ΣΕΒ: Να τα «βρούμε» μεταξύ μας

«Η Ελλάδα έχει μόνο μια επιλογή – στην οποία συμφωνούν οι δύο «μονομάχοι» της πρωτιάς στις εκλογές: να κοιτάξει μπροστά».

Μπροστά είναι το μνημόνιο, οι εφαρμοστικοί νόμοι, η νέα λιτότητα μέχρι ισοπέδωσης, οι φόροι, τα χαράτσια, τα δημόσια αγαθά εμπορεύματα, οι ελαστικά εργαζόμενοι και οι άνεργοι. Αυτό είναι η ανάπτυξη λέει ο ΣΕΒ και χαιρετίζει με ικανοποίηση τη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. 

«Αυτός ο «ιστορικός συμβιβασμός» χρειάζεται να έχει και θεσμική και κοινωνική αναφορά. Από τη μία, το μνημόνιο μπορεί να μετατραπεί σε ένα ελληνικό σχέδιο για την ανάπτυξη και να υλοποιηθεί μέσα από ένα νέο θεσμικό μηχανισμό, στο πνεύμα του οργανισμού «Αθήνα 2004», ως μια παράλληλη κυβερνητική δομή που θα «τρέχει» καθημερινά τις μεταρρυθμίσεις, θα επιλύει αλληλεπικαλύψεις, θα παρέχει τεχνική βοήθεια και θα αξιοποιεί τη γνώση, την εμπειρία και την δικτύωση των κοινωνικών εταίρων, όπως ο ΣΕΒ.»

Δεν παραλείπει να αναφέρει τις θέσεις εργασίας, επόμενο της ανάπτυξης που αναμένει, παραλείπει βεβαίως να αναφερθεί στους βασικούς  μισθούς και τα μεροκάματα, άλλωστε η ανάπτυξη απαιτεί κοινωνική συναίνεση στη λιτότητα … Ο ΣΕΒ ως κοινωνικός εταίρος δεν έχει να χάσει.

«Από την άλλη, η δημιουργία θέσεων εργασίας, η βελτίωση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, οι νέες επενδύσεις, το απλό και φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον μπορούν να διατυπώσουν ένα διαφορετικό αφήγημα, κινητοποιώντας ευρύτερες συμμαχίες και προσθέτοντας δράσεις που μπορούν να έχουν θετικό αναπτυξιακό αποτύπωμα ως αντίβαρο στις υφεσιακές επιπτώσεις του προγράμματος. Όλα αυτά, θα χρειαστούν τη συνδρομή εγχώριων και διεθνών οργανισμών, ώστε να επιλέγονται οι βέλτιστες λύσεις, να αποφεύγονται τα λάθη του χθες και να αξιοποιηθεί η διεθνής εμπειρία».

Εννοείται ότι εμπιστεύεται απόλυτα τους «εταίρους» και τους «δανειστές» και καλεί την αυριανή κυβέρνηση να αξιοποιήσει κάθε οδηγία εγχώριου και διεθνούς οργανισμού προκειμένου να κινεζοποιηθεί η χώρα. Μέσα βεβαίως σε αυτό το πολύπλοκο ανταγωνιστικό περιβάλλον είναι αφελές να υποθέσουμε ότι οι εγχώριοι βιομήχανοι ευελπιστούν ότι μπορεί να υπάρξει δική τους ανάπτυξη ανταγωνιστική με τους όρους των αγορών διεθνώς. Οστόσω αυτοί είναι ήδη ευχαριστημένοι από τα κέρδη που τους προσέφεραν μέχρι σήμερα οι πολιτικές στο εργασιακό κι ευελπιστούν να συνεχίσουν τη κερδοφορία αξιοποιώντας της υπεραξία της εργασίας που εκμεταλλεύονται μαζί με τα δανεικά κι αγύριστα που έλαβαν από τις τράπεζες κι αυτά που προσδοκούν να εισπράξουν στο μέλλον. Οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι άλλωστε πληρώνουν τις ανακεφαλαιώσεις.

«Για να στεριώσουν οι μεταρρυθμίσεις, να περάσουμε σε μια νέα αναπτυξιακή πολιτική, να προσελκύσουμε επενδύσεις και να εκσυγχρονίσουμε το επιχειρηματικό μας περιβάλλον, χρειάζεται πρώτα να τα «βρούμε» μεταξύ μας.»

Να τα βρούμε λοιπόν μεταξύ μας. Οι εργαζόμενοι και το κεφάλαιο. Ένας αδύνατος ιστορικός συμβιβασμός. Ένας «τίμιος συμβιβασμός» όπως αυτόν που κατάφερε ο σημερινός εκλεκτός τους κ. Τσίπρας βυθίζοντας την Ελλάδα στην άβυσσο της φτώχειας και της εξάρτησης.

• Η ανακοίνωση του ΣΕΒ εδώ.

Π.ΕΞΑΡΧΟΣ