inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Θ. Παφίλης: «Προειδοποιούμε ανοιχτά τον ελληνικό λαό, πως οι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν γενικευμένο πόλεμο». –
Η κρίση που έχει ξεσπάσει από το 2008 με τους ανταγωνισμούς να έχουν κορυφωθεί επικίνδυνα οδηγώντας σε πολεμικές αντιπαραθέσεις στα γεωστρατηγικά πεδία/μέτωπα συμφερόντων, θυμίζει έντονα την κρίση του 1929 και τον προηγούμενο παγκόσμιο που ξέσπασε δέκα χρόνια αργότερα επιδιώκοντας να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα της κρίσης του καπιταλισμού καταστρέφοντας κεφάλαια και στέλνοντας στο θάνατο εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.
Η κρίση στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Συρία – απότοκο των πολλών περιφερειακών πόλεμων που δεν έλυσαν τα ζητήματα της όξυνσης των ανταγωνισμών του κεφάλαιου – κλιμακώνουν επικίνδυνα το ενδεχόμενο μια γενικευμένης πολεμικής σύρραξης. Η γεωγραφική θέση της συγκεκριμένης περιοχής είναι το σταυροδρόμι τριών ηπείρων (Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής). Εδώ διασταυρώνονται συμφέροντα και ανταγωνισμοί. Πετρέλαια, φυσικό αέριο, λιμάνια, δίοδοι επικοινωνίας (άρα έλεγχος παγκόσμιου εμπόριου), τουτέστιν περιοχή που ο έλεγχός της αποτελεί σημαντική αιτία πολέμου και διαφοροποιεί εντελώς τη στρατηγική σημασία της σύγκρουσης που διεθνοποιείται επίσημα μετά τους ρωσικούς βομβαρδισμούς, από κάθε άλλη περιφερειακή πολεμική σύγκρουση.
Οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, πεδίο της σύγκρουσης των συμφερόντων μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ (σε πρώτη φάση) παρέχουν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να μετατραπεί η ευρύτερη περιοχή σε πεδίο ανάπτυξης ενός τρίτου παγκόσμιου πόλεμου χωρίς να αποκλείεται η επέκταση του πεδίου σε μεγαλύτερη γεωγραφική ενότητα.
Οι δηλώσεις του Γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ στη Σύνοδο των υπουργών Άμυνας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στις Βρυξέλλες, επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ, εξέφρασε την «ετοιμότητα» του ΝΑΤΟ «να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην Τουρκία, για να υπερασπιστεί τη συμμαχική του χώρα στη Νότια Πτέρυγά του, μετά τις τελευταίες παραβιάσεις του τουρκικού εναερίου χώρου από τις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις». Υποκριτικά βεβαίως χαρακτήρισε «ανησυχητική κλιμάκωση» τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
Ο Άστον Κάρτερ, υπουργός άμυνας των ΗΠΑ δήλωσε ότι «η Μόσχα θα αρχίσει σύντομα να πληρώνει το τίμημα» για την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
Η Σύνοδος των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ αποφάσισε ακόμη τη δημιουργία δύο νέων στρατηγείων σε Ουγγαρία και Σλοβακία και η συγκρότηση δύναμης ταχείας επέμβασης 40.000 στρατιωτών.
Ο Θ. Παφίλης σε ομιλία του την Πέμπτη στο φεστιβάλ της ΚΝΕ σε εκδήλωση με αντίστοιχη θεματολογία υπογράμμισε τις ιδιαίτερα επικίνδυνες εξελίξεις που διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, με την κλιμάκωση των πολεμικών συρράξεων, την ίδια στιγμή που οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, που -όπως σημείωσε- δεν ξεπερνιέται, ένδειξη ίσως ότι επέρχεται και νέα οικονομική κρίση το επόμενο διάστημα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, είπε ο Θ. Παφίλης, γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνες οι τελευταίες εξελίξεις στα μέτωπα των συρράξεων, καθώς, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορία, υπάρχει έντονος κίνδυνος μιας ευρύτερης πολεμικής αναμέτρησης, ενδεχόμενο για το οποίο μόνο το ΚΚΕ ενημερώνει και προειδοποιεί το λαό.
Η χώρα μας, σημείωσε ο Θ. Παφίλης, ενώ βρίσκεται σε γεωγραφικό σημείο όπου διασταυρώνονται αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών και μαίνονται οι πολεμικές συρράξεις, σύμφωνα με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και όλων των υπολοίπων κομμάτων, πλην ΚΚΕ, βρίσκεται καλά προστατευμένη πίσω από την ασπίδα του ΝΑΤΟ. Αυτό, υπογράμμισε, είναι απολύτως ψευδές, καθώς από την ένταξή της μόνο συμφορές έχει γνωρίσει, όπως με την απριλιανή χούντα, τον Αττίλα στην Κύπρο, ακόμη και πιο πρόσφατα στην κρίση των Ιμίων, στην αναγνώριση των παράνομων αξιώσεων της Τουρκίας έναντι της χώρας μας στο Αιγαίο και τις ΑΟΖ ή την απειλή πολέμου, εάν αυτή εφαρμόσει τα νόμιμα δικαιώματα της επέκτασης των χωρικών της υδάτων σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.
Υπογράμμισε ακόμη πως ακριβώς όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις έδιναν πάντα ό,τι τους ζητήθηκε στο πλαίσιο ένταξής τους στην ιμπεριαλιστική αυτή συμμαχία, έτσι και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πράττει, παρέχοντας μάλιστα ακόμη περισσότερες «διευκολύνσεις», όπως για παράδειγμα η νέα αμερικανική βάση στην Κάρπαθο ή ο χώρος μόνιμης στάθμευσης των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, κερδίζοντας έτσι επάξια τον τίτλο «πρώτη φορά ΝΑΤΟική αριστερά»…
Οι ζοφερές διεθνείς εξελίξεις θα χρησιμοποιηθούν και επικοινωνιακά προκειμένου η ΕΕ και οι εθνικές αστικές τάξεις των χωρών της λυκοσυμμαχίας να ισοπεδώσουν κεκτημένα και δικαιώματα των λαών προκειμένου να εξοικονομήσουν ακόμη και τα κεφάλαια για τις πολεμικές συγκρούσεις που έρχονται στον ορίζοντα. Παράλληλα δημιουργούν τα νέα γεωστρατηγικά πεδία ανάπτυξης των αγορών τους με όρους που θα αυξήσουν την κερδοφορία και τη μακροημέρευση της κυριαρχίας τους πάνω στους λαούς.
Στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται με ταχύτατους ρυθμούς οι λαοί μόνο είναι αυτό το μέγεθος που μπορεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς και να γράψει την ιστορία με διαφορετικούς όρους και στον αντίποδα αυτών του καπιταλιστικού συστήματος. Η αντίσταση στην επιχειρούμενη ισοπέδωση με τα μνημόνια και τις λιτότητες είναι το πρώτο επιβεβλημένο βήμα προκειμένου να ανασχεθούν οι σχεδιασμοί και σε κάθε περίπτωση να είναι προετοιμασμένοι οι λαοί για τη μάχη των μαχών. Την ανατροπή όλων των συμμαχιών και των σχεδιασμών τους. Την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων της μεγάλης εργαζόμενης λαϊκής πλειοψηφίας, την λαϊκή κυριαρχία και την ειρήνη.
«Ο πόλεμος δεν είναι κάτι τυχαίο, δεν είναι «αμάρτημα», όπως νομίζουν οι χριστιανοί παπάδες (που κηρύσσουν τον πατριωτισμό, τον ανθρωπισμό και την ειρήνη όχι χειρότερα από τους οπορτουνιστές*), αλλά μια αναπόφευκτη βαθμίδα του καπιταλισμού, μια μορφή της καπιταλιστικής ζωής εξίσου φυσιολογική όπως κι η ειρήνη. … Από την αλήθεια αυτή δε βγαίνει το συμπέρασμα ότι πρέπει να τραβάμε όπου μας πάει το «λαϊκό» ρεύμα του σοβινισμού αλλά ότι και σε περίοδο πολέμου και στον πόλεμο εξακολουθούν να υπάρχουν και να εκδηλώνονται οι ταξικές αντιθέσεις που κατασπαράζουν τους λαούς». (Β.Ι. Λένιν)
Βασίλης Σαραντόπουλος
Οπορτουνιστές: Αυτοί που λειτουργούν χωρίς αρχές, με ελιγμούς και αξιοποίηση των συγκυριών, επιδιώκουν να εκμεταλλεύονται «το ρεύμα», ενίοτε εξυπηρετώντας προσωπικά ή συμφέροντα μιας συγκεκριμένης τάξης, υποσχεσιολόγοι και εσαεί αθετώντες, συμβιβασμένοι και οπαδοί της αστικής νομιμότητας και του «ιστορικού (κι ανέφικτου – πως θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί) συμβιβασμού» μεταξύ κεφάλαιου και εργασίας που τελικά εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς του τελευταίου. (βλέπε και «πρώτη φορά αριστερά»).
