inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
«Μη ρωτάς για ποιον χτυπάει η καμπάνα. Χτυπάει για σένα…». Τουρκία, Χαλέπι, Βερολίνο, Σύρτη… όλη η γη ένα πεδίο μάχης του ίδιου ταξικού πολέμου.
Ο πόλεμος αποτελεί δια μέσου της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων και της μαζικής εξολόθρευσης της εργατικής τάξης το καλύτερο τρόπο ξεπεράσματος της καπιταλιστικής κρίσης και της απογείωσης των κερδών, επιβάλλοντας ενίοτε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, αλλά και νέο μοντέλο παραγωγικής κερδοφορίας.
Ο πόλεμος όμως μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα και να εξυπηρετεί τους ίδιους στόχους, ανεξάρτητα τη μορφή που προσλαμβάνει. Στο πλαίσιο λοιπόν της έντασης του πανευρωπαϊκού κοινωνικού πολέμου, το πρωί της Δευτέρας 19/12/2016 που έγινε η μαζική δολοφονία στο Βερολίνο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δημοσίευε την απόφαση του για την Απελευθέρωση των απολύσεων, ώστε να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις τραπεζών και των φιλέτων του Δημοσίου, για να γίνουν αυτές πιο δελεαστικές στους επενδυτές!
Είναι επομένως άλλο ένα επεισόδιο της επέλασης του άγριου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που έχει βεβαίως ανάγκη και τροφοδοτεί την ακροδεξιά και το ναζισμό για να εκτονώσει και αποπροσανατολίσει τον κόσμο της εργασίας στρέφοντας τον ενάντια στους μετανάστες. Αλλά από τον Ισπανία έως την Κύπρο, από την Ιταλία, την Ελλάδα έως τη Γαλλία και την Ολλανδία μας πετσοκόβει μισθούς-συντάξεις-κοινωνικές παροχές, εξαφανίζει το κράτος πρόνοιας, μας αρπάζει τα σπίτια, μας πετά στην Ανεργία και τη Μετανάστευση, μας κλέβει το παρόν και μας δεσμεύσει με Μνημόνια το μακρυνό μέλλον.
Η Ε.Ε. λοιπόν παράγει τρομοκρατία, γιατί ο νεοφιλελευθερισμός και οι επεμβάσεις είναι Τρομοκρατία.
Η Ε.Ε. εξάγει τρομοκρατία και δρέπει τους καρπούς της αστικής πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες τζιχαντιστές είναι Ευρωπαίοι. Είναι παιδιά των γκέτο, με παρόν τη φτώχεια και την αμορφωσιά, μέλλον την απόγνωση και τη περιθωριοποίηση. Σε αυτούς το Γαλλικό -Βελγικό – Ολλανδικό – Βρετανικό κράτος επέτρεψε να φύγουν, να πάνε στην Τουρκία για εκπαίδευση στα στρατόπεδα της CIA, για να πολεμήσουν για το ISIS, να πολεμήσουν εμμέσως πλην σαφώς για τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής δύσης. Αυτοί επιστρέφουν και προχωρούν σε επιθέσεις σε Παρίσι-Βρυξέλλες-Βερολίνο και όχι φυσικά οι μετανάστες, όπως παραπλανητικά διαδίδει η καθεστωτική και ακροδεξιά προπαγάνδα των Λεπέν, Φαήλου Κρανιδιώτη και του ΝΑΖΙ Μιχαλολιάκου.
Οι οποίοι φυσικά δεν έχουν να πουν τίποτε για την συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και των βάσεων στους βομβαρδισμούς σε Συρία-Ιράκ.
Δεν έχουν να αντικρούσουν τίποτε στις εξαγγελίες του ΥΕΘΑ Π.Καμμένου ότι θα στείλει τον Ελληνικό Στρατό σε Συρία-Λιβύη, ως Μπράβο των Ελλήνων επενδυτών.
Ένας παγκόσμιος κοινωνικός πόλεμος εξελίσσεται και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα στρατόπεδα που πολεμούν.
Όσοι αντιμετωπίζουν τον πόλεμο ως κάτι που αφορά μόνο την ιμπεριαλιστική περιφέρεια, ότι είναι ένα φαινόμενο των Βαλκανίων πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης, της καθυστερημένης Αφρικής και της ανήσυχης Μέσης Ανατολής, γνωστές οριενταλικές βλακείες, είναι πολύ γελασμένοι.
Όσοι αντιμετωπίζουν τον πόλεμο αυστηρά ως διακρατική σύγκρουση -και μάλιστα όταν ηχούν τα πυροβόλα- απλώς είτε δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις, είτε μένουν σφυχταγκαλιασμένοι στις ιδεοληψίες τους.
Γιατί εδώ και δεκαετίες ο σύγχρονος αστικός κόσμος επιτίθεται με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, με πολέμους δια αντιπροσώπων, με επαναλαμβανόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις…
Κυρίως όμως με μια πρωτοφανή ιστορικά επίθεση εναντίον των δυνάμεων της εργασίας, που πλέον επεκτείνεται σε πλανητικό επίπεδο. Η ανατροπή του συσχετισμού δύναμης μεταξύ του κόσμου της εργασίας και του πλούτου, η επιβολή πρωτόγνωρων συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης από το σύγχρονο κράτος διαρκούς έκτακτης ανάγκης του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, που διευκόλυνε και επιτάχυνε στην επιβολή του η καπιταλιστική κρίση είναι η απόλυτη προϋπόθεση για την διαμόρφωση της Νέας καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Τάξης Πραγμάτων και της διεκδίκησης λείας για τις αστικές τάξεις.
Για αυτό η Τουρκία του Ερντογάν είναι χώρα πρότυπο: αν και όχι τόσο επιτυχημένο, όσο θα νόμιζε κανείς πριν από λίγα χρόνια, στην εφαρμογή του. Η Τουρκία, από ”θαύμα” οικονομικής ανάπτυξης και άμυνας/ασφάλειας, τείνει σήμερα να αντιμετωπίζεται σαν αντιπαράδειγμα στη διαχείριση των ενδοαστικών αντιθέσεων. Όμως η πολιτική της γραμμή συνδυάζει πρωτότυπα τον τον άγριο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμός που φέρνει καπιταλιστική ανάπτυξη, συνδυασμένος με μια νεοσυντηρητική ιδεολογία νεοοθωμανισμού που προσαρμόζει το σύγχρονο καπιταλισμό σε ιδιαίτερες πολιτισμικές συνθήκες. Η τουρκική καπιταλιστική ανάπτυξη πάει χέρι χέρι με την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων, την όξυνση της καταπίεσης που γίνεται κτηνώδης απέναντι στους Κούρδους αγωνιστές και την Αριστερά, με την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος που αποκτά ολοένα ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, πριν βγει στο εξωτερικό για να θέσει τους Ηγεμονικούς του στόχους που περιγράφονται στον Νεοοθωμανισμό.
Για αυτό η Ρωσία του Πούτιν είναι μια ιμπεριαλιστική χώρα πρότυπο που αλυσοδένει τον λαό της και εφορμά ενισχυμένη στην Κριμαία, στην Συρία, στα Βαλκάνια για να υπηρετήσει τα στρατηγικά της συμφέροντα, εφαρμόζοντας στο Χαλέπι και αλλού τις απάνθρωπες μεθόδους πολιορκίας που είχε εφαρμόσει στον Καύκασο, στην πολιορκία του Γκρόζνι.
Για αυτό Ερντογάν και Πούτιν αντιμετωπίζουν ως προβοκάτσια τη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη Αντρέι Καρλόφ, με στόχο να πληγεί η εξομάλυνση των διμερών σχέσεων και τονίζουν ότι παρά κάποιες αρχικές πληροφορίες περί του αντιθέτου, θα προχωρήσει στην τριμερή συνάντηση με την Τουρκία και το Ιράν για τις εξελίξεις στη Συρία. Με την Ρωσία και το Ιράν να υπερασπίζουν τα αυταρχικό καθεστώς Άσαντ γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι βούλιαξε το λαό στον εμφύλιο πόλεμο, αυτός πρώτος.
Αυτή την ευκαιρία άρπαξαν, για να εξαπολύσουν πόλεμο δια αντιπροσώπων ΗΠΑ και Ε.Ε, η Τουρκία και τα αντιδραστικά καθεστώτα του Περσικού Κόλπου που στήριξαν και στηρίζουν ακόμη και τους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους.
Ήταν λοιπόν η Βρετανία, η Γαλλία, οι χώρες της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, μαζί με τις ΗΠΑ που εκμεταλλεύτηκαν τη δράση του ISIS, τόσο επιχειρησιακά, όσο και πολιτικά, για να καμουφλάρουν την νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση σε Συρία-Ιράκ-Υεμένη. Που απαίτησαν την ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος Άσαντ, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα ακόμη αποτυχημένο κράτος -όπως έκαναν και στην Λιβύη- που θα πετούσε τους Ρώσους από την Ανατολική Μεσόγειο και θα έφραζε το δρόμο σε Ιράν – Χεζμπολάχ, πριν βεβαίως συγκρουστούν Τουρκία-Σ.Αραβία – Κατάρ – Δυτικές Δυνάμεις για τον έλεγχο του.
Κοινός αντίπαλος οι Κούρδοι για Τουρκία – Ρωσία – Άσαντ – Ιράν, που για μια ακόμη φορά ένωσαν τους πόθους του λαού τους με τους ενεργειακούς- γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς της ιμπεριαλιστικής Δύσης, αναγκάζοντας όλους να αναμετρηθούμε με την προοπτική ενός αγώνα που υποτάσσει τον ταξικό αγώνα στην ικανοποίηση του “εθνικού στόχου” σε συνάρτηση των ιμπεριαλιστικών βλέψεων.
Το νήμα επομένως των εξελίξεων μας επιστρέφει στην Αραβική Άνοιξη, όταν η καπιταλιστική κρίση διαμόρφωσε τις συνθήκες για εξέγερση, όταν οι διεκδικήσεις εκδημοκρατισμού και ανακατανομής του πλούτου προσέκρουσαν στην ωμή ένοπλη βία των πραιτοριανών του καθεστώτος και των αλητήριων πολιτοφυλάκων, μαραζώθηκαν σε εθνοτικές-θρησκευτικές αντιθέσεις, για να τσακιστούν από την βάρβαρη στρατιωτική πυγμή του καθεστώτος Άσαντ και αλεθούν στις ιμπεριαλιστικές βλέψεις.
Το νήμα των εξελίξεων αντικειμενικά μας οδηγεί στις ΗΠΑ και στην Ε.Ε. Εκεί, που οι πολεμικές βιομηχανίες πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους πουλώντας όπλα σε Μέση Ανατολή, Αφρική και Ασία, ενώ οι βιομηχανίες και οι εταιρείες ασφάλειας κορυφώνουν τα εισοδήματα τους πουλώντας υπηρεσίες-προϊόντα “αντιμετώπισης της τρομοκρατίας”. Ένα χρυσό επεισόδιο της αναμόρφωσης του χάρτη της περιοχής, της επιβολής της αιματοβαμμένης Τάξης Πραγμάτων τους.
Αυτό είναι το “Χάος” που περιγράφουν, το οποίο όμως αναδεικνύει ξανά τους σιδερένιους κανόνες, τις προβλέψεις και τους στόχους του.
Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και η βαρβαρότητα του ISIS, που δεν αφορά σε καμία περίπτωση όλους τους πιστούς στο Ισλάμ, θρέφουν η μία την άλλη. Κυνηγώντας τον έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων και πολεμική ισχύ, υπηρετούν με διαφορετικό τρόπο το θάνατο, το ρατσισμό και τη συσσώρευση Κεφαλαίου.
Απέναντί τους πρέπει να βρεθούν χιλιάδες Κομπανί και Ροζάβες, με διεθνιστική γενίκευση των αγώνων που θα τους αυτονομήσει στη πράξη από τα καπιταλιστικά συμφέροντα, χιλιάδες απεργίες και πορείες, χιλιάδες αντιπολεμικές-αντικαπιταλιστικές ιδέες και πράξεις.
[ Οι φώτο από το μαρτυρικό Χαλέπι της Συρίας ]
