Η κρίση καλά κρατεί… Η ανεργία αυξάνεται. Τα μεροκάματα μειώνονται. Το κοινωνικό δικαίωμα της μετακίνησης τίθεται εν αμφιβόλω και διώκεται, απότοκο της εμπορευματοποίησής του, με διοικητικές κυρώσεις. Κανένας δε μπορεί να ισχυριστεί ότι πρώτη φορά ακούει για εκατοντάδες περιστατικά με ελεγκτές απέναντι σε άνεργους συμπολίτες ή φτωχοποιημένους συνταξιούχους που επιβιβάστηκαν κάποια στιγμή χωρίς εισιτήριο στα κατά τα άλλα δημόσια μέσα μεταφοράς. Δύο χρόνια κλείνουν τον Αύγουστο που μας έρχεται από τον ίδιο μήνα του 2013, τότε που ένας άνεργος νέος, ο Θανάσης Καναούτης, 19 χρονών από το Περιστέρι επιβιβάστηκε στο τρόλεϊ 12 Αθήνα – Περιστέρι χωρίς εισιτήριο. Εντοπίστηκε από τον ελεγκτή, απειλήθηκε, προσπάθησε να υπερασπιστεί την κοινωνική του ανάγκη να μετακινείται ελεύθερα με τα ΜΜΜ, τον υποχρέωσαν «σε αποβίβαση», έχασε τη ζωή του πέφτοντας έξω από το όχημα.
Πως αντιμετωπίζουμε τον ελεγκτή όταν βρεθούμε στην αντίστοιχη θέση;
- Αρνούμαστε να δώσουμε τα στοιχεία μας στον ελεγκτή. Στοιχεία δίνουμε μόνο αν μας τα ζητήσει οποιοσδήποτε αστυνομικός (ακόμα και εκτός υπηρεσίας), πταισματοδίκης ή ειρηνοδίκης, που θα βρίσκεται ή θα έλθει στο λεωφορείο/τρένο.
- Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε τον ελεγκτή οπουδήποτε. Ούτε βέβαια οποιονδήποτε security. Αν μας εξαναγκάσει να τον ακολουθήσουμε με τη βία, του κάνουμε μήνυση για παράνομη βία, εκβίαση και παράνομη κατακράτηση. Καλούμε τότε εμείς την αστυνομία και απαιτούμε τη σύλληψή του. Συγκρατούμε σε κάθε περίπτωση τα διακριτικά του (αριθμός στο καρτελάκι του). Αν βιαζόμαστε να φύγουμε, συγκρατούμε τα διακριτικά του και του κάνουμε μήνυση αργότερα.
- Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε την άφιξη της αστυνομίας.
- Για μεγαλύτερη ταχύτητα στη λήξη του επεισοδίου, κατεβαίνουμε στην επόμενη στάση, χωρίς δισταγμό, κανείς δεν μπορεί να μας κρατήσει μέσα στο όχημα.
- Η αστυνομία δεν μπορεί να μας συλλάβει (μόνο να πάρει τα στοιχεία μας) διότι το αδίκημα διώκεται κατ’ έγκληση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει υποβληθεί μήνυση από τον νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρίας (όχι υπάλληλο) συγκεκριμένα για το δικό μας πρόσωπο (πράγμα αδύνατο).
- Εάν ο οδηγός αρνείται να ανοίξει τις πόρτες (παγιδεύοντας έτσι και τους άλλους επιβάτες), του δηλώνουμε ότι διαπράττει παράνομη κατακράτηση και ότι θα τον μηνύσουμε (πράγμα που κάνουμε εφόσον οδηγηθούμε τελικά στο τμήμα), απευθυνόμενοι ταυτόχρονα και τους συνεπιβάτες μας, εξηγώντας ότι αυτό που κάνει ο οδηγός και ο ελεγκτής είναι παράνομο και ότι όπως σε όλα τα άλλα ζητήματα, η κυβέρνηση, μας τα παίρνει εκβιαστικά και τα δίνει σε εταιρίες και τράπεζες. Με επίγνωση του δίκιου μας, κάνουμε συμμάχους τους συνεπιβάτες μας. Ζητούμε στοιχεία επιβατών για μαρτυρία.
- Εάν έλθουν οι αστυνομικοί, τους δίνουμε τα στοιχεία μας και απαιτούμε να συλλάβουν αμέσως, τον ελεγκτή ή και τον οδηγό, διότι μας κράτησαν παράνομα εντός του λεωφορείου (ή γραφείου ή σταθμού κλπ), και ζητούμε να εφαρμόσουν την αυτόφωρη διαδικασία και να οδηγηθούν οι υπαίτιοι, αμέσως στο αστυνομικό τμήμα.
- Αστυνομικοί που αρνούνται να συλλάβουν τον ελεγκτή/οδηγό κατόπιν της μήνυσής μας, διαπράττουν παράβαση καθήκοντος. Μπορούμε να τους μηνύσουμε και να υποβάλουμε έγγραφη Αναφορά εναντίον τους στο ΑΤ., κοινοποιούμενη στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.