Έγκλημα σε βάρος των προσφύγων με την ψήφο της Αθήνας

Του Γιώργου Παυλόπουλου – 

Το παιχνίδι του «καλού και κακού μπάτσου» παίζεται αυτή την περίοδο από την ΕΕ στις πλάτες των προσφύγων, καθώς η απόφαση για κλείσιμο των συνόρων στους εκατοντάδες χιλιάδες «ανεπιθύμητους» έχει ήδη εφαρμοστεί στην πράξη, ενώ τώρα κατοχυρώνεται και θεσμικά, με βάση την απόφαση που ελήφθη στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της περασμένης Δευτέρας. Όλα αυτά γίνονται, μάλιστα, όχι απλώς με την ανοχή, αλλά με την ψήφο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου σχεδόν των πολιτικών αρχηγών (πλην ΚΚΕ) οι οποίοι συμμετείχαν στην πρόσφατη συνάντηση που έγινε στην προεδρία της δημοκρατίας, παρά το «θέατρο» στο οποίο έχουν επιδοθεί, σε μια προσπάθεια να επιρρίψουν ο ένας στον άλλο το πολιτικό κόστος.

Όσο για τη «θύελλα» που έχει ξεσπάσει με αφορμή τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τουσκ – ο οποίος ευχαρίστησε τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων επειδή εφάρμοσαν την ομόφωνη απόφαση των «28» – συνιστά επίσης μια μέγιστη υποκρισία. Διότι μπορεί ο Πολωνός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να υπερέβαλε κάπως, επιχειρώντας να ενισχύσει τον δικό του ρόλο και την πολιτική επιρροή της φιλόδοξης Βαρσοβίας ανάμεσα στις χώρες του «Βίσεγκραντ», όμως αυτοί που εμφανίστηκαν να διαφωνούν μαζί του ξέρουν πολύ καλά τι συμφώνησαν και τι υπέγραψαν στη σύνοδο και τα παρασκήνιά της. Τόσο η Μέρκελ και ο Γιούνκερ, που έσπευσαν δήθεν να κατσαδιάσουν τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσο και ο Τσίπρας, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε ενοχλημένος.

Το κοινό ανακοινωθέν είναι, άλλωστε, αποκαλυπτικό και δεν επιδέχεται παρερμηνειών: «Οι παράνομες ροές μεταναστών κατά μήκος των δυτικών Βαλκανίων έχουν φτάσει πλέον στο τέλος τους», αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά, με μια έκφραση μάλιστα που ανταποκρίνεται επακριβώς στο σχέδιο απόφασης το οποίο είχε παρουσιαστεί στη σύνοδο, αφού πρώτα είχε επίσης εγκριθεί ομόφωνα από τους μόνιμους διπλωματικούς αντιπροσώπους των χωρών-μελών. Μια έκφραση που, επί της ουσίας, δίνει το πράσινο φως ώστε να συνεχιστεί η εγκληματική πρακτική την οποία εδώ και εβδομάδες εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των βόρειων γειτόνων της Ελλάδας, υψώνοντας συρματοπλέγματα, αποκλείοντας τους πάντες που δεν είναι Σύροι και επιτρέποντας ακόμη και σε αυτούς να εισέρχονται με το σταγονόμετρο.

Όσο για το κατά πόσο το Βερολίνο είναι τώρα ο καλύτερος φίλος μας και η Μέρκελ μάχεται για τις αρχές του ευρωπαϊκού ουμανισμού, ιδού τι γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιο που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στη συντηρητική και φιλοκυβερνητική γερμανική εφημερίδα FAZ: «Είναι πια ώρα να γίνουμε πιο ειλικρινείς στη συζήτηση που διεξάγεται στη Γερμανία για την προσφυγική κρίση (…) Η πρακτική των βαλκανικών χωρών καλύφθηκε από τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ, στις οποίες συμφώνησε και η Γερμανία (…) Τελικά, η Μέρκελ κατάφερε να πάρει αυτό που επεδίωκε»…
Το τι επεδίωκε δε είναι μάλλον προφανές: Να μειώσει δραματικά τον αριθμό των προσφύγων που φτάνουν στη χώρα της χρεώνοντας την ευθύνη στους άλλους – τους Αυστριακούς και τους Ούγγρους, τους Σλοβάκους ή ακόμη και τους Τούρκους, τους οποίους δεν αποκλείεται να παρέσυρε στο να υποβάλλουν μια πρόταση «πάρτα όλα» στο συμβούλιο κορυφής, προκαλώντας αλλεπάλληλα …εγκεφαλικά και βέτο από τους συμμετέχοντες. Και με τον τρόπο αυτό, να απαλλαγεί από την πίεση της γερμανικής Ακροδεξιάς, χωρίς να υιοθετήσει ανοιχτά την ακροδεξιά ατζέντα, πουλώντας παράλληλα κάλπικο ανθρωπισμό, με στόχο να αμβλύνει εν μέρει το κύμα αντιγερμανισμού που έχει πυροδοτηθεί σε όλη την Ευρώπη (και τον κόσμο) από την πολιτική των εξοντωτικών μνημονίων.

Η ουσία είναι ότι μετά και από όλα αυτά, ουδόλως ωφελεί πλέον την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου η προσπάθεια να συνεχίσει να ενδύεται τον μανδύα του υπερασπιστή των δικαιωμάτων των προσφύγων. Αν και αρχικά δεν έφερε τη βασική ευθύνη για την κρίση και τους πολέμους που την προκάλεσαν, εδώ και αρκετό διάστημα έχει κάνει μια πλήρως αντιδραστική στροφή, συνθηκολογώντας άνευ όρων απέναντι στις απαιτήσεις των ισχυρών της Ευρώπης και ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με τις αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αποφάσεις που, εκτός από την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή, είχαν ένα και μοναδικό γνώμονα όσον αφορά στους πρόσφυγες: Μακριά από εμάς και όπου να ‘ναι, ακόμη και στον βυθό του Αιγαίου!

Βεβαίως, ο ΟΗΕ έκανε λόγο για κατάφωρη παράβαση του διεθνούς δικαίου, η Διεθνής Αμνηστία ισχυρίστηκε ότι καταφέρθηκε «θανάσιμο πλήγμα στο δικαίωμα αναζήτησης ασύλου», οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα χαρακτήρισαν τα όσα συμφωνήθηκαν (ομόφωνα, επαναλαμβάνεται) στη σύνοδο κορυφής «απάνθρωπα και κυνικά», ενώ βαρύτατοι χαρακτηρισμοί ακούστηκαν και στην Ευρωβουλή. Φαίνεται, όμως, ότι το Μαξίμου «πιάνει» μόνο τη συχνότητα της καγκελαρίας…

Εφ. ΠΡΙΝ /13/3/2016