inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Τουρκική Αστυνομία, Πολιτικό Ισλάμ και δολοφονία Ρώσου πρέσβη – Όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή, Τουρκικό δικαστήριο απαγόρευσε τη μετάδοση πληροφοριών που αφορούν τη δολοφονία, την περασμένη εβδομάδα, του Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα. Η απαγόρευση θα ισχύει έως το πέρας της αστυνομικής έρευνας, διευκρινίζει το Ανατολή, και αφορά τόσο τις εικόνες της δολοφονίας, οι οποίες έχουν αναμεταδοθεί ευρέως από τα διεθνή ΜΜΕ, όσο και τις πληροφορίες που αφορούν υπόπτους, μάρτυρες και θύματα.
Το δικαστήριο της Άγκυρας ανταποκρίθηκε σε σχετικό αίτημα του γενικού εισαγγελέα, εξηγώντας πως η μετάδοση των πληροφοριών αυτών μπορεί να επιφέρει βλάβη τόσο στην έρευνα όσο στην εθνική ασφάλεια, σύμφωνα με το πρακτορείο.
Δεν έχει διευκρινιστεί για ποιο λόγο επιβάλλεται η απαγόρευση αυτή μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία του Καρλόφ. Ωστόσο τη Δευτέρα δημοσιεύθηκε μια μακρά συνέντευξη της αδελφής του δράστη στην εφημερίδα Hurriyet. Η νεαρή γυναίκα εξηγούσε στην εφημερίδα πως ο αδελφός της, ο Μεβλούτ Μερτ Αλτιντάς, είχε υποστεί “πλύση εγκεφάλου” κατά τη φοίτησή του στην αστυνομική σχολή. Ο Τούρκος αστυνομικός είχε επιτύχει στις εξετάσεις προκειμένου να ενταχθεί στο δυναμικό της προεδρικής φρουράς, ωστόσο δεν έχει δεκτός εξαιτίας της μικρής εμπειρίας του στην αστυνομία, μετέδωσαν τουρκικά ΜΜΕ, επικαλούμενα την αδελφή του Σεχέρ Ο.
“(Ο Μερτ και ο Σ.) είχαν δώσει εξετάσεις για να ενταχθούν στην φρουρά που προστατεύει τον πρόεδρο στην Άγκυρα και πέρασαν με επιτυχία. Ωστόσο εργάζονταν ως αστυνομικοί για λιγότερο από 1 χρόνο, επομένως δεν τους δέχθηκαν. Ωστόσο το σκέφτομαι αυτό τώρα. Ευτυχώς, δεν κατάφεραν να προσληφθούν ως φρουροί του προέδρου” δήλωσε η Σεχέρ Ο., όπως έγραψε η εφημερίδα Hurriyet Daily News.
Η ίδια συμπλήρωσε πως ο αδελφός της είχε επηρεαστεί από τον συμφοιτητή του στην ακαδημία της αστυνομίας, τον οποίο αναγνώρισε μόνο με το αρχικό γράμμα Σ., και με τον οποίο εκείνος ενοικίασε ένα σπίτι στην Άγκυρα. Ο Αλτιντάς ενδεχομένως “υπέστη πλύση εγκεφάλου” και απομακρύνθηκε από την οικογένειά τους, τόνισε η Σεχέρ Ο. “Ποτέ δεν τον υποχρεώσαμε να διαβάσει το Κοράνι ή να προσεύχεται. Δεν είμαστε αυτού του είδους η οικογένεια… Του έκαναν πλύση εγκεφάλου και απομακρύνθηκε από εμάς. Κάποιοι λένε ότι εμείς τον μεγαλώσαμε με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν έγινε έτσι. Δεν φόραγε κοστούμι και δεν γνωρίζει Αραβικά” υπογράμμισε, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Hurriyet Daily News.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε σπεύσει να συνδέσει τον δολοφόνο με το δίκτυο του μουσουλμάνου ιερωμένου Φετουλάχ Γκιουλέν, στον οποίο έχει αποδώσει την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Από την ίδια όμως τη δολοφονική ενέργεια προκύπτουν σημαντικά συμπεράσματα για τις εξελίξεις που προδιαγράφονται στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στην εξωτερική της πολιτική που βρίσκεται σε άμεση συνάφεια. Για το πολιτικό καθεστώς που επιχειρεί να επιβάλλει το ΑΚΡ και ο Ερντογάν, αλλά και για τον ρόλο της Τουρκικής Αστυνομίας, που έχει ταυτιστεί με το Πολιτικό Ισλάμ. Αποκορύφωμα αυτής της σχέσης υπήρξε το Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου το οποίο επέτρεψε όχι μόνο την σύγκρουση του καθεστώτος Ερντογάν με τους Κεμαλιστές, αλλά και με την Αδελφότητα του Γκιουλέν. Πλέον πολλοί αναλυτές τονίζουν ότι η Αστυνομία πήρε τη θέση που είχε ο Στρατός επί Κεμαλισμού ως Θεματοφύλακας του Τουρκικού κράτους.
Το ισλαμικό κίνημα όχι μόνο ενέτεινε τη διείσδυση του στην Αστυνομία, αλλά ενίσχυσε επίσης το θεσμό της Αστυνομίας για να λειτουργήσει ως αντίβαρο στον Στρατό, στο πλαίσιο μιας θεσμικής προσαρμογής της στα σύγχρονα δεδομένα του φιλελεύθερου καπιταλισμού, που άρχισε με την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία το 2002.
Είναι κοινό μυστικό ότι η Αδελφότητα Γκιουλέν διαθέτει ισχυρά ερείσματα στην Αστυνομία. Κεμαλιστές έχουν καταγγείλει ότι η διείσδυση αυτή έχει λάβει τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε να αποτελεί άτυπο αλλά ουσιαστικό κριτήριο για τις προαγωγές των αξιωματικών. Αναλυτές μιλούν για αόρατο Στρατό του Γκιουλέν, ένα πολυσχιδές δίκτυο που εκτείνεται σε όλες τις ηπείρους, περιλαμβάνει επιχειρήσεις, σχολεία, εκδόσεις, ΜΜΕ, πολιτιστικά κέντρα, φιλανθρωπικά ιδρύματα, ενώ με προβλέψεις της Αμερικανικής Δημοκρατίας εξασφαλίζει χρηματοδότηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από πολλές αμερικανικές πολιτείες. Μάλιστα, υπάρχει σοβαρή διάσταση απόψεων μεταξύ CIA-FBI, με την CIA να θεωρεί ότι η Αδελφότητα είναι ένα εργαλείο άσκησης επιρροής στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας, στη ζώνη από την Αδριατική έως το Σινικό Τείχος.
Ας γυρίσουμε όμως λίγα χρόνια πίσω. Για να διαπιστώσουμε, ότι μετά την αποκάλυψη της Εργένεκομ και την εξάρθρωση του βαθέως κράτους που είχε στήσει το ΝΑΤΟ και το κεμαλικό κατεστημένο, ο Ερντογάν προώθησε όχι την απόλυτη ρήξη, αλλά την υπέρβαση της προηγούμενης, ξεπερασμένης και αναχρονιστικής για τον τούρκικο καπιταλισμό κεμαλικής εποχής του κρατικού παρεμβατισμού.
Στο Νεοοθωμικό Δόγμα, αυτή την ιδιόμορφη σύνθεση οθωμανικής παράδοσης, κεμαλισμού και μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ, οι νομιμόφρονες κεμαλιστές είχαν θέση και ρόλο. Ο νέος αντίπαλος του είναι η Αδελφότητα Γκιουλέν, αυτό το ισχυρό κέντρο εναντίον του οποίου οι νομιμόφρονες κεμαλιστές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως εξισορροπητικός παράγοντας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τότε ανοίγματα του Ερντογάν προς το Κουρδικό κίνημα, που εγγράφονταν και σε μια πολιτική συμμαχία για να προχωρήσουν οι πολιτικές αλλαγές το 2012, απαντά ο Γκιουλέν με τον εισαγγελέα ειδικών αρμοδιοτήτων που κάλεσε σε ανάκριση το Φεβρουάριο του 2012, τον επικεφαλής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, για τις μυστικές διαπραγματεύσεις που διεξήγαγε με εντολή του πρωθυπουργού Ερντογάν το διάστημα 2009-2011 στο Όσλο για πολιτική λύση του Κουρδικού. Το Μάιο του 2012, εκδηλώθηκε νέα σύγκρουση στο εσωτερικό του πολιτικού Ισλάμ, όταν ο εκλεκτός του Γκιουλέν θα εκλεγεί νέος πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας!
Όμως αυτή η διαπάλη των δύο παλιών συναγωνιστών και πλέον θανάσιμων εχθρών για τον έλεγχο του Πολιτικού Ισλάμ δεν περιορίζεται στην Τουρκία, αλλά λαμβάνει και διεθνείς διαστάσεις. Τον Οκτώβριο του 2007, το School of Oriental και το London School of Economist πραγματοποιούν συνέδριο για τον Γκιουλέν όπου συμμετείχαν 50 πανεπιστημιακοί και διανοούμενοι από Ισλαμικές χώρες, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, αλλά και ο βουλευτής του ΑΚΡ και πρώην ΥΠΕΞ Γιασάρ Γιακίς. Το βασικό συμπέρασμα του συνεδρίου ήταν ότι η θεώρηση του Γκιουλέν για το πολιτικό Ισλάμ μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση στο φονταμενταλιστικό Ισλάμ.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις προσφέρουν μια εικόνα των αντιθέσεων, των ανταγωνισμών και των συγκρούσεων που εκδηλώνονται στο πλαίσιο του τουρκικού πολιτικού συστήματος, και πρέπει να συνεκτιμηθούν σε συνδυασμό με όσους έτρεξαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ να πρεσβεύσουν την προοπτική του πολιτικού Ισλάμ. Με γνώμονα όχι βεβαίως τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας, αλλά της επιβολής του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.
Παράλληλα, ανακύπτουν και σειρά αντιφάσεων. Γιατί την ώρα που η Ρωσία γιγαντώνει την ιμπεριαλιστική της επέμβαση στην Συρία προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων αδιαφορώντας για τους άμαχους, η Τουρκία εξαιτίας του Κουρδικού ζητήματος και της παρεμβατικής της πολιτικής, υποχρεώνεται αφενός να κρατήσει συμβιβαστική στάση απέναντι στους σχεδιασμούς του Πούτιν – που σε αυτή τη φάση στηρίζει το αυταρχικό καθεστώς Άσαντ- και ταυτόχρονα, στρέφεται κατά του ISIS, προχωρά σε αποκήρυξη της στενής σχέσης με τζιχαντιστικές δυνάμεις και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την τρομοκρατική εκδίκηση όσων στήριζε μέχρι πρόσφατα, αλλά και το εγχώριο μουσουλμανικό ακροατήριο που το καθεστώς εκπαίδευσε και αισθάνεται προδομένο!
Όπως τονίζουν αναλυτές ο βαθμός δυσκολίας άσκησης της αστικής πολιτικής αυξάνει από τη φθίνουσα πορεία της οικονομίας, την «εσωτερικοποίηση» της εξωτερικής πολιτικής (με αποτέλεσμα οι αποτυχίες αυτής να μετατρέπονται σε εγχώριους παράγοντες αστάθειας), την αφερεγγυότητα του ηγέτη και τη συνθετότητα του περιφερειακού και διεθνούς περιβάλλοντος.
Σε κάθε περίπτωση όμως ο πόλεμος των εργαζομένων και των κινημάτων, εντός και εκτός της Τουρκίας πρόκειται να ενταθεί, από το καθεστώς παρατεταμένης έκτακτης ανάγκης του κράτους του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού που ολοένα αποκαλύπτει τις ολέθριες όψεις του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
