inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Τεράστιος είναι πλέον ο κίνδυνος για τους εξεγερμένους Κούρδους αγωνιστές της μαρτυρικής πόλης Τσίζρε. Στην είσοδο της κουρδικής πόλης που βρίσκεται εδώ και βδομάδες περικυκλωμένη και αποκομμένη από σημαντικές δυνάμεις του Τουρκικού Στρατού και της Στρατοχωροφυλακής, συγκεντρώθηκαν σήμερα 200 τεθωρακισμένα.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες τα τεθωρακισμένα έφτασαν στην πόλη ως μια φάλαγγα που εκτεινόταν σε απόσταση χιλιομέτρων υπό την συνοδεία ελικοπτέρων. Φέρεται ότι μεταφέρουν εκατοντάδες άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων εκπαιδευμένους για μάχες σε αστικές περιοχές. Η φάλαγγα ήρθε από την Nusaybin στην γειτονική επαρχία Μαρντίν. Σύμφωνα με πληροφορίες μόλις έφτασε η φάλαγγα στην Cizre, χωρίστηκε στα δύο: Μια ομάδα κατευθύνθηκε στην πόλη του İdil, και η άλλη στην περιοχή του Şırnak.
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην πόλη Τσίζρε ξεκίνησαν στις 4 Σεπτεμβρίου 2015, με στόχο την εξουδετέρωση των μαχητών της Επαναστατικής Πατριωτικής Κίνησης Νέων (YDG-Η). Η πόλη κηρύχθηκε υπό στρατιωτικό νόμο για εννέα ολόκληρες ημέρες από τις 4-12 Σεπτεμβρίου και ξεκίνησαν στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά την διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν περισσότεροι από 20 αμάχους στην πόλη των 150.000 κατοίκων Κουρδικές πηγές αναφέρουν ότι κατά την διάρκεια των τουρκικών επιθέσεων σκοτώθηκαν γυναίκες και παιδιά, ενώ τραυματίες εξέπνευσαν καθώς δεν επέτρεπαν οι Τούρκοι την προσαγωγή τους σε νοσοκομεία. Κάποιες ημέρες η πόλη δεν είχε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά ούτε και νερό.
Η κτηνωδία της επίθεσης της κυβέρνησης Ερντογάν αποκαλύπτει το ποιος είναι ο πραγματικός στόχος του εμφυλίου πολέμου που κήρυξε με αφορμή τη δήθεν στροφή του ενάντια στο ISIS. Μια εκστρατεία, η οποία έχει την στήριξη των ΗΠΑ που χαρακτηρίζουν το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση και του ΝΑΤΟ που στη Διάσκεψη των Πρεσβευτών των 28 μελών κρατών του ΝΑΤΟ εκφράζει την αλληλεγγύη του, καθώς το άρθρο 4 -«όταν μια απειλή υφίσταται σε βάρος της εδαφικής της ακεραιότητας της πολιτικής του ανεξαρτησίας ή της ασφάλειας του»- της εγκληματικής συμμορίας έδωσε τη δυνατότητα στην Τουρκία να καλέσει διεξαγωγή διαβουλεύσεων!
Οι στόχοι είναι πολλοί: καθυπόταξη της κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης στο εσωτερικό της Τουρκίας, ενδυνάμωση του κόμματος Ερντογάν που επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τον εθνικιστικό παροξυσμό για να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στις επερχόμενες εκλογές, καταστολή της κουρδικής μειονότητας και διάλυση κάθε προοπτικής Αυτόνομης συγκρότησης του Κουρδικού λαού, ιδιαίτερα με τον κίνδυνο που πρεσβεύει ο παραδειγματικός χαρακτήρας της κοινωνικής οργάνωσης με τα έντονα χαρακτηριστικά κοινωνικής αυτοοργάνωσης και απελευθέρωσης που πρεσβεύει η Ροζάβα.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι τον Αύγουστο του 2015 κήρυξαν αυτοκυβέρνηση, με το σύστημα των καντονιών, κάτι αντίστοιχο με την αυτόνομη επικράτεια του ιρακινού Κουρδιστάν αλλά και με την αυτοκυβέρνηση που έχουν καταφέρει στη βόρεια Συρία, στην περιοχή της Ροζάβα, δηλαδή στο δυτικό Κουρδιστάν. Οι Κούρδοι της Τουρκίας ισχυρίζονται ότι δεν επιθυμούν να διαμελίσουν το τουρκικό κράτος. Μάλιστα προβάλλουν το επιχείρημα ότι όλη η Τουρκία πρέπει να μετατραπεί σε ένα είδος «ομοσπονδιακής» δημοκρατίας (δεν το αναφέρουν, αλλά το υπονοούν), ώστε να υπάρχει ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση και ισχυρή τοπική δημοκρατία και μάλιστα καλούν και τους Τούρκους συμπολίτες τους να τους μιμηθούν.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, μετά την ανακήρυξη της αυτονομίας στις επαρχίες Σιλόπη, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβι και Σίρνακ, άλλες τρεις επαρχίες ανακήρυξαν την αυτονομία τους. Πρόκειται για τις επαρχίες Γιουκσέκοβα, Μπουλανίκ και Βάρτο, του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Η Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK), που είναι μια οργάνωση-στέγη όλων των κουρδικών κοινοτήτων σε Τουρκία, Ιράν, Ιράκ και Συρία, που είναι υπό την επιρροή του ΡΚΚ, ανακοίνωσε ότι: “Οι Λαϊκές Συνελεύσεις στις επαρχίες Σιλόπης, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβις και Σίρνακ ανακήρυξαν την αυτονομία των επαρχιών τους”.
Μετά από την ανωτέρω ανακοίνωση άλλες τρεις επαρχίες, αυτές της Γιουκσέκοβα, του Μπουλανίκ και του Βάρτο, ανακοίνωσαν κι αυτές με τη σειρά τους την αυτονομία τους.
Στην ανακοίνωση του KCK αναφέρονται τα εξής: “Οι Λαϊκές Συνελεύσεις των επαρχιών Σιλόπης, Τζίζρε, Νουσάιμπιν-Νίσιβις και Σίρνακ ανακοίνωσαν ότι από τούδε και στο εξής δεν αναγνωρίζουν τις κρατικές αρχές, ότι από τούδε και στο εξής δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτές και ότι θα αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους, συγκροτώντας τις δικές τους σχετικές αρχές και υπηρεσίες. Σε περίπτωση δε που δεχτούν επιθέσεις οι αρχές και οι υπηρεσίες που θα συγκροτήσουν, θα κάνουν χρήση του δικαιώματος της αυτοάμυνας”.
Μετά από την ανακοίνωση αυτή και μετά το θάνατο τεσσάρων πολιτών από επιχείρηση της αστυνομίας στην κωμόπολη Σιλόπη, η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ, στην οποία συμμετέχει και το Κόμμα Δημοκρατικών Περιφερειών (DBP), συνήλθε και ανακοίνωσε την αυτονομία της επαρχίας Σιρνάκ. Να σημειωθεί ότι το Σίρνακ, εκτός από πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας είναι πρωτεύουσα και του ομώνυμου νομού.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ αναφέρονται τα εξής: “Μετά την επίθεση στο Σουρούτς με τους 31 νεκρούς, η κυβέρνηση του ΑΚΡ κήρυξε τον πόλεμο στο Κουρδιστάν. Τελευταία επιτέθηκε στη Σιλόπη, με αποτέλεσμα το θάνατο τριών αθώων πολιτών. Μπροστά σ’ αυτά τα εγκλήματα εμείς, η Λαϊκή Συνέλευση του Σίρνακ, ανακοινώνουμε ότι χωρίς να απορρίπτουμε το κράτος, από τούδε και στο εξής δεν θα απευθυνόμαστε στις κρατικές υπηρεσίες και ότι οι υπηρεσίες που υπάρχουν στην πόλη μας έχουν χάσει κάθε νομιμοποίηση. Δεν πρόκειται να μας διοικεί από τούδε και στο εξής άτομο που τοποθετεί το κράτος. Εμείς επιλέγουμε την δική μας αυτοδιοίκηση και αυτονομία και έτσι θα οικοδομήσουμε τη δημοκρατική μας διοίκηση, έτσι θα οργανώσουμε τη ζωή μας. Από τούδε και στο εξής θα απαντήσουμε σε όλες τις επιθέσεις κάνοντας χρήση του δικαιώματος της αυτοάμυνας.”
Μετά από την ανακοίνωση αυτή η αστυνομία συνέλαβε τον πρόεδρο και δυο μέλη της νομαρχιακής του DBP και άλλα επτά άτομα. Ταυτόχρονα, ο Μουράτ Καραγιλάν μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του PKK επισημαίνει:
Αφού λοιπόν θέλουν να μας εξαφανίσουν με πόλεμο, ας ορίσουν, εάν μπορέσουν ας το κάνουν. Στηριζόμενοι στην εξελιγμένη τεχνολογία πληροφοριών και στην υψηλή τους τεχνολογία, νομίζουν πως θα μας εξαφανίσουν. Άντε ας έρθουν να δούμε…
Η κυβέρνηση του ΑΚΡ άρχισε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας κατά του κουρδικού λαού. Ο Καραγιλάν είπε πως το τουρκικό κράτος πραγματοποίησε στις περιοχές των ανταρτών την μεγαλύτερη του αεροπορική επιχείρηση, που όμως κατέληξε σε φιάσκο.
¨Μέχρι τώρα οι αντάρτες χρησιμοποιούν το δικαίωμα τους για άμυνα. Στα πλαίσια του νόμιμου δικαιώματος για άμυνα, κάνουν δράσεις αντιποίνων. Αλλά η πολεμική διαδικασία άρχισε και αυτή θα εμβαθυνθεί περαιτέρω, έτσι και εμείς απέναντι σε έναν μεγάλης κλίμακας πόλεμο θα αντιπαρατάξουμε μιας μεγάλης κλίμακας αντίσταση. Να το επαναλάβω πάλι. Είναι ανάγκη αυτοί που σκέφτονται την ενότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας και αυτοί που πραγματικά την αγαπάνε, να αντιληφθούν τον κίνδυνο που συνιστά για αυτήν η φιλοπόλεμη στάση του ΑΚΡ. Εμείς ειλικρινά και έτοιμα δηλώσαμε πως είμαστε ανοιχτοί σε μια λύση, αλλά αυτοί θέλουν τώρα να μας εξαφανίσουν με βόμβες.
Και συνεχίζει ο Καραγιλάν λέγοντας: Η αλήθεια είναι πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το ΑΚΡ δεν προσέγγισαν με ειλικρίνεια την επίλυση του κουρδικού με δημοκρατικούς δρόμους. Αλλά πάντοτε με όρους προεκλογικούς και ψηφοθηρικούς. Η δήλωση που έκανε ο ηγέτης Οτζαλάν στον Νεβρόζ του 2013 ήταν πολύ σημαντική και έφερε ιστορικό περιεχόμενο. Εμείς και σήμερα συμφωνούμε με εκείνη την δήλωση. Και τότε ήμασταν πολύ ειλικρινείς. Με δηλώσεις στον τύπο είχαμε εκφράσει την αποφασιστικότητα μας να πράξουμε τα δέοντα.
Μάλιστα και πρακτικά είχαμε αρχίσει την διαδικασία της αποχώρησης, αλλά το κράτος του ΑΚΡ δεν έπραξε αυτά που του αναλογούσαν. Και βγαίνουν τώρα και λένε πως ¨δεν εκπλήρωσαν την υπόσχεση τους για αποχώρηση¨. Μα αυτό είναι μεγάλη διαστρέβλωση. Η αποχώρηση σταμάτησε επειδή η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν έπραξε το καθήκον της. Έπρεπε επίσης να γίνουν αλλαγές στην νομοθεσία και στο σύνταγμα, αλλά ούτε αυτές έγιναν. Είναι φανερό πως όλα αυτά τα κάνουν για να μειώσουν την ισχύ του Κουρδικού Απελευθερωτικού Κινήματος, για να ρίξουν το HDR σε επίπεδα κάτω του πλαφόν, για να ελκύσουν ψήφους του ΜΗΡ στον εαυτό τους και για να φτάσουν στον αριθμό των 400 βουλευτών. Αυτό δεν μπορούν να το κρύψουν, είναι ξεκάθαρο. Άλλωστε και στην Τουρκία πολλοί αμερόληπτοι και δημοκράτες διανοούμενοι το λένε αυτό. Εδώ δηλαδή πρόκειται για ένα κράτος που υπό την ηγεσία του ΑΚΡ, χαλά την εκεχειρία και επιτίθεται στον κουρδικό λαό και στις αριστερές-δημοκρατικές δυνάμεις της Τουρκίας¨ [Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται σε αρθρογραφία της ιστοσελίδας ISKRA].
Οι παραπάνω δραματικές εξελίξεις είναι άμεσα συνδεδεμένες με τα όσα συμβαίνουν στην γειτονική Συρία, μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας που προσέτρεξε να διασώσει το αυταρχικό καθεστώς Άσαντ και να προστατεύσει-ενισχύσει την παρουσία της σε αυτή την περιοχή γεωστρατηγικής σημασίας. Από αυτή την σκοπιά πρέπει να εξετάσουμε και την ταυτόχρονη δράση σημαντικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων π.χ. Γαλλίας κατά του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Η επόμενη μέρα με διατήρηση του καθεστώτος Άσαντ ή όχι, με ενιαία Συρία ή διαμελισμένη σε καντόνια, είναι αυτή που καθορίζει τη δράση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και αν το ISIS που αυτοί ενίσχυσαν με κάθε τρόπο – όπου πρωτίστως η Κατοχή-Διαφθορά της αμερικανοβρετανικής βάρβαρης εισβολής του 2003 στο Ιράκ διαμόρφωσε τους όρους ανάπτυξης του- τους έδωσε τη δυνατότητα να επανέλθουν στρατιωτικά στη Μέση Ανατολή.
Σίγουρα οι εξεγερμένοι του Κομπάνι και οι ηρωικοί Κούρδοι αγωνιστές με τα παραδείγματα αυτοργάνωσης αποτελούν ένα αγκάθι για όλους, ένα πρότυπο αντίστασης και διαφορετικής κοινωνικής οργάνωσης που θα πρέπει να συντρίψουν.
Εμείς εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εξεγερμένους.
Έξω όλοι οι ιμπεριαλιστές από την περιοχή.
Κοινός αγώνας των λαών ενάντια στην καπιταλιστική ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.
Να μπλοκάρουμε κάθε συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, την παροχή διευκολύνσεων και βάσεων, δυναμώνοντας τους αγώνες ενάντια σε ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ.
Για μια ακόμη φορά και ενώ η ελληνική κυβέρνηση εκφράζει την υποστήριξη της στο ολοκληρωτικό καθεστώς Ερντογάν αποκαλύπτεται ότι κοινός για αυτούς είναι ο εχθρός- ο κόσμος της εργασίας και τα κινήματα κοινωνικής απελευθέρωσης.
