«ΚΛΕΙΔΩΣΑΝ» ΟΙ ΚΑΛΠΕΣ;

Η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη κυβέρνηση που αυτοπροσδιορίστηκε αριστερή και την αγκάλιασε όλο το απαξιωμένο δεξιό πολιτικό σύστημα.

Υποσχέθηκε κοινωνική δικαιοσύνη και άνοιξε τη κερκόπορτα σε τραπεζίτες και εθνικούς εργολάβους διάπλατα.

Υποσχέθηκε απαλλαγή από τα μνημόνια κι έφερε το σκληρότερο μνημόνιο όλης της μνημονιακής περιόδου, το «ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3».

Μοναδική έγνοια του Αλ. Τσίπρα να περάσει τη συμφωνία και «γαία πυρί μειχθήτω».

Η «αντιπολίτευση», συμπολίτευση στην ουσία, δε θέλει εκλογές. Το δηλώνει με όλους τους τρόπους. «Μείνε και γίνε εθνικός ηγέτης» λένε στον Πρωθυπουργό που «θα καταργούσε τα μνημόνια κι όλους τους εφαρμοστικούς νόμους» με ένα νόμο, σε μια μέρα.

Σήμερα το «ΕΘΝΟΣ» επικαλούμενο ασφαλείς πληροφορίες γράφει ότι κλείδωσαν οι κάλπες για τις 8 Νοεμβρίου, αλλά η συμφωνία, μέχρι τότε, θα έχει περάσει.

Ο ξένος τύπος συνεχίζει να επισημαίνει, παρουσιάζοντας απόψεις και αναλύσεις διακεκριμένων οικονομολόγων, ότι αυτή η συμφωνία ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ.

Συντάξεις και μισθοί θα μειωθούν δραματικά, καθημερινά κλείνουν μικρές επιχειρήσεις και εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενοι μπαίνουν στην ανεργία κατεστραμμένοι. Οι αγρότες οδηγούνται στον αφανισμό και η παραγωγική μας δυνατότητα εξανεμίζεται. Ότι παραγωγικό απόμεινε οδηγείται για μετεγκατάσταση στη γειτονική Βουλγαρία. Εξήντα χιλιάδες επιχειρήσεις (60.000) έχουν ξεκινήσει τις αντίστοιχες διαδικασίες με στοιχεία που έδοσε η ΕΣΕΕ στη δημοσιότα.

Ο Γ. Βαρουφάκης δηλώνει ότι ακόμα κι ο «θεός με όλους τους αγγέλους να κατεβεί στη χώρα» το μνημόνιο αυτό δεν βγαίνει και ουσιαστικά η χώρα οδηγείται στη χρεοκοπία.

Οι αντιθέσεις του κεφάλαιου και οι ανταγωνισμοί έχουν διασπάσει και την «ευρωπαϊκή οικογένεια» του κ. Τσίπρα και προοιωνίζουν ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις. Ο Πρωθυπουργός επέλεξε το «κοινό νόμισμα», αλλά το νόμισμα οδεύει για το  μουσείο, ή για σκληρό νόμισμα μιας νέας ενδεχόμενης συμμαχίας των βορείων βιομηχανικών χωρών.

Έτσι χωρίς κανένα «Σχέδιο Β’»  το καράβι πάει ευθεία στα βράχια. Ποιο καράβι; Το καράβι των λαϊκών συμφερόντων. Η χώρα εν τω μεταξύ στη κατρακύλα ξεπουλάει και «τα ασημικά» της. Οι «εταίροι» απο την άλλη, κερδισμένοι, περιμένουν την επικύρωση της συμφωνίας μέχρι τις 18 Αυγούστου, ώστε να  αποπληρώσει η κυβέρνηση  στην ΕΚΤ «τα δάνεια» που λήγουν δύο μέρες αργότερα, στις 20 Αυγούστου. Οι τραπεζίτες με κλειστές στην ουσία τράπεζες περιμένουν ανακεφαλαίωση για να μοιράσουν κι άλλα κέρδη στους μετόχους τους.

Οι Δημοσκόποι έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα δρόμου για να αποκαταστήσουν τη χαμένη τιμή της «αριστερής» μνημονιακής κυβέρνησης του κ. Τσίπρα δίνοντάς του ποσοστά αντιστρόφως ανάλογα της λαϊκής κατακραυγής. Πάγια τακτική … Στο πρόσφατο δημοψήφισμα έφεραν 50-50 το αποτέλεσμα με προβάδισμα του «Ναι» τα τελευταία κρίσιμα εικοσιτετράωρα.

θέλει ο κ. Τσίπρας εκλογές;

Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι μας πάει στα βράχια προκειμένου να εξασφαλίσει τα «θεσμικά συμφέροντα» τραπεζιτών, εργολάβων, καναλαρχών, «δανειστών» και λοιπών «Ευρωπαϊστών». Γνωρίζει πολύ καλά την ουτοπία του «ιστορικού συμβιβασμό» κεφαλαίου – εργασίας.

Ξέρει ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Το κόμμα του είναι διασπασμένο και οι οργανώσεις διαλύονται.

Ξέρει ότι το φθινόπωρο θα είναι πολύ θερμό, ο κόσμος στους δρόμους, οι απεργίες θα παραλύσουν τον κρατικό μηχανισμό. Γνωρίζει ότι θα υποχρεωθεί να αντιμετωπίσει τη κοινωνία με όρους αστυνομοκρατίας και να πνίγει στα χημικά τη νεολαία του κόμματός του που κατεβαίνει σήμερα στο δρόμο και ζητάει την ανατροπή του.

Ξέρει ότι ετοιμάζονται νέοι αριστεροί ριζοσπαστικοί σχηματισμοί. Η «συμμορία της δραχμής» κερδίζει με απίστευτη ταχύτητα πολιτικό έδαφος. Ξέρει ότι οι εκλογές θα είναι το τέλος της πολιτικής του διαδρομής.

Ο Πρωθυπουργός δεν θέλει εκλογές

Ο Αλ.Τσίπρας επιδιώκει να κερδίσει πολιτικό χρόνο, τακτική αντίστοιχης των πέντε μηνών της διαπραγμάτευσης που έφεραν το 3^ο μνημόνιο και με τους σκληρότερους όρους.

Επιδιώκει να μετριάσει τις οργισμένες αντιδράσεις του κόσμου στους δρόμους από το φθινόπωρο υποσχόμενος τη διέξοδο της κάλπης για να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια. Έτσι εκεί κάπου στο Νοέμβριο όταν οι αντιθέσεις θα έχουν κορυφωθεί και τα αδιέξοδα θα έχουν πολλαπλασιαστεί για τη πολιτική του, σχεδιάζει να επικαλεστεί όποιον «εθνικό κίνδυνο» και ως «νέος εθνικός ηγέτης» να ηγηθεί κυβέρνησης «εθνικής ενότητας». Τα αποτέλεσματα της λαϊκής οργής που μπορεί βεβαίως να εξαναγκάσουν τη κυβέρνηση και σε εκλογές «fast track» εαν θεωρηθούν ανυπέρβλητα. Μέχρι τότε τα προσφιλή ΜΜΕ θα κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν, να μας πείσουν, να μας εξαπατήσουν.

Το κλειδί στις εξελίξεις είναι ο λαός. Η «πρώτη φορά αριστερά ανάποδα» ξεσκεπάστηκε από τα αποτελέσματα της πολιτικής της. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά στη Κουμουνδούρου και το Μαξίμου – η αριστερά είναι σχολειό – ότι τώρα οι υποσχέσεις δεν περνάνε, όπως δεν περνάνε κι οι κατάρες κι οι απειλές κι ο φόβος.

Η μεγαλύτερη υπηρεσία αυτής της κυβέρνησης στη λαϊκή υπόθεση είναι ότι συνέβαλλε τα μέγιστα με τις πολιτικές της για να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι «ίδια είναι τα αφεντικά δεξιά κι αριστερά» και πως στο μέλλον που σχεδιάζουν ο λαός δεν έχει τίποτα περισσότερο να χάσει από τις αλυσίδες του.

Οι «κάρτες σίτισης» ζωντάνεψαν τις μνήμες και τις ιστορικές αναφορές της κατοχής δυναμώνοντας το συναίσθημα της απελευθέρωσης στη λαϊκή ψυχή. Η πανταχόθεν πρόβλεψη μιας λαϊκής εξέγερσης /σύγκρουσης με ταξικά χαρακτηριστικά τους έχει γίνει εφιάλτης.

Β.Σ