Η κρίση καλά κρατεί. Οι ανταγωνισμοί στο απόγειό τους. Τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν πάνω από τους λαούς. Μνημόνια λέγονται, λιτότητες λέγονται, μέτρα με όποιο επιθετικό προσδιορισμό εφευρίσκουν λέγονται, πόλεμοι και προσφυγιά, ανεργία, ανέχεια, δυστυχία.
Γιατί όλα αυτά; Για την «ανάπτυξη». Τουτέστιν για την κερδοφορία. Για τις αγορές που «ασφυκτιούν» μέσα στα απίστευτα συσσωρευμένα κέρδη που απόκτησαν μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Για την παγκοσμιοποίηση που τους άνοιξε παραπάνω την όρεξη.
Οι λαοί τι απόκτησαν όλα αυτά τα χρόνια; Με σκληρούς αγώνες ορισμένα κοινωνικά δικαιώματα και παροχές, ελάχιστη ανταμοιβή για τη κλεμμένη υπεραξία μισού αιώνα ιδρώτα και αίματος.
Η «Ευρώπη των λαών», λυκοσυμμαχία συμφερόντων που αλληλοϋποβλέπεται και επιδιώκει να αρπάξει ένα κομμάτι από την πίτα που ξαναμοιράζεται.
Οι λαοί οφείλουν να πληρώσουν τα έξοδα. Να πληρώσουν την κρίση τους. Να επιστρέψουν τα «κεκτημένα» και να δώσουν ακόμη περισσότερα. Να επιστρέψουν στο μεσαίωνα και να αποδεχτούν την νέα φεουδαρχία του κεφάλαιου και των αγορών του.
Τι κάνουμε; Οι αυταπάτες τελειώσανε. Οι αναθέσεις βαλτώσανε. Οι «διασώστες» μας ξεπούλησαν. Τα σύννεφα πυκνώνουν. Τι περιμένουμε;
Μια αχτίδα στο σκοτάδι;
Εψές μια τέτοια αχτίδα έλαμψε στο Βέλγιο κι άναψε πυρκαγιά. Πυρκαγιά που τσουρούφλισε τη φανταχτερή βιτρίνα του καπιταλισμού των Βρυξελλών. Οι Βέλγοι εργαζόμενοι δείξαν ότι δεν θα αποδεχτούν τα μέτρα της φτωχοποίησης. Δεν θα αποδεχτούν τη λιτότητα. Θα πολεμήσουν και θα τα κάψουν όλα εάν χρειαστεί.
Εδώ ένας αμοραλιστής, ψευτοαριστερός κι αδούλευτος 40άρης που δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνει μεροκάματο και συνεπώς ποτέ του δεν αντιλήφθηκε τι πάει να πει κλεμμένη υπεραξία συμφιλιώθηκε με τα όρνια κι έγινε μαριονέττα τους.
Συμφιλιώθηκε με όλους τους βρικόλακες της μεταπολιτευτικής πολιτικής ιστορίας και με τα αφεντικά τους που ρήμαξαν τον τόπο. Καλλιέργησε ψευδαισθήσεις, ξεπούλησε οράματα – άτολμος και περιδεής, περιφέρεται στου κεφάλαιου τα φόρα και τις συνάξεις οπλισμένος με το χαμόγελο του ψεκασμένου.
Ο μαύρος Οκτώβρης που διανύουμε πρόκειται να αποδειχτεί μοιραίος για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά. Μισθοί, συντάξεις, δικαιώματα, παροχές, μικρές περιουσίες καμωμένες με αίμα και ίδρωτα πρόκειται να καούν για να κινήσουν την ατμομηχανή της νέας κερδοφορίας τους.
«Τι περιμένετε; Οτι οι κουφοί παραχωρήσεις θα σας κάνουν, κι ότι οι αχόρταγοι , κάτι θε να σας δώσουν; Οι λύκοι θα σας ταΐσουνε αντί να σας καταβροχθίσουν;»
Εψές οι Βέλγοι απάντησαν. Ή θα τα κάψουμε όλα ή θα καούμε! Τώρα είναι η σειρά μας.
Άκις Ξενάκις