inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Γράφει ο Βαγγέλης Γονατάς //
Βρυξέλλες, 12/6/2015 – Ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ η Σύνοδος των κινημάτων – στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής των Κρατών της ΕΕ και της CELAC- με την τελετή λήξης στον ιστορικό χώρο Βasilica Koekelberg.
Η παρουσία της Λατινικής Αμερικής (CELAC) σε κυβερνητικό επίπεδο ήταν υψηλότατου επιπέδου με τον Πρόεδρο του Εκουαδόρ Rafael Correa, τον Κουβανό Αντιπρόεδρο Miguel Díaz-Canel Bermúdez, τον Βενεζολάνο Αντιπρόεδρο Jorge Arreaza, και τον Κουβανό υπουργό εξωτερικών Bruno Rodríguez Parrilla.
Στον αντίποδα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έλαμψαν δια της απουσίας τους αποδεικνύοντας το αυτονόητο: ότι η σχέση τους με τα κινήματα είναι μόνο οι σχέσεις καταστολής τους, όπως επανειλημμένα έχουν επιδείξει στις σιδερόφραχτες και αιματοβαμμένες πρωτεύουσες της γηραιάς Ηπείρου, στις Συνόδους των διάφορων G-πλουσίων.
Ούτε καν η ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να παραστεί στη Σύνοδο των Λαών με οποιουδήποτε επιπέδου κυβερνητική αντιπροσωπεία, παρά μόνο με κοινοβουλευτική (βουλευτή). Δίπλα στον Πρόεδρο του Εκουαδόρ, και τους αντιπροέδρους της Κούβας και της Βενεζουέλας, η σαφώς υποβαθμισμένη κοινοβουλευτική ελληνική αντιπροσωπεία εκπροσώπησε την “Ευρώπη των κυβερνήσεων”. Υπό αυτές τις συνθήκες η δήλωση της βουλευτού ότι “η Ελλάδα μετατρέπεται σε Βενεζουέλα της Ευρώπης”, ακούστηκε περισσότερο σαν επιβεβαίωση του παλαιού “ανήκουμε εις τη δύση”.
Από την άλλη, στην ίδια τη Σύνοδο των Λαών, η Ελλάδα εισέπραξε καθολική αλληλεγγύη από τα κινήματα των δύο Ηπείρων, όπως και η Παλαιστίνη, το Ντομπάς και όλος ο μαχόμενος κόσμος. Τα κινήματα της Ευρώπης, εξέφρασαν επίσης την καθολική τους αλληλεγγύη στη Βενεζουέλα και την Κούβα, διαισθανόμενα όλο και περισσότερο ότι η αριστερή πλευρά του πλανήτη είναι πλέον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Οι διήμερες εκδηλώσεις της Συνόδου των κινημάτων παρουσίασαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η πορεία Αλληλεγγύης στη Βενεζουέλα που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες από το άγαλμα του Σιμόν Μπολίβαρ μέχρι το Συνεδριακό Κέντρο Passage 44 , στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι περισσότερες εκδηλώσεις της Συνόδου των Λαών, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την πόλη των Βρυξελλών.
Όπως μας ενημέρωσαν διαδικτυακοί μας φίλοι που μένουν εκεί, και είχαμε την ευκαιρία να τους γνωρίσουμε, οι πορείες στις Βρυξέλλες δεν είναι σπάνιες, καθ ότι έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έρχονται όμως συνήθως διαδηλωτές από αλλού (πχ Γάλλοι αγρότες) και η αστυνομία φράζει τους δρόμους που θα περάσουν για μερικά χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Εκτρέπει την κυκλοφορία, απαγορεύει την πρόσβαση και πρακτικά οι κάτοικοι των Βρυξελλών δεν μπορούν ούτε καν να τη δουν, πολύ περισσότερο να συμμετέχουν.
Η πολύχρωμη πορεία της Συνόδου στο κέντρο της πόλης, με το πολυπληθές μπλοκ του Εκουαδόρ με τις παραδοσιακές ινδιάνικες στολές τους, των Βενεζολάνων, των Κουβανών και των υπόλοιπων λατίνων, των Ιταλών και Εσθονών κομμουνιστών και άλλων, ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τους Βρυξελλιώτες, πράγμα που διαπιστώσαμε στα γεμάτα απορία βλέμματα, αλλά και στα λίγα βλέμματα συμπάθειας.
Η Ελληνική αντιπροσωπεία στη Σύνοδο δεν ήταν μικρή. Πάνω από 50 συμπατριώτες μας, από Συνδικάτα, Τοπική Αυτοδιοίκηση, διάφορες οργανώσεις, δημοσιογράφοι και άλλοι, έδωσαν το παρόν.
Η δική μας 5μελής αντιπροσωπεία του Συλλόγου “Χοσέ Μαρτί”, της ομάδας “Hasta la Victoria Siempre”, του Ελληνικού Δικτύου (bloggers) Αλληλεγγύης και του Ελληνοκουβανικού της Καλαμάτας πήγαμε όσο μπορούσαμε προετοιμασμένοι και απολαύσαμε δημιουργικά το διεθνές αυτό φόρουμ.
Είχαμε ετοιμάσει ξενόγλωσσο κείμενο όπου θέταμε το ζήτημα της Κοινής Ευρωπαϊκής Θέσης κατά της Κούβας (Ευρωπαϊκό Εμπάργκο) και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας κατά της Βενεζουέλας, σαν ελάχιστο κοινό πλαίσιο του ευρωπαϊκού κινήματος αλληλεγγύης. Η ομάδα Ηasta είχε τυπώσει ενημερωτικό έντυπο για τη δράση της, που φυσικά, έγινε ανάρπαστο.
Η βοήθεια των διοργανωτών και της πρεσβείας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα ήταν καθοριστική και χωρίς την δική τους βοήθεια, θα ήταν δύσκολο, δηλαδή αδύνατον να συμμετάσχουμε σε αυτήν την πολύτιμη για μας συνάντηση. Τους ευχαριστούμε θερμά.
Συμμετείχαμε εκτός από την πορεία, την εκδήλωση αλληλεγγύης στη Βενεζουέλα και την τελική εκδήλωση – ολομέλεια της Συνόδου, σε 2 πολυμερείς συναντήσεις εκδηλώσεις. Η μία ήταν η συνάντηση των εκπροσώπων των κινημάτων αλληλεγγύης, στην οποία κάναμε και παρέμβαση και η άλλη η ομάδα εργασίας για την ALBA και την ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής.
Είχαμε επίσης πολλές ενδιαφέρουσες διμερείς επαφές, από τις οποίες ξεχωρίζουμε την ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Βενεζουέλας, τη συνάντηση με τους παλιούς μας κουβανούς γνώριμους του Ινστιτούτου Φiλίας των Λαών (ICAP) και την σύντομη συνάντηση με την Αλέιδα Γκεβάρα.
Τέλος, ευχαριστηθήκαμε που είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και από κοντά αρκετούς φίλους -διαχειριστές blogs και σελίδων στο facebook από το Βέλγιο και την Κύπρο, αλλά και να γνωρίσουμε και νέους.
Για την εμπειρία και τα αποτελέσματα της Συνόδου των Λαών στις Βρυξέλλες σίγουρα θα υπάρξουν και άλλα κείμενα μετά την επιστροφή μας, και όχι μόνο από μάς.
