Εθνικό Νόμισμα Τώρα

Του Γ. Σιώζου

Η χώρα βουλιάζει, ο λαός συνθλίβεται ανάμεσα στις μυλόπετρες των «Εταίρων» δανειστών και των μαθητευόμενων μάγων που έχουν αναλάβει ως κυβέρνηση, τις τύχες της χώρας και του λαού.

           Η Κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει τα δικά της πολιτικά αδιέξοδα, επιλέγει τη λύση του δημοψηφίσματος, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο, συνένοχο και το λαό, σε ένα νέο μνημόνιο που θα φέρει την υπογραφή της.

           Με μεγάλη αφέλεια – και γιατί όχι και καιροσκοπισμό – τόσο προεκλογικά, όσο και κατά την διάρκεια της ολιγόμηνης κυβερνητικής της θητείας, πίστευε πως με “λογικά” επιχειρήματα θα «έπειθε» τους «Εταίρους» δανειστές για το δίκαιο χαρακτήρα των αιτημάτων της και την σχεδόν βέβαιη αποδοχή τους εκ μέρους τους.

           Γι’ αυτό άλλωστε στην επίμονη και εύλογη ερώτηση, εάν δεν γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις σας από τους δανειστές, έχετε εναλλακτικό σχέδιο, ή αλλιώς Σχέδιο Β΄; Αυτοί απαντούσαν με πλήρη βεβαιότητα, πως ένα είναι το σχέδιο και θα γίνει αποδεκτό, Ντάλα Μεσημέρι.

           Να όμως που πείσμωσαν οι ώρες. Το Ντάλα Μεσημέρι δεν ήρθε ποτέ. Αντίθετα μαύρα μεσάνυχτα επικρατούν στην χώρα.

           Μια χώρα σε πλήρη ακινησία, η οποιαδήποτε κίνηση εξαρτάται από την έγκριση των «θεσμών» και τώρα πλήρης οικονομική ασφυξία, τράπεζες κλειστές, έντονη λαϊκή δυσφορία, κυβέρνηση και λαός με το πιστόλι στον κρόταφο και το λουρί στο σβέρκο και μπρος από μία κάλπη μαγική, μας κοιτάει ο χάρος και του τρέχουνε τα σάλια.

          Αλλά δεν είμαστε αμνήμονες και κυρίως δεν διαθέτουμε μνήμη χρυσόψαρου.

           Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με αυτό της Κύπρου.

           Μετά το πρώτο «Όχι» των Κυπρίων αδελφών στους εκβιασμούς της Ε.Ε., ακολούθησε το «μεγάλο» ΝΑΙ, που είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη υποταγή των Κυπρίων στις απαιτήσεις των Ευρωπαίων, και την εφαρμογή ενός επαχθούς και απεχθούς μνημονίου.

           Η πλήρης υποταγή και η αποδοχή του μνημονίου, ήταν προϋπόθεση, για να υπάρξει ρευστότητα από την μεριά της ΕΚΤ και να ανοίξουν ξανά οι τράπεζες.

           Άνοιγμα που συνοδεύτηκε με κούρεμα καταθέσεων ως συμβολή στην ανακεφαλαιοποίησή τους και την επιβολή ορίου αναλήψεων για δυόμιση χρόνια περίπου.

           Αυτό το πάθημα της Κύπρου, δεν έδωσε κανένα μάθημα στην Κυβέρνηση (πρώτη φορά Αριστερά);

           Είχαν την «αφέλεια» να πιστεύουν, πως με την εξαγγελία του δημοψηφίσματος οι «Εταίροι», διακατεχόμενοι από το έντονο «δημοκρατικό πνεύμα» που επικρατεί στην Ε.Ε., θα παρέμεναν απαθείς και δεν θα ελάμβαναν μέτρα;

           Μέτρα ήδη γνωστά από τη σφαγή της Κύπρου, και με τα ίδια ακριβώς ζητούμενα.

           Για να υπάρξει ρευστότητα και να ανοίξουν οι Ελληνικές τράπεζες, απαιτείται πλήρης αποδοχή ενός Ανθρωποκτόνου και Εθνοκτόνου Μνημονίου. Ου άου στη Νιοστή, και σίγουρα Ντάλα Μεσημέρι.

           Αλήθεια ποιο είναι αυτό το μέσον που έχει τόση μεγάλη δύναμη και μπορεί και επιβάλλει τη θέληση των «Εταίρων» στα αδύναμα κράτη μέλη της Ευρωζώνης;

           Η απάντηση είναι απλή και όσοι εθελοτυφλούν αποφεύγουν να απαντήσουν με σαφήνεια.

           Οι χώρες με την είσοδό τους στην Ευρώπη και την αποδοχή του Ευρώ ως νομίσματος, εκχωρούν μία από τις βασικές δυνατότητες που έχουν να ασκούν αυτόνομη και ανεξάρτητη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική στην ΕΚΤ, ως μόνη αρμόδια για την έκδοση και την διάθεση του νομίσματος.

           Λόγω αυτού του προνομίου μπορεί η ΕΚΤ ανά πάσα στιγμή, με τη στέρηση της ρευστότητας, να επιβάλλει οικονομική ασφυξία και οικονομικό θάνατο, σε κάθε απείθαρχο μέλος της Ευρωζώνης.

           Για να μπορέσουμε ως χώρα να μην υποκύψουμε στις μνημονιακές πολιτικές της Ευρωζώνης, είναι κατεπείγουσα ανάγκη να ανακτήσουμε την δυνατότητα της έκδοσης εθνικού νομίσματος.

          Αυτό απαιτεί έξοδο από την Ευρωζώνη κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος με κοινωνικό έλεγχο, και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.

           Στο δίλλημα ρευστότητα και άνοιγμα των τραπεζών με Ευρώ και μνημόνιο, ή οικονομική ασφυξία, απαντάμε: Όχι στα μνημόνια, όχι στην πληρωμή του χρέους, ανοικτές τράπεζες με ρευστότητα που θα προέλθει από ροές Εθνικού Νομίσματος.

           Εθνικό Νόμισμα εδώ και τώρα.