inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Η θωράκιση των ευρωπαϊκών συνόρων, η χάραξη κοινής αντι-μεταναστευτικής πολιτικής και η υιοθέτηση αντίστοιχων δογμάτων άμυνας και ασφάλειας, είναι υποθέσεις που απασχολούν χρόνια τώρα το κεφάλαιο, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους υπερεθνικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ). Λίγες δεκαετίες μετά την υπογραφή των συνθηκών Σένγκεν και Δουβλίνο, αλλά και 10 χρόνια μετά τη δημιουργία της Frontex, η ΕΕ προχωρά σε νέα τομή: προωθεί τη μετεξέλιξη της Frontex σε μια υπερεθνική υπηρεσία που θα περιλαμβάνει ευρωπαϊκή ακτοφυλακή και συνοριοφυλακή, δυνατότητα επέμβασης χωρίς άδεια από την αντίστοιχη χώρα και αναβαθμισμένα καθήκοντα και προσωπικό. Ουσιαστικά, η ΕΕ, μετά την οικονομική, τη νομισματική και την πολιτική ολοκλήρωση, προχωρά επισήμως πια και στην ολοκλήρωση γύρω από τον τομέα άμυνας και ασφάλειας με πρόσχημα τις ροές των μεταναστών αλλά και το χτύπημα του ISIS στο Παρίσι.
Είναι δεδομένο πως τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται αύξηση των ρευμάτων προς την Ευρώπη λόγω της έκρυθμης κατάστασης στην οποία βρίσκονται η Μέση Ανατολή αλλά και περιοχές της Β. Αφρικής και της Ασίας. Κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την καπιταλιστική κρίση, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ρωσίας, ντόπια καταπιεστικά καθεστώτα και εμφύλιους πολέμους. Η Ευρώπη-φρούριο απαντά με παροξυσμό καταστολής, πνιγμών και θανάτων σε θάλασσα και στεριά, συλλήψεων και απελάσεων, με χτίσιμο φραχτών σε Έβρο και σε όλες σχεδόν τις χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης, στρατόπεδα συγκέντρωσης, hotspots και checkpoints.
Για τους μετανάστες που καταφέρνουν να παραμείνουν εντός ευρωπαϊκών συνόρων, το μέλλον που τους επιφυλάσσεται είναι ζωή και εργασία χωρίς δικαιώματα, υπό το καθημερινό φόβο της αστυνομίας και των ακροδεξιών. Δεν είναι τυχαία ούτε η απόφαση της Φινλανδίας για απλήρωτη εργασία των προσφύγων ούτε αυτή της Δανίας που κατάσχει όλα τα αντικείμενα που δεν είναι απαραίτητα για τη ζωή τους. Το πλαίσιο που καιρό τώρα επιδιώκει το κεφάλαιο των δυτικών χωρών για την αντιμετώπιση και εκμετάλλευση των μεταναστών είναι πιο κοντά από ποτέ στο στόχο του: ένα μέρος αυτών θα πνίγεται στο Αιγαίο ή στα σύνορα μεταξύ των κρατών, ένα άλλο θα κρατείται εντός συνόρων ώστε να αποτελέσει φτωχό εργατικό δυναμικό για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και όσοι «περισσεύουν» θα συλλαμβάνονται ώστε να βιώνουν τον αποκλεισμό από την κοινωνία και τη δυνατότητα εργασίας και στη συνέχεια θα επαναπροωθούνται στη χώρα τους.
Στη βάση της, η αντιμετώπιση των μεταναστών συναντάει την αντιμετώπιση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Εκτείνεται μέσα κι έξω από τα σύνορα. Από τον μετανάστη ως τον άνεργο (που ζουν σε πολύ διαφορετικές συνθήκες την απώλεια της ένταξής τους σε κάποιον κοινωνικό ιστό) και από τον πρόσφυγα ως τον κοινωνικό αγωνιστή (που ζουν σε πολύ διαφορετικές συνθήκες την εκδίωξη από το κυρίαρχο νομικό πλαίσιο), το προλεταριάτο σήμερα συμπιέζεται στο περιθώριο της κοινωνικής ένταξης. Εκεί που διεξάγεται ένας πόλεμος για τη διαρκώς μεγαλύτερη πλειοψηφία, η οποία για μια σειρά από λόγους (γεωπολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς) δεν χωράει στον εθνικό κορμό των κρατών όπου βρίσκεται.
Εξάλλου, με αφορμή το χτύπημα στο Παρίσι, η στρατιωτικοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών απέναντι στους μετανάστες και σε κάθε λογής «εχθρό» εντείνεται ραγδαία. Παρίσι και Βρυξέλλες βρίσκονται εδώ και καιρό υπό στρατιωτικό καθεστώς, ενώ κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Το καθεστώς εξαίρεσης τείνει να γίνει ομαλό μέρος του κανόνα, ακριβώς όπως έγινε και με την κήρυξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας του Μπους (υποτίθεται πως θα κρατούσε για λίγα χρόνια, συνεχίζεται ως σήμερα). Το μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης είναι εδώ: επιχειρείται να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας, προκειμένου το κεφάλαιο να ξεπεράσει ανέπαφο την κρίση του.
EE, Frontex, κυβέρνηση και δήμαρχοι κλιμακώνουν τον πόλεμο κατά των μεταναστών.
Να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση εναντίον τους. Ταξική αλληλεγγύη με τους μετανάστες.
Σε αυτόν το γενικευμένο πόλεμο, η Ελλάδα είναι αιχμή του δόρατος. Πρωταγωνίστησε σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην περιοχή. Στηρίζει στο έπακρο, ειδικά με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τις συνθήκες Δουβλίνου και Σένγκεν. Έχει αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρωπαϊκή πολιτική εναντίον των μεταναστών, όντας χώρα υποδοχής. Τα γεγονότα στην Ειδομένη πριν λίγες μέρες, όπου η ελληνική αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις, ξύλο και δακρυγόνα κατά μεταναστών, δημοσιογράφων και αλληλέγγυων -κηρύσσοντας ουσιαστικά στρατιωτικό νόμο στην περιοχή- αποδεικνύουν του λόγου του αληθές. Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ασχολούνται μόνο με την καταστολή, τη διαλογή και τις απελάσεις, χτίζουν φράχτες, hotspots και στρατόπεδα συγκέντρωσης, προσπαθούν να επαναπροωθήσουν όσους μετανάστες/τριες δεν είναι «πρόσφυγες πολέμου». Και, φυσικά, κάνουν τον «τροχονόμο» και τον εγγυητή της αλληλεγγύης των επιδοτούμενων ΜΚΟ και του στρατού, που δρουν στη βάση της εγκατάλειψης και της διάλυσης κάθε δημόσιας παροχής ή πρόνοιας, καταστέλλοντας ή περιορίζοντας οποιαδήποτε αντίστοιχη δράση του κινήματος
Την ίδια ώρα, ο ελληνικός στρατός -δηλαδή το κράτος- αλλάζει τις προτεραιότητες του ως προς τους πιθανούς εχθρούς τους. Έτσι, το παραδοσιακό σενάριο υπεράσπισης της «εθνικής κυριαρχίας» από τον εξ Ανατολής κίνδυνο και ιδιαίτερα την Τουρκία υποβαθμίζεται μπροστά σε αυτό της αντιμετώπισης των «ασύμμετρων απειλών» από όπου κι αν προέρχονται. Χαρακτηριστική είναι η άσκηση «Παρμενίωνας 2015» (ένας γενικευμένος πόλεμος δεν θα ξεκινήσει στο Αιγαίο με την Τουρκία αλλά από το ξέσπασμα ταραχών λόγω του κινδύνου «μετανάστευση-τρομοκρατία-εγκληματικότητα»), όσο και η συνεργασία με την Τουρκία στις περιπολίες και το μπλοκάρισμα των μεταναστευτικών ροών. Παράλληλα, υπάρχει ετοιμότητα και για εμπλοκή στη διαχείριση των μεταναστών, όπως αποδείχθηκε από την άσκηση πιθανού στρατιωτικού νόμου σε Κω και Κάλυμνο το καλοκαίρι, καθώς και από τη συμβολή στη διαμόρφωση νέων χώρων συγκέντρωσης των μεταναστών σε Ελληνικό και Τάε Κβον Ντο. Και το λιμενικό εξακολουθεί να βουλιάζει βάρκες, με στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις…
Συνένοχοι στην αντιμετώπιση των μεταναστών από το ελληνικό κράτος είναι πολλοί δήμαρχοι περιοχών της Αττικής και όχι μόνο. Ο Καμίνης, αναφέρθηκε πρόσφατα στην ανάγκη φύλαξης των συνόρων και απελάσεων, απαιτώντας και τη συμμετοχή του στρατού. Τέσσερις δήμαρχοι των νοτίων (Άλιμος, Γλυφάδα, Ελληνικό-Αργυρούπολη, Παλαιό Φάληρο) έστειλαν επιστολή προς τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Μουζάλα. Μια επιστολή-ρατσιστικό παραλήρημα, όπου δηλώνουν πως διαφωνούν με την όποια υποδοχή μεταναστών στους δήμους τους, ενώ υπάρχουν αναφορές σε «παράνομους μετανάστες», «εξτρεμιστικά στοιχεία (ανάμεσα σε αυτούς)», καθώς και νύξεις για την «ασφάλεια» και την «υγιεινή» των κατοίκων οι οποίες «απειλούνται». Δεν είναι τυχαίο ότι μία μέρα μετά από την επιστολή ο Μουζάλας δήλωσε: «Υπάρχουν προφανώς ανάμεσά [στους μετανάστες] κάποιοι οι οποίοι διαπράττουν εγκλήματα…Σήμερα αρχίζουν συλλήψεις και διοικητικές απελάσεις για αυτούς…».
Απέναντί τους, ο εργατικός διεθνιστικός αγώνας ενάντια σε κυβέρνηση, μνημόνια, Ε.Ε., ΔΝΤ και ΝΑΤΟ είναι η μόνη απάντηση. Η πάλη των εργαζομένων ενάντια στις αναδιαρθρώσεις που επιχειρούνται πρέπει να συνδεθεί με την αντιιμπεριαλιστική πάλη, με την αμφισβήτηση των επιλογών του κεφαλαίου – ελληνικού και ευρωπαϊκού. Να συνδεθεί με την έμπρακτη στήριξη των λαών που αγωνίζονται σε Τουρκία, Κομπάνι, Ουκρανία και Παλαιστίνη. Η ταξική στήριξη και αλληλεγγύη προς τους μετανάστες, ως μια προσπάθεια ένταξης τους στη συνολική κοινωνική προσπάθεια διεκδίκησης των κοινών μας δικαιωμάτων, είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός ενάντια στον ανοιχτό πόλεμο τόσο κατά των μεταναστών όσο κι εναντίον εργαζόμενων, άνεργων, νέων και συνταξιούχων.
Απαιτούμε:
Να φύγουν οι δυνάμεις της Frontex από την Ελλάδα. Να κλείσουν εδώ και τώρα τα γραφεία της στον Πειραιά.
Έξοδος από ΕΕ-ΝΑΤΟ με στόχο να διαλυθούν οι ιμπεριαλιστικοί αυτοί μηχανισμοί.
Κατάργηση των συνθηκών Δουβλίνο και Σένγκεν, του Ευρωστρατού και της Frontex.
Καμία εμπλοκή του ελληνικού στρατού σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και καμία συμμετοχή στον πόλεμο κατά των μεταναστών και κατά του εσωτερικού εχθρού.
Κανένας διαχωρισμός πρόσφυγα – μετανάστη. Καμία δημιουργία/λειτουργία hotspot και στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Να γκρεμιστεί ο φράχτης του Έβρου. Απρόσκοπτη είσοδος-έξοδος των μεταναστών από τα σύνορα.
Νομιμοποίηση και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε όλους μετανάστες.
Να ανοίξουν δημόσια κτήρια για τη στέγαση των μεταναστών με όλες τις αναγκαίες παροχές. Να συνδεθεί το αίτημα αυτό με το ζήτημα των αστέγων και των αποκλεισμένων και με τη διεκδίκηση δημόσιου χώρου – δημόσιων αγαθών.
Καλούμε σε μαζική συμμετοχή
Στη συγκέντρωση και πορεία προς τη Βουλή & τα γραφεία της ΕΕ: Ομόνοια, στις 18/12 στις 18:00 | Στην αντιπολεμική συγκέντρωση αλληλεγγύης: Πλ. Σουρμένων στο Ελληνικό, στις 19/12, 12:00
