ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ

Η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα αποδείχτηκε η καλύτερη δυνατή για τα ευρωπαϊκά και κυρίως τα γερμανικά συμφέροντα στην κρισιμότερη περίοδο της κρίσης. Πέτυχε να εξαπατήσει από τα αριστερά τον ελληνικό λαό που εμπιστεύτηκε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και εξασφάλισε στο ακέραιο τα συμφέροντα της εγχώριας αστικής τάξης και του ευρωπαϊκού πολυεθνικού κεφάλαιου με όρους και προϋποθέσεις πέραν κάθε προσδοκίας.

Οπωσδήποτε το κυβερνητικό κόμμα μετράει σήμερα απώλειες στα στελέχη και τον κομματικό του μηχανισμό, πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες στη κομματική του βάση και τους ψηφοφόρους.

Βρίσκεται όμως στην εξουσία. Στελεχώνει καθημερινά τον κρατικό μηχανισμό με έμπιστα και κυρίως στοχοπροσηλωμένα στελέχη, τεχνοκράτες και ακραιφνείς θιασώτες της μνημονιακής πολιτικής που ασκεί.

Απολαμβάνει της εμπιστοσύνης των ντόπιων ολιγαρχών και στηρίζεται με κάθε τρόπο και μέσο. Έχει περάσει τις εξετάσεις. Είναι το νέο πολιτικό κεφ΄λαιο της αστικής τάξης η οποία θα κάνει ότι είναι δυνατόν για να στηρίξει τον Αλ. Τσίπρα. Το ίδιο θα πράξει και η ευρωπαϊκή «οικογένεια».

Είναι βέβαιο και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η συμφωνία θα κλείσει έγκαιρα ικανοποιώντας τα συμφέροντα των εταίρων, βυθίζοντας στη φτώχεια και τη κοινωνική απόγνωση τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Ακριβέστερα η κατοχή μόλις έχει ξεκινήσει, από εδώ και στο εξής θα μετράμε καθημερινές απώλειες κοινωνικών δικαιωμάτων και κεκτημένων.

Το ζήτημα που απασχολεί τα κέντρα λήψης αποφάσεων εντός και εκτός είναι ο παράγοντας λαός και οι αντιδράσεις που θα προκύψουν το φθινόπωρο, όταν οι μεγάλες πόλεις θα έχουν γεμίσει κι όλοι θα μετράνε με πραγματικούς όρους τις απώλειες.

Η σίγουρη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με τη συγκρότηση νέου αριστερού ριζοσπαστικού φορέα από τα στελέχη της Αριστερής πλατφόρμας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ και άλλες πολιτικές κινήσεις που θα διεκδικήσει με αξιώσεις μέρος του κόσμου που έχει συνταχθεί με το «Όχι» δημιουργεί άλλον ένα πονοκέφαλο στο κυβερνητικό επιτελείο αλλά και τους δανειστές που αγωνιούν για την πιστή εφαρμογή κι εκτέλεση της συμφωνίας.

Με βεβαιότητα όλοι γνωρίζουν ότι το πολιτικό κεφάλαιο Τσίπρα έχει σύντομη ημερομηνία λήξης από το φθινόπωρο και μετά. Ξέρουν ότι πρέπει να τρέξουν για να προλάβουν.

Οι εκλογές μέσα στο Σεπτέμβρη εκτιμούν ότι τους δίνουν συγκριτικό πλεονέκτημα. Ο κόσμος είναι αηδιασμένος αλλά και μουδιασμένος. Περιμένει να διαπιστώσει όσα προοιωνίζει η μνημονιακή συμφωνία Τσίπρα στη πράξη. Πέραν των υπολοίπων τα «πάγια» χαράτσια και οι φόροι θα απαιτηθούν για είσπραξη μετά το Σεπτέμβριο. Δεν δόθηκε τυχαία η παράταση υποβολής δηλώσεων μέχρι τις 29 Αυγούστου.

Παράλληλα ο Αλ. Τσίπρας και τα πιστά του κυβερνητικά στελέχη συνεχίζουν να βαφτίζουν το κρέας ψάρι υποσχόμενοι ελαφρύνσεις, κοινωνικές πολιτικές κ.λ.π. προσπαθώντας να διατηρήσουν την εκλογική τους επιρροή όσο ακόμη είναι δυνατό.

Ο Αλ. Τσίπρας δεν μιλάει τυχαία για εκλογές. Όπως καθόλου τυχαία δεν αντιδράει η Μέρκελ και το ευρωπαϊκό κατεστημένο στις κυβερνητικές δηλώσεις «περί νομιμοποίησης» μέσω των εκλογών.

Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι η πρόταση των εκλογών έχει γίνει στον κ. Τσίπρα από τους ευρωπαίους «εταίρους» που σφυγμομετρούν καθημερινά τη κοινή γνώμη, επειδή εκτιμούν δεν θα έχει άλλο περιθώριο αργότερα για να κερδίσει εκλογές και να ολοκληρώσει τη συμφωνία.

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα και τα ποσοστά ο Αλ. Τσίπρας θεωρείται ότι θα βρίσκεται δημοσκοπικά μπροστά από τα υπόλοιπα συγκυβερνώντα κόμματα αυτή τη περίοδο, αλλά ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα μπορεί – και έχει αποδείξει- να ηγηθεί μια κυβέρνησης «εθνικής ενότητας».

Εκλογές λοιπόν με σιγουριά γύρω στις 20 Σεπτέμβρη, ένα μήνα μετά την επικύρωση της συμφωνίας στη βουλή.

Μετά; Μετά το κλειδί είναι ο λαός. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Το έχουμε ξαναγράψει. Ούτως ή άλλως διανύουμε μια νέα ιστορική περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων, ανταγωνισμών, ολοκληρωτικού καπιταλισμού και μαζί εξαιρετικά ελπιδοφόρα εάν οι λαοί επιλέξουν τους δρόμους της ανατροπής και των αγώνων για τη κοινωνική τους απελευθέρωση.