inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Η αφήγηση περί “εξωτερικού” εχθρού είναι άμεσα συνυφασμένη με την κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”.
Τον τελευταίο καιρό οι χειρισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων σε ζητήματα της συγκυρίας καθιστούν στα μάτια μας όλο και εμφανέστερο τον πραγματικό τους ρόλο. Το κλίμα επιφυλακής και ετοιμότητας στα στρατόπεδα εντείνεται όλο και περισσότερο τους τελευταίους μήνες καθώς οι αξιωματικοί, και κατ’ επέκταση τα στελέχη, μας τρομοκρατούν δημιουργώντας αισθήματα φόβου, αβεβαιότητας αλλά ταυτόχρονα και πολλά ερωτήματα.
Με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα στα Ίμια και την παραφιλολογία σχετικά με μια τουρκική άσκηση στα ανατολικά του Έβρου (είδηση που αποδείχτηκε ψεύτικη καθώς επρόκειτο για άσκηση μικρής κλίμακας 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Έβρου στα σύνορα με Βουλγαρία), τα σενάρια περί πολέμου και ασύμμετρων απειλών αναβαθμίζονται ενώ μας λένε να είμαστε διαρκώς σε επιφυλακή καθώς η κατάσταση με την Τουρκία οξύνεται.
Ωστόσο, η τρομοκρατία με την οποία επενδύουν την κατ’ επίφαση ανάγκη για ετοιμότητα στα στρατόπεδα δεν εξαντλείται στην επινόηση του “εξωτερικού εχθρού“. Είναι γεγονός πως η κατασκευή απίθανων σεναρίων περί επιθέσεων αναρχικών με μολότοφ στην πύλη καθώς και εισβολών αγνώστων με καλάσνικοφ, που δημιουργεί συνωμοσίες και τεχνητές εντάσεις με σκοπό την “επαγρύπνηση” των φαντάρων, περιγράφει το κλίμα ανασφάλειας και παράνοιας που βιώνουμε. Πράγματι, συνωμοσίες για καταδρομικές ομάδες που θα μας την πέσουν, όπως μας λένε, οι οποίες κάνανε “επίθεση “ και ένα προηγούμενο διάστημα στην Αθήνα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, προκαλούν ανησυχία για τις επιδιώξεις αυτών των σεναρίων επιστημονικής φαντασίας. Είναι, λοιπόν, καταφανές πως η αφήγηση περί “εξωτερικού” εχθρού είναι άμεσα συνυφασμένη με την κατασκευή του “εσωτερικού εχθρού”. Με άλλα λόγια, ”εξωτερικός” και ”εσωτερικός εχθρός” παρουσιάζονται σαν κοινή απειλή.
Μπορεί, λοιπόν, να προκαλούνται θερμά επεισόδια, στην Κύπρο και στα Ίμια που να αναδεικνύουν τον “εξωτερικό εχθρό” μας αλλά και εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων τα οποία να εφιστούν την προσοχή μας λόγω της άμεσης εμπλοκής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., ωστόσο, απ’ ό, τι φαίνεται ο Ελληνικός Στρατός προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει και τον “εσωτερικό εχθρό” καθώς φαίνεται να αντιμετωπίζει σαν θερμό επεισόδιο και οτιδήποτε θεωρεί απειλή εντός της χώρας.
Από τους δύσμοιρους πρόσφυγες τους οποίους μας παρουσιάζουν σαν έναν εν δυνάμει εχθρό-απειλή για τους οποίους καλούμαστε να αναλάβουμε τη φρούρηση και τη σίτιση τους στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους έχουν στοιβάξει μέχρι τον πολύμορφο αγώνα του λαϊκού κινήματος που τολμάει να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του κράτους και τη σκληρή επίθεση που δέχεται, ο Ελληνικός Στρατός βλέπει παντού “εσωτερικούς εχθρούς” και προσπαθεί να μας καταστήσει συνένοχους στο έγκλημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι “επιχειρήσεις εκκένωσης κτιρίων σε κατοικημένες περιοχές “ , όπως τις ονομάζουν, τις οποίες κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας φαντάροι σε εγκαταλειμμένα στρατόπεδα του Έβρου. Όπως μας πληροφόρησαν φαντάροι που πήγαν στην άσκηση, αμηχανία προκάλεσε σε πολλούς η αναφορά του επικεφαλής της άσκησης, όταν περιέγραψε σε πιθανά σενάρια τον αντίπαλο που μπορεί να βρισκόταν στο κτίριο που θα εκκενωνόταν, και σε αντάρτες δημιουργώντας πολλούς συνειρμούς για το ποιος είναι τελικά ο πραγματικός εχθρός και σε ποιους καλούμαστε να στρέψουμε τη κάνη μας.
Ο “εσωτερικός” εχθρός μεταφέρεται μάλιστα και εντός του στρατοπέδου όταν επιλέγει κάποιος φαντάρος να αντιδράσει σε τυχόν αυθαιρεσίες που γίνονται εις βάρος του. Ειδικά με αφορμή την ένταση που έχουν προκαλέσει τα ελληνοτουρκικά ζητήματα οι αξιωματικοί στοχοποιούν ακόμη περισσότερο τους φαντάρους οι οποίοι πλέον όχι μόνο «διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία του στρατοπέδου με τις αντιδράσεις τους» (επιστολές καταγγελιών από το Δίκτυο Σπάρτακο, μαζικές αναφορές κ.ά.) αλλά και «επηρεάζουν αρνητικά το ηθικό και το αξιόμαχο των φαντάρων με τη δράση τους». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα γράμμα ενός φαντάρου που διαβάσαμε πρόσφατα στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος, ο οποίος αναδείκνυε ότι η διοίκηση της μονάδας του προσπάθησε να τον στείλει στο ψυχολόγο και να τον βγάλει τρελό και Ι3 παίρνοντας του το όπλο, λόγω ιδεολογικών πεποιθήσεων και λόγω της δράσης του, κάτι που μας θύμισε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος.
Για ορισμένους φαντάρους με κοινωνικές ανησυχίες που ενημερώνονταν από το δίκτυο Σπάρτακος ή και ευρύτερα, αυτός ο ρόλος του Ελληνικού Στρατού ήταν γνωστός πριν τη θητεία τους. Ωστόσο, είναι χαρακτηριστική η αντίδραση νέων φαντάρων που μαθαίνουν για ασκήσεις καταστολής πλήθους και ανακατάληψης κατειλημμένων από “ταραξίες“ κτιρίων καθώς και για άλλες αμαρτωλές πρωτοβουλίες που πάρθηκαν στο παρελθόν, όταν συνειδητοποιούν ότι θα μπορούσαν να αποτελούν και οι ίδιοι, οι γονείς και οι φίλοι τους “απειλή “.
Στην πραγματικότητα, αυτό που τους σοκάρει ακόμη περισσότερο, είναι ότι πέφτουν από το χακί συννεφάκι της «άμυνας, της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και της εθνικής ανεξαρτησίας» που θεωρούσαν ότι είναι η αποστολή τους στο στρατό, συνειδητοποιώντας το πραγματικό βρώμικο ρόλο του σε όλες του τις διαστάσεις (ταξικά, ιδεολογικά, πολιτικά). Σε όλο και περισσότερους φαντάρους γίνονται εμφανείς οι χειρισμοί των Ενόπλων Δυνάμεων οι οποίες στρέφονται πλέον ανοιχτά σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της “τρομοκρατίας” γενικά κι αόριστα καθώς και των άλλων λεγόμενων ασύμμετρων απειλών, όπως κατονομάζουν τις ροές των προσφύγων, τους ισλαμιστές αλλά και τις “ακραίες“ πολιτικές θέσεις, όπως μας λένε. Εξάλλου είναι γνωστή η συνταγή. Το κράτος αξιοποιεί αυτές τις “ασύμμετρες απειλές” σε περιόδους κρίσης και φτώχειας, προκειμένου να εκτονώσει τη λαϊκή οργή μέσω του εθνικισμού, να δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας, να στρατιωτικοποιηθεί και να θωρακιστεί θεσμικά ακόμη περισσότερο απέναντι σ αυτό που είναι ο πραγματικός εσωτερικός εχθρός του, ο εχθρός-λαός, το λαϊκό-εργατικό κίνημα και κάθε φωνή αντίστασης που επιμένει σε πείσμα των καιρών να αμφισβητεί την κυριαρχία τους.
