inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύτηκε σε οικονομικό ένθετο άρθρο που υπογράφει ο Ρίχαρντ Φραουνμπέργκερ, ελεύθερος ρεπόρτερ, που διαμένει εδώ και 15 χρόνια στην Ελλάδα. Ο Φραουνμπέργκερ μεταξύ άλλων υποστηρίζει ότι:
«Η χώρα βυθίστηκε σε σοκ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, η πρώτη κυβέρνηση κατά της πολιτικής λιτότητας μέσα στην ευρωζώνη, η αναβίωση του ονείρου της ελληνικής αριστεράς που ηττήθηκε στον εμφύλιο του 1949, συνεχίζει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος αυτό που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί του, και αυτό μέσα σε μια ύφεση που διαρκεί εδώ και επτά χρόνια, με εισοδήματα που συρρικνώνονται και την ανεργία που φθάνει το 24%, την υψηλότερη στην Ευρώπη».
Μόνο που τα πάλαι ποτέ αριστερά εξουσιαστικά «όνειρα» ήταν και παραμένουν εκ προοιμίου εφιάλτες για όλους εκείνους που δεν ήταν προσδεμένοι στα κομματικά λαγούμια της αριστεράς κομμουνιστικής ή μη. Όσο για την συνέχεια «με την διαδικασία του κατεπείγοντος» δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Τα δεκανίκια αυτόν τον ρόλο έπαιζαν ανέκαθεν, εκείνον της ταχείας υποστύλωσης, της αντιμετώπισης μιας «έκτακτης ανάγκης», μιας συνθήκης που θα μπορούσε να ξεβράσει το ανεξέλεγκτο, να απελευθερώσει από δεσμά…
Ο Φραουνμπέργκερ συνεχίζει σε άλλο σημείο:
«Το σοκ είναι πολύ βαθύ για την ρεαλιστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν η τελευταία ελπίδα που είχε απομείνει σε έναν βαθιά απογοητευμένο λαό, ένας φάρος στα πολιτικά ερείπια της Ελλάδας. Και παρ’ όλο που όλοι ήξεραν πόσο εύκολα λένε λόγια οι πολιτικοί, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο Τσίπρας, η ενσάρκωση της πολιτικής και κοινωνικής νέας αρχής, θα καταπατούσε όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις και θα τις έστρεφε στην άλλη κατεύθυνση. Αντί για την σοκολάτα που του υποσχέθηκαν, το παιδί εισέπραξε ένα χαστούκι. Αυτή είναι η κατάσταση. Παραίτηση, απογοήτευση, πικρία. Τίποτα δεν άλλαξε, τίποτα δεν έγινε καλύτερο για τους πολίτες. Αντίθετα. Για αυτό και υπάρχει αυτή η απάθεια, το σοκ».
Κατ’ αρχήν το δόλωμα δεν το έφαγαν όλοι. Το έφαγαν όσοι είχαν την απαιτούμενη διάθεση, όσο πεινούσαν για μια πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση. Αν η «σοκολάτα» έγινε χαστούκι, ή με άλλο λόγια αν οι συνέπειες των «αυταπατών» είναι μεγάλες εκτός των άλλων, εξ αιτίας της παραίτησης και της απογοήτευσης, τότε απλά σημαίνει ότι οι όσοι στηρίχτηκαν στην «τελευταία ελπίδα» έχουν σημαντικές ευθύνες (άμα τους αρέσουν οι πολιτικές ευθύνες ας πάρουν τότε αυτές…). Φυσικά και τίποτα δεν άλλαξε, τίποτε δεν έγινε καλύτερο, φυσικά και καταπατήθηκαν όλες οι προεκλογικές «δεσμεύσεις». Όμως η απάθεια δεν θα διαρκέσει για πάντα. Ας το γνωρίζουν αυτό οι νέοι καθεστωτικοί, οι τωρινοί διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων.
Το «παιδί» που έφαγε το χαστούκι, θα κλωτσήσει δυνατά το καλάμι για να απαντήσει. Αργά ή γρήγορα…
https://anarchypress.wordpress.com
