενη την αδυναμία καταγραφής των στοιχείων τους προκειμένου να προωθηθούν με καράβια για τους προορισμούς που έχουν επιλέξει.

Είναι σαφές οτι σε αυτή τη διαχείριση της προσφυγιάς η χρονική συγκυρία των εκλογών εξυπηρετεί το εγχώριο πολιτικό προσωπικό που νίπτει τα χείρας, συνεννοείται με τους «εταίρους» και περιμένει εντολές …

Η Λέσβος μακριά από τα κεντρικά φώτα της δημοσιότητας έχει μετατραπεί σε ένα κολαστήριο ψυχών κατατρεγμένων και καταδιωγμένων, χωρίς τα στοιχειώδη εφόδια για επιβίωση. Οι αλληλέγγυοι κάτοικοι του νησιού είναι προφανές ότι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τον όγκο του κύματος προσφύγων.

Η απόγνωση γεννάει επεισόδια και η καταστολή που εφαρμόζουν τα μεταλλαγμένα ανθρωποειδή  χέρι-χέρι με τις πράξεις μίσους και ρατσισμού των άλλων ανθρωποειδών φασιστικής προέλευσης μας επιμερίζει μια ντροπή που δεν θα σβήσει η ιστορία ποτέ και μαζί καθιστά κι όλους εμάς το ίδιο υπεύθυνους.

Μπορεί το απαξιωμένο πολιτικό μας σύστημα να στρέφει  αλλού τη προσοχή, βεβαίως ένας αντίστοιχος αρμαγεδώνας απειλεί κι εμάς άμεσα, αλλά γι’ αυτό απαιτούνται πρωτοβουλίες τώρα από τα κάτω και από κάθε οργανωμένη πολιτική συλλογικότητα που θα κατέβει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί, να συμπαρασταθεί, να αντισταθεί, να παλέψει, να επιβάλλει, να ανατρέψει, να ξεπλύνει τη ντροπή, τώρα.