inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου εκφράζουμε το παλλαϊκό ΟΧΙ
στην πολιτική Ε.Ε. – ΕΚΤ – ΔΝΤ.
Λέμε ΟΧΙ σε παλιά και νέα μνημόνια
1. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή για την κοινωνία και το μέλλον της χώρας. Στις επόμενες 7 ημέρες θα κριθεί το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας για αρκετές δεκαετίες. Τα προγράμματα των «δανειστών» προεκτείνονται έως το 2056 τουλάχιστον.
Σε αυτή την ιστορική στιγμή, έχοντας επίγνωση του ρόλου μας ως εργαζόμενοι και ως Δάσκαλοι, οφείλουμε να πάρουμε θέση στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες, γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε τις τύχες μας στα eurogroups και τους οικονομικούς και κοινωνικούς δολοφόνους της εποχής μας. Οφείλουμε να πάρουμε θέση γιατί θέλουμε να μπορούμε να διδάσκουμε τους μαθητές μας για τα μεγάλα κοινωνικά διακυβεύματα και τους αγώνες του λαού μας, όχι μόνο ως ηρωικές στιγμές της ιστορίας και του παρελθόντος, αλλά και ως σημερινές αποφάσεις, ως σημερινές πράξεις περηφάνιας, ελευθερίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης, αντίστασης και αγώνα.
2. Έχουν περάσει 5 χρόνια από την εξοντωτική επίθεση που εξαπέλυσαν ενάντια στην κοινωνία και το λαό, η Ε.Ε., το διεθνές τραπεζικό και τοκογλυφικό κεφάλαιο και το ΔΝΤ. Μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων σχεδίων, και της υποτιθέμενης «διάσωσης», το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 180% του ΑΕΠ, ενώ παράλληλα δισεκατομμύρια είναι τα κέρδη των τραπεζών, των τοκογλύφων και των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Η πολιτική αυτή της Ε.Ε. της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, με τις κυβερνήσεις που την υπηρέτησαν οδήγησαν την κοινωνία και το λαό σε μια πρωτοφανή καταστροφή. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε 28%. Η ανεργία έφτασε στο 30%, μεγάλο μέρος του παραγωγικού ιστού και δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι οδηγήθηκαν στη μετανάστευση και στην εκμετάλλευση. Το βιωτικό επίπεδο του λαού έφτασε στην ανέχεια και τη δυστυχία. Οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές παροχές εξαφανίστηκαν, ενώ εμφανίστηκαν άνθρωποι να τρώνε από τα σκουπίδια. Η παιδεία και η υγεία χτυπήθηκαν βάναυσα και έγιναν πεδίο κερδοσκοπίας και ταξικού διαχωρισμού. Οι εργασιακές σχέσεις μεταβλήθηκαν σε σχέσεις δουλείας και υποταγής. Τα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα καταργήθηκαν το ένα μετά το άλλο. Η καταστολή έγινε καθημερινή ρουτίνα. Κάθε δημόσιο αγαθό μπήκε σε λίστες για να ξεπουληθεί. Η λαϊκή κυριαρχία πέρασε στα χέρια των eurogroup και της τρόικας. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, την ίδια τους τη ζωή, ενώ τα τηλέφωνα των τραπεζών συνεχίζουν να τους πολιορκούν κάθε λεπτό. Αυτή η πολιτική ονομάστηκε «διάσωση». Και πραγματικά ήταν διάσωση των τραπεζών και των τοκογλύφων.
Τα παραπάνω δεν συνιστούν µια πολιτική «έκτακτη» και «παροδική». Είναι µια πολιτική µόνιµου χαρακτήρα, απροσδιόριστης διάρκειας και αδιόρατου τέλους.
3. 5 χρόνια μετά οι δανειστές τα ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ. Θέλουν την πλήρη γεωπολιτική και οικονομική επικυριαρχία, θέλουν να μας μετατρέψουν σε εργασιακά υποζύγια των συμφερόντων τους, αλλά κυρίως επιζητούν την πλήρη κοινωνική υποταγή. Επιζητούν να φιμωθεί κάθε φωνή αντίστασης, να πάψει κάθε κοινωνική διαμαρτυρία, να γίνει αποδεκτός ο δρόμος που μας προτείνουν ως η μόνη και μοιραία επιλογή. Είναι πια φανερό ότι όποια συμφωνία κινείται στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, το μόνο που θα φέρει θα είναι μια νέα κοινωνική λεηλασία. Είτε πρόκειται για τις απαιτήσεις των «θεσμών», είτε πρόκειται για τις 47σέλιδες προτάσεις της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης, τα μέτρα που προτείνονται είναι μέτρα μνημονιακά και αντιλαϊκά. Σε αυτά τα μέτρα περιλαμβάνονται περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μέσω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών και των εισφορών για την υγεία και τις συντάξεις, αύξηση της έκτακτης εισφοράς, θέσπιση εισφοράς επί των επικουρικών συντάξεων, περιορισμός των πρόωρων συντάξεων και αναπροσαρμογή του ΦΠΑ σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης και διατροφής. Μέτρα 1,8 δισ. ευρώ στο Ασφαλιστικό. Περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης, διαρθρωτικές αλλαγές στα εργασιακά με πλήρη ασυδοσία των εργοδοτικών συμφερόντων, κάθετη αξιολόγηση σε όλο το δημόσιο. Αύξηση της φορολογίας στις μικροεπιχειρήσεις, χτύπημα του τουρισμού και της ναυτιλίας, παγίωση όλων των μνημονιακών μέτρων και απαγόρευση κάθε ενέργειας που θα προσκρούει στη δημοσιονομική πολιτική που θα καθορίζεται από τα κλειστά groups των τραπεζών, των τοκογλύφων, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των θεσμικών ιερατείων τους.
4. Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου αποτελεί κομβικό σημείο της κεντρικής πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης. Πρέπει να αποτελέσει το λαϊκό εφαλτήριο για την αλλαγή της πορείας της χώρας και της κοινωνίας. Πρέπει να αποτελέσει τον κόμβο μιας πλατιάς λαϊκής συσπείρωσης, ενός αγωνιστικού Μετώπου και μιας νέας κοινωνικής συμμαχίας που θα οδηγήσει στην απαλλαγή από την πολιτική του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και των τραπεζιτών. Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ο λαός μας πρέπει να βροντοφωνάξει ένα μυριόστομο ΟΧΙ στη νέα κοινωνική λεηλασία, ΟΧΙ στην εξάρτηση. Ένα ΟΧΙ στην μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο με την εποπτεία της Ε.Ε.. Ένα ΟΧΙ στη χειροτέρευση – «κούρεμα» της ζωής των εργαζομένων, ένα ΟΧΙ στην αποδόμηση της Δημόσιας Παιδείας , Υγείας, Κοινωνικής Ασφάλισης. ΟΧΙ στην απόγνωση που φέρνει η καπιταλιστική βαρβαρότητα. ΟΧΙ στα παλιά και νέα μνημόνια.
Η στάση μας πρέπει να αποτελέσει μήνυμα σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, να μη σκύψουν το κεφάλι στη νέα βαρβαρότητα και τη Νέα Τάξη. Η στάση μας πρέπει να καταδείξει στους λαούς της Ευρώπης τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Ε.Ε. και των θεσμών της. Μια τέτοια στάση θα είναι συμβολή σε μια πραγματική αναγέννηση των ευρωπαϊκών λαών και ενός κοινού τους μέλλοντος.
Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και των τραπεζιτών στο εσωτερικό της χώρας, πολεμούν λυσσαλέα την προοπτική να πάρει θέση ο λαός μας για την τύχη του. Αρνούνται να δεχθούν την προσφυγή στο λαϊκό παράγοντα. Φοβούνται τη λαϊκή ετυμηγορία. Προσπαθούν να σπείρουν τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, τον τρόμο, την υποταγή. Θέλουν να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει για μας είναι η πλήρης συνθηκολόγηση με τα συμφέροντα των δανειστών. Δεν πρέπει να τους περάσει. Η εβδομάδα που βρίσκεται μπροστά μας χρειάζεται να γεμίσει με αγωνιστικά και κινηματικά γεγονότα.
5. Η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία ολοένα και πιο πολύ συνειδητοποιεί ότι η σύγκρουση με την πολιτική της καταστροφής της κοινωνίας, με την πολιτική των μνημονίων και της υποταγής στις αγορές, περνάει από τη ρήξη με την Ευρωζώνη και την πολιτική της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, περνάει υποχρεωτικά από την παύση εξυπηρέτησης του χρέους, την παύση πληρωμών προς τους δανειστές και την μάχη για διαγραφή του χρέους. Η μονομερής παύση πληρωμών και παύση εξυπηρέτησης του ληστρικού χρέους πρέπει να συνοδευτεί από μια πολιτική συνολικής κατάργησης των νόμων του μνημονιακού οικοδομήματος, από κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, από απονομιμοποίηση του χρέους από την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου και μονομερή διαγραφή του, από εθνικοποιήσεις βασικών παραγωγικών μονάδων, από φορολόγηση του κεφαλαίου, αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, από κατοχύρωση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, από σταμάτημα του ξεπουλήματος του κοινωνικού πλούτου και από ανάταξη όλων των κοινωνικών τομέων. Μια τέτοια πολιτική ρήξης θα διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από τη φορολογική ληστεία και από την καθήλωση μισθών και συντάξεων.
6. Μπροστά στις ιστορικές εξελίξεις, τις καθοριστικές αποφάσεις, τις δομικές αναμετρήσεις, καλούμε τους/τις συναδέλφους μας και τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν για να τερματίσουν τη μνημονιακή κοινωνική λεηλασία. Να διατρανώσουμε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πλατεία, σε κάθε πόλη μαζικά και αποφασιστικά την αντίθεσή μας στη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο και της κοινωνίας σε υποζύγιο. Με καθημερινές διαδηλώσεις και πορείες. Με τη συμμετοχή του Συλλόγου μας σε πρωτοβουλίες προώθησης του ΟΧΙ μαζί με άλλους φορείς και συλλογικότητες.
Καλούμε την Κυριακή 28 Ιούνη, στο Σύνταγμα και στις πλατείες όλων των πόλεων, ο λαός να πάρει την υπόθεση στα χέρια του
Καλούμε τη ΔΟΕ να συνεδριάσει μέσα στις επόμενες ώρες και να υλοποιήσει την απόφαση της 84ης Γενικής Συνέλευσης ενάντια στην απεχθή συμφωνία με τους δανειστές. Να καλέσει σε συντονισμό τις Ομοσπονδίες και τους Συλλόγους. Να ορίσει πρόγραμμα συλλαλητηρίων. Να εκδώσει αφίσα και ανακοίνωση.
ΟΥΤΕ ΔΝΤ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΕ, ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ!
