Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στις διαπραγματεύσεις, γράφει η ΕΦΣΥΝ, η συμφωνία έκλεισε με «συμβιβασμούς» και από τις δύο πλευρές στα ζητήματα που αφορούν το ταμείο αποκρατικοποιήσεων, τα «κόκκινα δάνεια» και την απελευθέρωση στην αγορά ενέργειας.
«Συμβιβασμοί» και από τις δύο πλευρές, προκειμένου να ικανοποιηθεί απόλυτα η μία. Οι «δανειστές» και οι τοκογλύφοι. Μαζί και η εγχώρια ολιγαρχία. Το στρατόπεδο του «Ναι», κι αυτό όχι με τα ποσοστά που κατέγραψε στο δημοψήφισμα, ακόμα και μειωμένα, γιατί χιλιάδες που εξαπατήθηκαν τότε χωρίς να έχουν τα αντίστοιχα συμφέροντα έχουν περάσει ήδη στην απέναντι όχθη.
Οπωσδήποτε οι λεπτομέρειες για τα προαπαιτούμενα θα «καθυστερήσουν» να καταλήξουν, ενδεχομένως να ανακοινωθούν μετά τις εκλογές. Για ευνόητους λόγους …
Το είχαμε επισημάνει αρχής: Η συμφωνία ήταν δεδομένη από την αρχή. Η επικοινωνιακή διαχείριση επέβαλλε στη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα το ροκάνισμα του χρόνου προκειμένου να περάσει με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Τα capital controls αποτέλεσαν μέρος αυτού του σχεδιασμού και θα συνεχίσουν να υφίστανται εξυπηρετώντας την επιβολή της συμφωνίας στη συνέχεια με τα προαπαιτούμενα και τους εφαρμοστικούς νόμους που έπονται.
Όλα αυτά μετά τις εκλογές, που όσο και αν αιφνιδίως η κυβέρνηση τις ξορκίζει, έρχονται για να επισφραγίσουν τη συμφωνία και την εκτέλεσή της τα επόμενα χρόνια. Με τη σημερινή απώλεια της δεδηλωμένης η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν καταφέρνει να περάσει το σκόπελο των λαϊκών αντιδράσεων του φθινοπώρου. Θα επιδιώξει μια νέα λαϊκή εντολή και εάν ενδεχομένως εισπράξει τα επίχειρα της εξαπάτησης και καταγράψει μειωμένα ποσοστά θα προχωρήσει σε κυβέρνηση «εθνικού σκοπού» με τους αδημονούντες σημερινούς συγκυβερνώντες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ.
Είναι πράγματι μια ιστορική ημέρα. Μία ημέρα πένθους και οργής. Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά» ξεπουλάει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και συνθηκολογεί επίσημα – γιατί ανεπίσημα το είχε κάνει πολύ πριν τις εκλογές του Γενάρη – με το κεφάλαιο, τους τραπεζίτες, τους «δανειστές» τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.
Ο λόγος στη συνέχεια ανήκει στο λαό. Και τους δρόμους …