Είναι θέμα τύχης για εμάς;

Λες:

Άσχημα τα πράγματα για την υπόθεσή μας.

Το σκότος εξαπλώνεται. Οι δυνάμεις συρρικνώνονται.

Τώρα, μετά από τόσο πολλά χρόνια που κοπιάσαμε,

είμαστε σε δυσκολότερη θέση απ’ ό,τι στην αρχή.

Μα ο εχθρός στέκει ισχυρότερος από ποτέ.

Οι εξουσίες του σαν να ’ναι διογκωμένες. Έχει πάρει αήττητη θωριά.

Μα έχουμε κάνει λάθη κι εμείς, δε χωρεί αμφιβολία.

Ο αριθμός μας φυλλορροεί.

Τα συνθήματά μας τελούν υπό σύγχυση. Μερικά απ’ τα λόγια μας,

τόσο που διαστρεβλώθηκαν απ’ τον εχθρό, γίνανε αγνώριστα.

Απ’ όσα είπαμε, τώρα, τι είναι λάθος απ’ αυτά:

ορισμένα ή όλα;

Σε ποιον υπολογίζουμε ακόμα; Τι είμαστε, περισσεύματα απόβλητα

απ’ το ρεύμα που βρίσκεται εν ζωή; Θ’ αποτραβηχτούμε

χωρίς πια να καταλαβαίνουμε κανέναν κι ούτε να μας καταλαβαίνει κανείς;

Είναι θέμα τύχης για εμάς;

Αυτά ρωτάς. Δεν περιμένω

καμιά άλλη απάντηση, μόνο τη δική σου!

Bertolt Brecht, «An den Schwankenden», 1933

Eίναι θέμα τύχης για εμάς; Εάν αυτή είναι η απάντηση, τότε ας αφεθούμε στην τύχη. Τυχαία γεννηθήκαμε, τυχαία ζήσαμε, τυχαία όσα ονειρευτήκαμε, τυχαία όσα χτίσαμε, τυχαία όσα δεν κατακτήσαμε, τυχαία κι όσα μας πήραν.

Τυχαία οι πολλοί είμαστε φτωχότεροι κι οι λίγοι πλουσιότεροι; Είναι η μοίρα; Αυτό είναι η μοίρα που ακούγεται συχνά πυκνά; Η κακή μας μοίρα;;;

Μοίρα σημαίνει μοιρασιά. Κάποιοι μοιράζουν και κάποιοι αδικούνται. Στη μοιρασιά. Από όσους αδικούνται, κάποιοι ωφελούνται. Κάποιοι γίνονται πλουσιότεροι όσο οι άλλοι που αδικούνται γίνονται φτωχότεροι.

Δεν είναι θέμα τύχης και με την αφωνία δεν αλλάζει η μοίρα. Πρέπει να απαντήσουμε φωναχτά κι οργισμένα. Η μοίρα(σια) δεν αλλάζει από μόνη της. Μπορούμε να την αλλάξουμε άμα το φωνάξουμε. Οργισμένα. Δυνατά. Αδιαπραγμάτευτα κι αμετάκλητα. Στους δρόμους. Εκεί πρέπει να απαντήσουμε το ερώτημα. Εκεί να κάνουμε εμείς τη μοιρα(σιά). –  ΑΚΙΣ ΞΕΝΑΚΙΣ