Επανεξετάζεται το δημοψήφισμα;

Σε αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί κύκλοι εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ στη κυβέρνηση (κυρίως γνωστές ιστοσελίδες) για να «μεταπείσουν», στην ουσία να προλειάνουν το έδαφος στη κυβέρνηση προκειμένου να επιδιώξει άμεσα «μια έντιμη συμφωνία» και να ακυρώσει το δημοψήφισμα ως δείγμα καλής θέλησης προς τους «εταίρους» που το θεωρούν προαπαιτούμενο και εγγύηση συμμόρφωσης.

Σε αυτή τη κατεύθυνση ξεκίνησαν και οι «πρωτοβουλίες» της διανόησης. Με επιστολή τους τρείς γνωστοί καθηγητές, οι Κώστας Βεργόπουλος, Κώστας Μελάς και Σάββας Ρομπόλης, απευθύνουν έκκληση στον Πρωθυπουργό να ακυρώσει το δημοψήφισμα:

«Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,

Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τους λόγους που σας οδήγησαν στην διακοπή των διαπραγματεύσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι με τις εκβιαστικές ενέργειες τους οι δανειστές στοχεύουν στην δημιουργία «ασύμμετρων σχέσεων εξάρτησης» με την χώρα μας.

Όμως ακόμα και στις συνθήκες αυτές που ο συσχετισμός των δυνάμεων είναι σε βάρος της ελληνικής κυβέρνησης, θεωρούμε ότι το βραχυπρόθεσμο και μεσομακροπρόθεσμο συμφέρον της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας δεν συμπίπτει με την επιλογή της διακοπής των διαπραγματεύσεων, γιατί αντικειμενικά περιορίζει τη δυνατότητα κατάθεσης και διαπραγμάτευσης εναλλακτικών και έντιμων λύσεων με τις λιγότερες συνέπειες για τη χώρα μας και το λαό μας.

Για τους λόγους αυτούς, σας καλούμε με πολιτική γενναιότητα και εντιμότητα, που άλλωστε σας διακρίνει, να αναλάβετε πρωτοβουλία επανέναρξης των διαπραγματεύσεων και επανεξέτασης του δημοψηφίσματος της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015, το οποίο εκτιμούμε ότι, εξ αντικειμένου, δεν μπορεί να δώσει βιώσιμη λύση στο αδιέξοδο».

Με τιμή,

Κώστας Βεργόπουλος, Κώστας Μελάς, Σάββας Ρομπόλης.

Η κυβέρνηση ανεξάρτητα από τις εξηγήσεις που επικαλέστηκε για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να εκβιάσει λύση στα μέτρα της, η εν πάει περιπτώσει «λύση» ικανή να περάσει χωρίς απώλειες από τη Βουλή, κι ότι αναγκαστικά η χώρα σέρνεται δεμένη στις απαιτήσεις και τους όρους των αγορών, αφού «Μένουμε προσηλωμένοι στην Ευρωπαϊκή προοπτική και το Ευρώ». Οπωσδήποτε λύση στη κρίση μέσα στη συμμαχία που τη δημιούργησε δεν μπορεί να υπάρξει. Αλλά αυτό είναι διαφορετικό ζήτημα και η κυβέρνηση όπως επανειλημμένα και με παρρησία δηλώνει δεν το συμμερίζεται.

Με αυτές τις συνθήκες το δημοψήφισμα εκ των πραγμάτων ακυρώνει κάθε δυναμική, αυτήν της κοινωνίας, που θα επέτρεπε στη κυβέρνηση, όχι να επαναδιαπραγματευτεί αλλά να εκφράσει τη θέληση του ελληνικού λαού στη χάραξη μιας άλλης προοπτικής χωρίς μνημόνια, λιτότητα και ανακεφαλαιώσεις των τραπεζών, χωρίς χρέος.

Στην ουσία να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, να κρατικοποιήσει τις τράπεζες, να εκδώσει εθνικό νόμισμα.

Τι σημαίνει τελικά το όχι, (έτσι όπως το έθεσε η κυβέρνηση) που έχει πολλές πιθανότητες να υπερισχύσει, όταν την επομένη θα ξαναεπανέλθουμε στις ίδιες διαπραγματεύσεις, με τους ίδιους συνομιλητές, με τα ίδια συμφέροντα απέναντι; Ήδη έχουμε ξεκινήσει συνεννοήσεις για διετές μνημόνιο με τις χθεσινές πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού και με βεβαιωμένη την πρόθεσή του να επανέλθει από τη Δευτέρα στη κλίνη του Προκρούστη.

Το Όχι μπορεί να αποκτήσει δυναμική μόνο στα χέρια των εργαζόμενων, των άνεργων και της νεολαίας που θα επιβάλλουν λύση αποδέσμευσης και ακηδεμόνευτης πορείας στης χώρας, μοναδική διέξοδο προοπτικής στη κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Κάθε άλλη επιλογή ενισχύει τελικά τη θέση των Ναινέκων και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ολιγαρχίας.