inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Στην τρέχουσα “στοιχηματζίδικη” ορολογία, το αποτέλεσμα λέγεται “άχαστο”… Είναι το ακλόνητο στάνταρ. Αυτό που δεν χάνεται με τίποτα.
Ακόμη και μεταξύ των πιο αισιόδοξων και δυναμικών στοιχείων στα αγροτικά μπλόκα, από τον Γενάρη ακόμη που γίνονταν οι προεργασίες, ένα ερώτημα υπήρχε πίσω από το κάθε βλέμμα: Πόσο θ’ αντέξουμε πάλι;
Η ομίχλη μιας ακόμη “ήττας” που θα βαφτιζότανε νίκη. Με τους αγρότες να γυρίζουν στα χωράφια με κατεβασμένα τα κεφάλια, πνιγμένοι όλο και πιο βαθιά στα προβλήματα.
Κάποιοι βιάστηκαν να πούνε ότι η επιλογή του Τσίπρα να συναντηθεί με τους αγρότες και η συνάντηση να καταλήξει σε ναυάγιο, ήταν ακόμη ένα λάθος του πρωθυπουργού. Σε “πρώτη ανάγνωση” έτσι φάνηκε. Όμως δεν ήταν έτσι… Ο κ. Τσίπρας έκανε αυτό που έπρεπε… Έκανε αυτό που όφειλε να κάνει… Αυτό που όφειλε όχι απέναντι στους αγρότες, αλλά απέναντι στα “αφεντικά”…
Και εννοείται ότι η συνάντηση δεν έγινε με τον γνωστό απλοϊκό τρόπο “έχω ένα κενό αύριο στις 11….αν μπορείτε ελάτε να τα πούμε”… Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα…
Πίσω, μέσα, επάνω, δίπλα….σε κάθε μπλόκο υπήρχε και μια ( μπορεί και περισσότερες…) πολιτική σκιά.
Η “στρατηγική” του “στήνω μπλόκα παντού” μπορεί φαινομενικά να έδινε την εικόνα ενός αγροτικού ξεσηκωμού σε όλη την Ελλάδα, αλλά ταυτόχρονα εμπεριείχε και τα χαρακτηριστικά των δυσκολιών που έχει μια τέτοια μορφή κινητοποίησης. Όχι μόνο τα πρακτικά προβλήματα. Αλλά και άλλα, πιο ουσιαστικά. Όπως συμβαίνει στις κινητοποιήσεις που έχουν αρκετή δόση αυθορμητισμού, αλλά όχι την αναγκαία ποσότητα συναντίληψης των στόχων.
Το “άχαστο” έλεγε ότι οι αγρότες θα φύγουν από τα μπλόκα μόλις ανοίξει ο καιρός… Απ’ τον Γενάρη το λέγανε, όχι μόνο οι εκτός μπλόκων… Και οι ίδιοι οι αγρότες το ξέρανε ότι η φύση της δουλειάς δεν τους επιτρέπει να καλοκαιριάσουν στις αλάνες…
Σε ένα τοπίο επίτηδες και συνειδητά ταραγμένο και αβέβαιο από τους κρατούντες, με τον φόβο να σέρνεται παντού και να καλλιεργείται με επιδείξεις ωμής επίθεσης στην κοινή λογική.
Όμως πέρα από τις ενδογενείς αδυναμίες και τις εξωγενείς συγκυρίες, υπάρχει κάτι όχι απλά σημαντικό. Είναι το κυρίαρχο και το κεφαλαιώδες….
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε απλώς “κωλοτούμπα”… Ανέλαβε να εκτελέσει “συμβόλαια”… Παρέλαβε όλη την ατζέντα για να τη συνεχίσει, για να την εκτελέσει… Με πίστη και συνέπεια προς τα “αφεντικά”, αδιαφορώντας με “αριστερή αναλγησία” για τις συνέπειες.
Βάφτισε έννοιες πυροβολώντας κάθε λογική συνέπεια και συνοχή λόγων και έργων…
Μόνο που άφησε πίσω του ίχνη… Δικά του ίχνη… Από την εποχή που φάνταζε σαν επαναστατική δύναμη, κάνοντας επίδειξη λεβεντιάς και το γόνατο έτοιμο να κάνει το μνημόνιο κομφεντί…
Στις 29 Ιουνίου 2014, μισό χρόνο πριν τις εκλογές του Γενάρη του ’15, η δημοσιογραφική ναυαρχίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η ιστορική “Αυγή”, αποκαλύπτει κάτι ανατριχιαστικό. Πρόκειται για το σχέδιο “Greece 20/20” που εκπονεί η εταιρία McKinsey!!!
Το σχέδιο “περνάει” στο Eurogroup και αφορά την εφαρμογή ολιγοπωλιακής βιομηχανικής γεωργίας. Κι επειδή πίσω από ωραίες λέξεις κρύβονται εφιαλτικά σενάρια, με απλά λόγια το σχέδιο “Greece 20/20” είναι το σχέδιο για το ξεπούλημα της ελληνικής υπαίθρου.
Οι αγρότες ας μην περιμένουν κάτι καλύτερο από την “τύχη’ του κολίγου στην ίδια τους τη γη…
Η τραγωδία της νεότερης ιστορίας και του πρόσφατου παρελθόντος ξεκίνησε από μια συμφωνία που υπέγραψαν πρόσωπα πολύ κατώτερα των περιστάσεων. Σε συνέχεια και εφαρμογή της εξόντωσαν ό,τι πιο υγιές και πατριωτικό υπήρχε… Ο χαράδρα της Μεσούντας ήταν ο επίλογος μια προδοσίας και η απαρχή ανείπωτων δεινών για τον τόπο…
Οι όποιες “αριστερές’ καταβολές της κυβέρνησης κάνουν πολύ εύληπτη και κατανοητή την βαρύτητα της λέξης “Βάρκιζα”…
Η νέα “Βάρκιζα” μόλις τώρα ξεκινάει…
Διαβάστε τι αποκάλυπτε τον Ιούνιο του 2014 η “Αυγή”… Έξη μήνες πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση. Και πριν εφαρμόσει με πίστη και αφοσίωση στους “δανειστές”, αυτά που τότε κατήγγειλε…
Όλο το δημοσίευμα… Δεν είναι απλά ένα δημοσίευμα… Είναι η αποκάλυψη αυτού που επέρχεται… Όχι δεν είναι εφιάλτης… Είναι η επόμενη μερα…
Δ. Καρολίδης | http://www.verianet.gr
Ολιγοπωλιακή βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα
Συντάκτρια: Παπαγεωργίου Γεωργία | 29.06.2014
Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014;
* Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW
Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ’ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση.
Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών. Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;
Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την “Ανάπτυξη” στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια! Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.*
Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.
«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.
Τα ερωτήματα που εγείρονται
Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου; Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό. Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών. Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ’ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας. Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή.
Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας: Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης
Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
«…Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»…
Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.
Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου. Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!
* Παρατίθεται ο σύνδεσμος της μελέτης της εταιρείας McKinsey, η οποία συντάχθηκε στα αγγλικά, και ειδικά στις σελίδες 55 έως 58 αναφέρεται με στατιστικές και γραφήματα σε όσα αναφέρθηκαν στο ρεπορτάζ.
- Inred.gr: Υποστηρίξαμε από την αρχή σε όλες τις αναρτήσεις μας για τις αγροτικές κινητοποιήσεις τη γραμμή που έλεγε “κανένας διάλογος εάν δεν αποσυρθεί το ασφαλιστικό“. Τονίσαμε την κρισιμότητα των αγροτικών κινητοποιήσεων και γράψαμε ότι “εάν πέσουν οι αγρότες, πέσαμε όλοι“. Υποστηρίξαμε το βάθεμα και το πλάτεμα του αγώνα των αγροτών με μέτωπο χωρίς καμία διαπραγμάτευση και συμψηφισμούς με τη κυβέρνηση της “πρώτης φοράς αριστεράς”, ενάντια στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους που οδηγούν με απόλυτη μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη ισοπέδωση της κοινωνίας. Ζητήσαμε από τους αγρότες να “ανοίξουν τους δρόμους” και να κλείσουν εφορίες και τράπεζες. Μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία στην κρισιμότερη περίοδο της μεταπολεμικής Ελλάδας για την κοινωνική μας απελευθέρωση πήγε χαμένη. Γράψαμε “άλλη μια Βάρκιζα …” και δυστυχώς έτσι είναι.
