«Ένα έργο για τον έρωτα, τη μεταμφίεση, τις πτήσεις και τις πτώσεις, μιας ηλεκτρισμένης νύχτας, σε μια ανύπαρκτη πόλη, του εικοστού πρώτου αιώνα»
Μια εξαιρετική κωμωδία του Σαίξπηρ με στοιχεία τραγικότητας, όπως αυτά που απαντώνται στον έρωτα. Πράξη πρώτη/σκηνή πρώτη: «Αχ, Έρωτα θεέ, τι άπληστος, τι ακόρεστος που είσαι! Ενώ όλα τα χωράς, όλα τα δέχεσαι, σαν θάλασσα, ό,τι θα καταπιείς, όσο ακριβό κι υπέροχο κι αν είναι, μέσα σε μια στιγμή ξεπέφτει, ευτελίζεται και δεν σου φτάνει. Τόσο γεμάτος με μορφές της φαντασίας είναι ο έρωτας, που είναι από μόνος του η τέλεια φαντασίωση».
Μετάφραση: Νίκος Χατζόπουλος
Σκηνοθεσία: Δήμητρα Δερμιτζάκη