Του Μιχαήλ Στυλιανού –
Ο νόμος της Επιτάχυνσης της Ιστορίας λειτουργεί αδυσώπητος στην περίπτωση της δύστηνης, ανάδελφης χώρας μας. Κάθε σελίδα του ημερολογίου ξεφορτώνει επί των κεφαλών των κατοίκων της τη συγκομιδή των καρπών όχι μόνο της αυτοφυούς μωρίας -όπως επιμένουν ελληνόφωνα σαπρόφυτα, αλλά και της ακόρεστης βουλιμίας αρπακτικών που σπαράσσουν και καταστρέφουν τον πλανήτη, εν ονόματι των …ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Δημοκρατίας!
Εδέσποσε ωστόσο στη πολιτική του δεκαημέρου η σουρεαλιστική αλλά καθόλου ευτράπελη ιστορία μιας γάτας. Πρόκειται για την πολύξερη «γάτα των Ιμαλαίων», η οποία εκόμισε, από τις σελίδες του Δολ… Συγκροτήματος, μιαν κρίσιμη ψηφίδα στο πάζλ/πορτραίτο του επιτήδειου «Μίστερ Χάιντ» -που αναρριχήθηκε στην εξουσία ως «δόκτωρ Τζέκυλ», χειρουργός μνημονίων, δουλείας σε χρέος και καρκινωμάτων διαπλοκής και διαφθοράς.
Τον σκοτεινό ρόλο του στο ελληνικό δράμα είχαν ήδη αποκαλύψει, με εκπληκτικές αφηγήσεις, οι εξαπατημένοι πρώην στενοί συνεργάτες του Γιάννης Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αλλά αυτή η εξωτική γάτα της γειτόνισσας του Αμερικανού πρέσβη, εμπλούτισε, με τη μαρτυρία της (σε μετάφραση του γατόγλωσσου Βήματος), το σήριαλ του απόκρυφου ελλαδικού «Ντάλας» με απροσδόκητα στοιχεία πλοκής και αποσιωπητικά διεθνών προεκτάσεων.
Τέσσερα συνωμοτικά ραντεβού του Ροβεσπιέρου της κάθαρσης με τον Φουσέ της Διαπλοκής, το καλοκαίρι του 14, μυστικά από συντρόφους τού «αγώνα». Κρυφά σπίτια, σκοτεινοί διάδρομοι και μια λιμουζίνα θωρακισμένη, πεντέμισι τόνων ! (με τέτοια κυκλοφορεί ο κληρονόμος του Χρήστου), που θα φυλακιζόταν στο ασανσέρ χωρίς την έγκαιρη παρέμβαση του σωματοφύλακα. ΄Ετσι το δράμα αποφεύχθηκε και ο σκοτεινός επισκέπτης απόλαυσε έναν καφέ εσπρέσο ψημένο από τον σταυροφόρο του εξαγνισμού αυτοπροσώπως , με μόνο (;) αυτήκοο μάρτυρα μια γάτα, γαλανομάτα, των Ιμαλαίων … Μα γιατί μιλούσαν, σε τέσσερεις μυστικές συναντήσεις, ο Αρχάγγελος της Κάθαρσης με τον ΄Αρχοντα του Σκότους; Μυστήριο. ΄Ισως για τέχνη, πιρουέτες, υποκριτική, Μουσική…
Μη το ψάχνετε. Δεν θα βρείτε άκρη στις αντικρουόμενες εκδοχές, πηγών πιστοποιημένης ανειλικρίνειας. Αρκεστείτε στη διαβεβαίωση του κ. πρωθυπουργού: «μπορώ να συναντηθώ και με τον διάβολο, αλλά τη ψυχή μου δεν πρόκειται να του παραδώσω». Όμως, στην «΄Ισκρα», πρώην σύντροφος απορεί: γιατί χρειάσθηκαν τέσσερις μυστικές συναντήσεις και καφεδάκι ψημένο με τα χεράκια του, για να εξηγήσει στον διάβολο μια τόσο απλή φράση;
΄Εχει όμως και ο γράφων μιαν απορία: Για εκείνο το Μέγαρο Μουσικής, ιδιοκτησίας ΔΟΛ Ψυχάρη, φορτωμένο τότε με χρέη 245 εκατομμυρίων. Κάμποσους μήνες μετά τα συνωμοτικά ραντεβού, πρωθυπουργός πλέον, απαλλαγμένος από προγραμματικές «δεσμεύσεις», συντρόφους με τσίπα και «κόκκινες γραμμές», ο Δρ. Τζέκυλ φρόντισε να ανανεώσει την κρατική εγγύηση των χρεών του Ιδρύματος. Και αυτό μάλιστα με άρθρο «παρείσακτο» στο πολυνομοσχέδιο των προαπαιτούμενων του Μνημονίου Τσίπρα, το οποίο ψηφίστηκε, από όλα τα διαπλεκόμενα κόμματα –και το ΚΚΕ…
Και επιπλέον: αυτή η φιλόμουση ευεργεσία ολοκληρώθηκε πρόσφατα, όταν το χρέος των 245 εκατομμυρίων φορτώθηκε τελικά στην πλάτη των φορολογουμένων υποζυγίων, με κρατικοποίηση του Μεγάρου Μουσικής – ενώ 14 αεροδρόμια στρατηγικής σημασίας για την άμυνα όσο και για την οικονομία της χώρας, ξεπουλιούνταν αμέριμνα αντί πινακίου φακής σε εταιρεία του γερμανικού Δημοσίου! Αλλά γι’ αυτά, ο Χατζηνικολάου δεν σκέφτηκε να ρωτήσει …
«Αποτυχημένο κράτος», στρατόπεδο προσφύγων
΄Ισως κάποια άλλη, γάτα Αγκύρας αυτή τη φορά, να εισκομίσει κάποτε την απάντηση για την ψυχή του κ. Τσίπρα. Πληροφορία χωρίς όμως οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τους υποτίθεται 150.000 πρόσφυγες που έχει δεχθεί μυστικά να «φιλοξενήσει» η κυβέρνηση, αλλά που θα εξελιχθούν σε εκατοντάδες χιλιάδες και σε εφιάλτη για τους εξαθλιωμένους ΄Ελληνες ξενιστές τους.
Οι κ. κ. Τσίπρας και Κοτζιάς αφηγούνταν προ ημερών ιστοριούλες για νήπια, περί αυστριακής σύγκρουσης ή και για συνωμοσία εναντίον της φιλάνθρωπης Φράου Μέρκελ, αλλά οι κ. κ. Μουζάλας και Ξυδάκης φρόντιζαν και να προετοιμάζουν τον κόσμο, με ομοιοπαθητικές δόσεις ρεαλισμού: Μας ξεκαθάρισαν ότι όσοι καταφθάνουν, εδώ και θα αράξουν οριστικά. Ο δεύτερος μάλιστα ( διανοούμενος του ΥΠΕΞ) διαφημίζει και εθνικά κέρδη: τη λύση του δημογραφικού μας προβλήματος. ( Και του θρησκεύματος στις ταυτότητες, κατά τις υποδείξεις του ανθρωπιστή Γκεώργκι Σβάρτς-Σόρος… Αυτό δεν το είπε ο κ. Ξυδάκης.)
΄Αρθρο Γερμανίδας δημοσιογράφου στο όργανο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, ειρωνευόταν, τη Δευτέρα, τις εικασίες περί συγκρούσεως Βιέννης με Βερολίνο για τη βαλκανική περίφραξη της Ελλάδος –« μιας χώρας που ήδη χαρακτηρίζεται από ορισμένους σαν «αποτυχημένο κράτος».*
Ανέλυε, αντίθετα, ένα μοίρασμα των ρόλων μεταξύ Βερολίνου και Βιέννης, όπου οι Αυστριακοί θα επωμίζονταν τον αντιπαθητικό ρόλο, με την οργάνωση του βαλκανικού ανθρωποφράκτη, ενώ στη Μέρκελ, παραμονές κρίσιμων περιφερειακών εκλογών , θα έμενε ο θεάρεστος ρόλος της εξασφάλισης ανακουφιστικής βοήθειας για την ανθρωπιστική καταστροφή στην Ελλάδα!
Σ’ αυτή τη κομπίνα που, μετά τη μεταβολή του Αιγαίου σε θάλασσα του ΝΑΤΟ, καθιστά την Ελλάδα χωματερή ανθρώπινων μπάζων από τα ερείπια ιμπεριαλιστικών επιδρομών, συναινεί και η κυβέρνηση Τσίπρα, γλυκοκοιτάζοντας το δόλωμα της «ανθρωπιστικής βοήθειας 700 εκατομμυρίων». Ονειρεύεται και κάποιο σκόντο στις αξιώσεις των δανειστών, που θα της επιτρέψουν να βγάλει το χρόνο στην εξουσία. Αυτό το πιάτο θα σερβιριστεί στους ιθαγενείς, ως προσωρινή λύση. Αλλά προσωρινές θα αποδειχθούν μόνο οι δόσεις της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Τώρα αν καταφέρει ο Δρ. Τζέκυλ να διεκπεραιώσει και το μεγαλύτερο πακέτο, που του εξασφάλισε την αμερικανική εύνοια, για την εξάλειψη ενοχλητικών εκκρεμοτήτων, στο οποίο άλλωστε οι στοχεύσεις της Ουάσιγκτον και η Τσιπραία «ιδεολογία» κολλάνε ως κ . λος και βρακί, (Ανανοποίηση της Κύπρου, Διχοτόμηση του Αιγαίου , Μακεδονοποίηση των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και αυτονομία της Θράκης -με την υπόλοιπη επικράτεια άσυλο μουσουλμάνων αστέγων), τότε, ελπίζει πως μπορεί να βγάλει και τετραετία στην εξουσία.
Και εξασφαλισμένη την διαφυγή με ξένο στρατιωτικό αεροπλάνο, από το failed state, όπως συνέβη στην πτώση της Σαϊγκόν…
Σημείωση:* Failed State (αποτυχημένο κράτος) χαρακτηρίζουν οι Αγγλοσάξωνες ένα κράτος τελειωμένο, κράτος-σκουπίδι.