“Μαζί” φτιάχνουμε /εμείς πληρώνουμε …

Η μεγαλύτερη υπερθαλάσσια γέφυρα στον κόσμο (Hangzhou Bay Bridge)  έχει κατασκευαστεί στην Κίνα. Έχει μήκος 36 χιλιόμετρα και κόστισε 890 εκ. ευρώ. Η γέφυρα Ρίου-Αντίρριου έχει μήκος μόλις 2,8km και κόστισε 630 εκ. ευρώ. Στη Κίνα κάθε χιλιόμετρο κόστισε 23,8 εκ. ευρώ και στην Ελλάδα 225 εκ. ευρώ! Μια κλίμακας μεγέθους πέρα από κάθε φαντασία. Κοστολόγηση αλά ελληνικά 13 φορές παραπάνω!

Ποιος πλήρωσε αυτά τα λεφτά; Το 10% (74 εκ. ) «έβαλε» η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται. Το 40% (296 εκ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το  πληρώσαμε εμείς. Το υπόλοιπο 50% (370 εκ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με δικές μας πάλι κρατικές εγγυήσεις.

Με βάση τα παραπάνω η πολυδιαφημισμένη γέφυρα του Ρίου εάν κατασκευάζονταν από τους Κινέζους θα είχε κοστίσει μόλις 66,64 εκ. ευρώ! (2,8km X 23,8εκ./km). Εάν υιοθετήσουμε ενστάσεις περί κατασκευαστικών δυσκολιών και του υψηλότερου εργατικού κόστους και διπλασιάσουμε το κόστος κατασκευής, έχουμε 113,28 εκ. ευρώ. Μόνο από τη συμμετοχή του δημόσιου (296εκ. ευρώ) θα είχαμε και περίσσευμα 182.72 εκ. ευρώ…

Στη γέφυρα Hangzhou Bay Bridge  η τιμή των διοδίων διέλευσης είναι περίπου 7 ευρώ. Στο Ρίο εισπράττουν παραπάνω από τα διπλά. (13 ευρώ). Και τα εισπράττουν αυτοί που δεν έχουν βάλει τίποτα!!! (αντίθετα με βάση το μέτρο σύγκρισης που αναφέρουμε μπορεί να υπολογίσει ο καθένας τα τεράστια ποσά που έχουν κερδίσει από την κατασκευή).

Με βάση τη σύμβαση παραχώρησης, η διάρκεια της οποίας έχει συμφωνηθεί για 42(!) χρόνια η εταιρία θα εισπράξει προϋπολογισθέντα έσοδα 18 περίπου εκ. το χρόνο. Επί 35 χρόνια θα ξεπεράσει τα 756 εκ. ευρώ! Εάν υπολογίσουμε την συμμετοχή που ισχυρίζεται η εταιρία ότι κατέθεσε, (74 εκ. ευρώ), μέσα στα τέσσερα  πρώτα χρόνια λειτουργίας της, το αρχικό κεφάλαιο έχει ήδη αποσβεστεί προ πολλού (κατασκευάστηκε το 2004). Θα συνεχίσει να εισπράττει για όλα τα υπόλοιπα χρόνια  ποσά που θα ξεπεράσουν τα 650 εκ. ευρώ, με βάση τα σημερινά χαράτσια διέλευσης που προφανώς δεν θα παραμείνουν στάσιμα…

Την γέφυρα εκμεταλλεύεται η εταιρία ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. συστάθηκε, όπως γράφει στην ιστοσελίδα της,  το 1995 από τη γαλλική VINCI και έξι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες, με έδρα το Χαλάνδρι Αττικής και με αποκλειστικό σκοπό τη σύναψη με το Ελληνικό Δημόσιο και την υλοποίηση της Σύμβασης Παραχώρησης της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου. Ως Παραχωρησιούχος, η ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. έχει την ευθύνη της μελέτης, κατασκευής, χρηματοδότησης, συντήρησης και λειτουργίας της Γέφυρας στη διάρκεια των 42 ετών της περιόδου παραχώρησης. 

Με την ίδια μέθοδο (ΣΔΙΤ – Συμβάσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) κατασκευάστηκε και η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ. Με την ίδια μέθοδο κατασκευάζεται ή έχει ολοκληρωθεί και περάσει στην εκμετάλλευση των ιδιωτών το σύνολο του δημόσιου οδικού δικτύου. Με την ίδια μέθοδο προετοιμάζεται η ανάθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών, των λιμανιών, των νοσοκομείων, των σχολείων, των αεροδρομίων, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, του σύνολου των στρατηγικών επιχειρήσεων του δημόσιου. Έτσι φτάσαμε στα μνημόνια, αλλά «δεν τα φάγαμε μαζί».

Η σημερινή κυβέρνηση που υποσχέθηκε διαφάνεια, έλεγχο, απόδοση ευθυνών, που είχε σηκώσει ψηλά τη σημαία των σκανδάλων και των καταγγελιών, που όρισε στην πρώτη θητεία της ως και ειδικό υπουργό διαφάνειας για να ανοίξει τις λίστες «Λαγκαρν», «Ζήμενς» κ.α., η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα που υποσχέθηκε ότι θα «φέρει πίσω τα κλεμμένα»,  ψάχνει τώρα για «ισοδύναμα», σε μια ατέρμονη διαπραγμάτευση και «έντιμους συμβιβασμούς», μνημονιακότερη των μνημονιακών και στην υπηρεσία όλων των προηγούμενων. «O tempora, o mores!» – (μ.τ.φ.ρ)- «Ω καιροί, ώ ήθη!»