Η «ελπίδα» τους σκοτώνει.

Άλλος ένας απόμαχος θύμα της «ελπίδας» … –

Ένας απόμαχος της ζωής, «μπαταχτσής», στα 86 του χρόνια κάηκε ζωντανός απ’ τα κεριά που φώτιζαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του ή από ένα μαγκάλι που ζέσταινε τις κρύες του νύχτες, μιας και η ΔΕΗ του είχε κόψει το ρεύμα που δεν μπορούσε να πληρώσει.

Ζούσε μόνος με τη φτώχεια σε μια παλιά κατοικία στην Ιτέα της Λάρισας. Μόνος φτωχός κι αδύναμος, όπως χιλιάδες απόμαχοι της ζωής και της δουλειάς που ξόδεψαν τα χρόνια τους παράγοντας τον πλούτο που δεν γεύτηκαν ποτέ και εισπράττουν τώρα το χλευασμό και την απαξία από μια ανάλγητη κυβερνητική κλίκα που εμπορεύτηκε την ελπίδα και τις ζωές μας.

Άτυχε γέροντα αξίζει και σε σένα το κατευόδιο στον ποιητή.

«Μέσ’ από τα κάγκελλα τ’ αόρατα / της απέραντής μας φυλακής, / μέσα στο κελί το σκοτεινό μας, / δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής / κι έπεσες σα δρυς / από τα χτυπήματα / κάποιων μαύρων ξυλοκόπων / στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής, / δίχως να προσμείνεις την αχτίδα / της καινούργιας Χαραυγής.»

(στίχοι κατευόδιο του Σωτήρη Σκίπη στην κηδεία του Παλαμά)

Άκις Ξενάκις