Γενική απεργία 3ης Δεκέμβρη: Όλοι στους δρόμους

Μια απεργία δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά είναι μια αρχή μέσα στο χειμώνα που μπορεί να την προετοιμάσει. Σε αυτή την κρίσιμη ιστορική συγκυρία το ζητούμενο είναι η διαρκής και αδιαπραγμάτευτη αντίσταση μέχρι τέλους.

Δεκάδες σωματεία και εργατικές ενώσεις βρίσκονται σε μια διαδικασία συντονισμού από τα κάτω. Μετά από πέντε χρόνια μνημόνια έχει γίνει βαθιά συνείδηση στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας ότι στη νέα εποχή που βίαια επιβάλλεται, το παλιό μοντέλο του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού είναι παντελώς ανίκανο να υπερασπίσει τα συμφέροντα των εργαζόμενων και να αποτρέψει την απόλυτη εργασιακή και κοινωνική τους ισοπέδωση.

Σημειώνουν χαρακτηριστικά:

«Απέναντι στην γενικευμένη επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης, η μόνη διέξοδος και λύση είναι ο μαζικός συντονισμένος Αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής και των μέτρων που έφεραν όλα τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι. Αγώνας για τις πραγματικές ανάγκες μας με αποφασιστικότητα, διάρκεια και περιεχόμενο, που να εξασφαλίζει την ενότητα των εργαζομένων, αλλά και των ανέργων, όσο της γκρίζας ζώνης χιλιάδων εργαζόμενων στην επισφάλεια και προσωρινή εργασία.

Έναν τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η υποταγμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις στις ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα. Η ΑΔΕΔΥ που παραμένει εγκλωβισμένη σε μια ηττοπαθή, γραφειοκρατική λογική κι αντίληψη.»

Έναν τέτοιος αγώνας πράγματι δεν μπορεί ούτε να δοθεί, ούτε  να συντονιστεί από τα πάνω, από επαγγελματίες του συνδικαλισμού και της πολιτικής. Οι αγώνες της ανατροπής που απαιτούνται μπροστά στη σύγχρονη δουλεία που προετοιμάζεται δεν γίνονται δι’ αντιπροσώπων, δεν προωθούνται με ψηφίσματα και παραστάσεις διαμαρτυρίας στα υπουργεία, δεν εξυπηρετούνται από τη σημερινή δομή οργάνωσης του συνδικαλισμού που συντηρεί την γραφειοκρατία και οδηγεί στην αναποτελεσματικότητα.

«Οι καιροί ου μενετοί». Ή όλοι μαζί που πλήττονται βάναυσα θα μετατρέψουν τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τις πλατείες, πόλεις και χωριά σε διαρκή κέντρα αγώνα ή θα ζήσουν σκλάβοι στο νέο ολοκληρωτικό καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης που εξελίσσεται ταχύτατα.