Hasta la victoria siempre Βασίλη!

Κλείσανε κιόλας δυο χρόνια την περασμένη Κυριακή 15/2, από την Κυριακή της 15 Φλεβάρη 2015, όταν έφυγε ο Βασίλης Κοντομήτρος από κοντά μας. Πώς να ξεχάσεις ένα σύντροφο που περπάτησες μαζί εκατοντάδες χιλιόμετρα στους δρόμους κι ήπιες μαζί τόσα τσίπουρα; Αργήσαμε κι εμείς  μια εβδομάδα να γράψουμε δυο λόγια για το «γιο της γερακίνας» που τον θυμόμαστε έτσι δίχως να έχει περάσει μια μέρα.

Γεννήθηκε το 1958 στο Λιοντάρι Καρδίτσας. Ήρθε παιδί στην Αθήνα και δούλεψε στα γιαπιά. Ασυμβίβαστος κι αλύγιστος επαναστάτης εντάχθηκε από τα νιάτα του στο κομμουνιστικό κίνημα, μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ μέχρι το 1989.  Το 1989 είπε μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές το «δεν θα υπακούσουμε» στο συμβιβασμό και πήρε ενεργά μέρος στην δημιουργία του ΝΑΡ συνεχίζοντας την πολιτική του δράση.

Οι συναγωνιστές του  από το πρωτοβάθμιο σωματείο των εργαζόμενων του Δήμου Ν. Ιωνίας γράψανε:

Ποτέ δεν τα παράτησε, «εμείς έχουμε κάψει την γούνα μας και δεν μας τρώνε οι ψύλλοι, όπως έλεγε» . Με περισσότερο πείσμα από τότε μέχρι την τελευταία του στιγμή στρατεύθηκε στην δημιουργία μιας άλλης επαναστατικής αριστεράς.

Ο Βασίλης μας ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή με όλη του την ψυχή και το μυαλό σε κάθε αγώνα μας. Στις απεργίες και τις καταλήψεις, στις μεγάλες συγκρούσεις στη χωματερή, στους δρόμους, πάντα γελαστός. […] «Hasta la Victoria siempre» –  «ως την νίκη πάντα»,.. μας φώναζε. Ήταν κάτι παραπάνω από συνάδελφος, ήταν φίλος κι αδελφός, σύντροφος για όλους μας.

Βασίλη για μας… δεν έφυγες, θα είσαι πάντα εδώ γύρω μας, μαζί μας, στη καρδιά μας στους αγώνες και τα γλέντια μας.