ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΣΑΦΕΙΑΣ»

«Δέχεστε τη πρόταση των δανειστών, ναι ή όχι;» Με αυτό το ερώτημα ανήγγειλε δημοψήφισμα ο Αλ. Τσίπρας ξαφνικά σήμερα μετά τα μεσάνυχτα…

Όντως ένα ερώτημα ασαφές στην ουσία. Μέχρι απόψε τα μεσάνυχτα από διαρροές μαθαίναμε για τις προτάσεις των «εταίρων», που όντως απαιτούσαν σκληρότερους όρους λιτότητας από αυτούς που πρότεινε η κυβέρνηση με τις 47+8 σελίδες.

Το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι να καταγραφεί η άρνηση του ελληνικού λαού στις προτάσεις των δανειστών. Αυτό σημαίνει αποδοχή των προτάσεων της κυβέρνησης προς τους δανειστές και επαναδιαπραγμάτευση στη συνέχεια από τη κυβέρνηση; Σημαίνει δηλ. αποδοχή – μέσω της άτοπου απαγωγής – μικρότερης μείωσης μισθών/συντάξεων, συνέχισης του ΕΝΦΙΑ, εγκατάλειψης του αφορολόγητου, αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης, έμμεσους φόρους μέσω μετάταξης προϊόντων στη κλίμακα του ΦΠΑ και γενικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στοιχεία της ελληνικής πρότασης που είχαν κατατεθεί και απορρίφθηκαν; Ή για την ακρίβεια, ζητήθηκαν περισσότερα.

Επελέγη το δημοψήφισμα για να επιλέξουμε λιγότερη ή περισσότερη λιτότητα;

Η άκαμπτη στάση, εκβιαστική και τελεσιγραφική όπως τη χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός, των «εταίρων μας» θα αλλάξει επειδή ένα δημοψήφισμα θα απορρίπτει τις προτάσεις τους; Η πρόσφατη εκλογή της κυβέρνησης δεν εμπεριείχε την εντολή που είχε δοθεί και ως προεκλογική δέσμευση για κατάργηση μνημονίων και λιτότητας; Τι περισσότερο μπορεί να προσθέσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που θα ενισχύσει τις διαπραγματευτικές θέσεις της κυβέρνησης;

Μήπως είχε σχεδιαστεί αυτή η πολιτική κίνηση προκειμένου να διαχειριστεί η κυβέρνηση την εφαρμογή ενός τρίτου μνημόνιου μεταθέτοντας το βάρος της πολιτικής ευθύνης στο λαό που θα το πληρώσει; Μήπως δεν έχουν χαρακτήρα συνέχισης της λιτότητας οι προτάσεις του 47σέλιδου συν οι 8 του προσαρτήματος που κατέθεσε η κυβέρνηση; Μήπως κατέθεσε το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και δεν το αντιληφθήκαμε;

Θεωρείται μη διαχειρίσιμο και δυσβάσταχτο το πολιτικό κόστος οπότε μετακυλίεται μέσω δημοψηφίσματος στους ψηφοφόρους; Τι σημαίνει «οτι μου πεί ο λαός θα κάνω»; Ποιά είναι η εναλλακτική οδός; Ποιό είναι το Σχέδιο Β;

Όλα όσα ακούσαμε περί της Ευρώπης που είναι κοινό μας σπίτι και δεν υπάρχουν ιδιοκτήτες και φιλοξενούμενοι, όπως είπε απόψε ο Πρωθυπουργός δύο τινά σημαίνουν: Η ότι δεν έχει αντιληφθεί ποια λυκοφωλιά ονομάζει κοινό μας σπίτι ή ότι επιδιώκει να μας κάνει συνένοχους στα νέα δεινά. Γιατί εαν επιδιώκει να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση όπως την έχουμε παρακολουθήσει με «νέους όρους» προφανώς θα παραδοθούμε εξαντλημένοι στο τέλος…

Το πεντάμηνο της διαπραγμάτευσης έδειξε ότι μέσα στη νομισματική ένωση του ευρώ η χώρα είναι καταδικασμένη στην απόλυτη ισοπέδωση. Ένα δημοψήφισμα δικαιολογείται μόνο στη βάση και τη λογική της αποχώρησης από τη ζώνη του ευρώ και οπωσδήποτε και την ΕΕ στην ουσία.

Δημοψήφισμα με το ερώτημα έτσι όπως το έθεσε ο Αλ. Τσίπρας μεταμεσονύχτια δεν έχει κανένα νόημα και προσφέρεται για πολλές ερμηνείες. Ενδεχομένως αύριο να έχουν αποσαφηνιστεί περισσότερο τα ζητήματα. Έτσι κι αλλιώς θα επανέλθουμε.