ΦΥΛΑΞΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ…

Κάποιοι πολύ καλοί φίλοι με ρώτησαν  ξανά και ξανά γιατί δεν γράφω. Γράφω λοιπόν αυτό σαν απάντηση, νομίζω τους οφείλω γιατί πάντα διάβαζαν τις κουταμάρες μου με αγάπη… Δεν γράφω λοιπόν γιατί δεν βρίσκω κανένα σοβαρό λόγο να γράψω. Νοιώθω πως αυτό που βιώνουμε είναι μια σκουπιδο ταινία, από εκείνες που δεν βγαίνουν καν στις αίθουσες, πάνε για video club στα πίσω ράφια.. τι λέω ούτε καν στις προσφορές στο καλάθι , 10 ταινίες 2 ευρώ…  Μια ταινία που δεν είναι καν cult να γίνει τουλάχιστον θρύλος στο βασίλειο της λουμπενοσκέψης…

Υπήρξε ο καιρός της αγανάκτισης, ο καιρός της οργής που μάλλον ήταν τόσο ισχνή που δεν ανησύχησε κανέναν, υπήρξε ο καιρός τους αυτομαστιγώματος – τι μ@λάκας είμαι – κι έφτασε επί τέλους η στιγμή της περισυλογής…

Είναι η  στιγμή που μπουκάρεις σε μια γιορτή ντυμένος κιουνελάκι και συνειδητοιείς πως έκανες λάθος πάρτυ.. και μένεις μ@λακας να κοιτάς γύρω σου αμήχανα και  κάτι ξινογαλες φάτσες να σε κοιτάνε υποτιμητικά…

Τα πάντα γύρω μοιάζουν μια αγχωμένη μ@λακια που έλεγε και το τραγουδάκι… Λέξεις που έμοιαζαν σημαντικές έχουν αλλάξει βάρδια με καινούργιες που έστεκαν στην άκρη αχρησιμοποιήτες.  Φάτσες  μονοπωλούν με μανία το 15λεπτο δημοσιότητας πριν επιστρέψουν στην τραγική τους ασημαντότητα…

Στο γενικότερο κάδρο άνθρωποι πνίγονται κρεμασμένοι από υπερμεγέθεις κοτσάνες που εκτοξεύονται από ανθρώπους που μοιάζουν ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. 

Υπάρχουν κάποιοι που ακόμα νομίζουν πως κάτι σπουδαίο θα γίνει…
Εντάξει, με το νου χορταίνει η κόρη. Δικαίωμα στο καθένα να νομίζει οτιδήπτοτε.

Φυλάξου..
Φυλάξου για τα σπουδαιότερα..

Γιατί σε τούτη εδώ τη χαβούζα όπως έχει διαμορφωθεί, δεν υπάρχει τίποτα να σκεφτείς, τίποτα να σχεδιάσεις, τίποτα να καταφέρεις…

Να προσπαθήσεις αυτή τη στιγμή να κάνεις κάτι για ν΄αλλάξεις αυτό το τσίρκο θα είναι σαν να κατουράς κόντρα στον άνεμο…

Αστο
Φυλάξου για τα σπουδαιότερα.

Συνήθης Ύποπτος