inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
17 μοναδικές φωτο από την κορυφή – Είχα πρόσφατα τη μεγάλη τύχη, χάρη στην προτροπή ενός πολύ καλού φίλου -και πολύ καλού γνώστη του βουνού- να ανέβω στην κορυφή του Ταΰγετου σε μια ξεχωριστή μέρα, μια μέρα όπου όλες οι συνθήκες του καιρού και της ατμόσφαιρας ήταν εξαιρετικές. Παρότι λοιπόν ούτε ιδιαίτερες γνώσεις φωτογραφικής τεχνικής έχω, ούτε κανέναν εξαιρετικό εξοπλισμό, μπόρεσα να τραβήξω αυτές εδώ τις φωτογραφίες. Η ανάβασή μας έγινε από τις 2:30 ως τις 5:30 π.μ., κάτω από το φως της πανσελήνου, έτσι ώστε να προλάβουμε να δούμε όλη τη διαδικασία της ανατολής από την κορυφή. Ας μην επιχειρήσω να περιγράψω αυτά που είδα, ελπίζω ότι οι φωτογραφίες θα δώσουν μια μικρή έστω ιδέα.
Η εμπειρία αυτή μου θύμισε κάτι που είχα διαβάσει, ένα περιστατικό που συνέβη τον Αύγουστο του 1937, με πρωταγωνιστές ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια στην ιστορία της ευρωπαϊκής διανόησης, τον Ζαν-Πωλ Σαρτρ και τη Σιμόν ντε Μποβουάρ. Ταξιδεύοντας μαζί στην Ελλάδα, πέρασαν και από τη Σπάρτη και τον Μυστρά. Στο αυτοβιογραφικό της βιβλίο La force de l’age, η Σιμόν ντε Μποβουάρ διηγείται ότι εκεί, στον Μυστρά, «καθισμένοι στη δροσιά του ανακτόρου του Δεσπότη», έκαναν «έναν από τους δυο ή τρεις μεγαλύτερους καβγάδες» της ζωής τους: «Εγώ είχα σχεδιάσει να ανεβούμε στον Ταΰγετο: ανάβαση: εννέα ώρες και τριάντα λεπτά, κάθοδος πέντε ώρες και τριάντα λεπτά, καταφύγιο, πηγές. Ο Σαρτρ είπε όχι, κατηγορηματικά: την ήθελε τη ζωούλα του. … Να δούμε τον ήλιο να ανατέλει από την κορυφή του Ταΰγετου, μπορούσαμε να το χάσουμε αυτό το θαύμα; Ε, λοιπόν, το χάσαμε.»
Τυχεροί όσοι δεν το έχασαν.
Πηγή: https://eurotas.wordpress.com
