inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
Στις 21 Μαρτίου 2017, εκδικάζεται η έφεση της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ κατά της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης σε δίχρονη φυλάκιση για το Νίκο Αργυρίου, εκπρόσωπο της Επιτροπής. Το αδίκημα; Η καταγγελία της Επιτροπής για τα καψόνια στο στρατό και τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, αιτία των περισσότερων αυτοκτονιών κληρωτών.
Μετά από κάλεσμα του Δικτύου Σπάρτακος σε διεθνείς οργανώσεις του κοινωνικού και εργατικού κινήματος η αλληλεγγύη που έρχεται από πολλά μέρη του κόσμου, συγκινεί και δίνει δύναμη στον αγώνα μας για την πλήρη απαλλαγή από τις κατηγορίες του Νίκου Αργυρίου, αλλά και στην πολιτική δίωξη που δέχονται οι αντιπολεμικές, διεθνιστικές φωνές στην Ελλάδα.
Ξεχωρίζουμε την υποστήριξη του Hugo Blanco, θρυλικού αγωνιστή των ακτημόνων αγροτών του Περού, 83 ετών σήμερα, που στέκεται αλληλέγγυος στον αγώνα μας.
Ξεχωρίζουμε την υποστήριξη του Hugo Blanco, θρυλικού αγωνιστή των ακτημόνων αγροτών του Περού, 83 ετών σήμερα, που στέκεται αλληλέγγυος στον αγώνα μας.
Ο Hugo Blanco, γεννημένος το 1934 στο Περού, είναι μια μυθική φιγούρα στη Λατινική Αμερική. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 πρωτοστάτησε στην εξέγερση των χωρικών του Περού, οργανώνοντας τους σε συνδικάτα τα οποία κατέλαβαν τη γη των μεγαλοκτηματιών και αμύνθηκαν απέναντι σε αυτούς και την αστυνομία. Η εξέγερση αυτή πυροδότησε την πρώτη αγροτική μεταρρύθμιση στο Περού.
Όταν συνελήφθη στη διάρκεια της, ο στρατός ζήτησε την εκτέλεση του. Όμως, η παγκόσμια καμπάνια υπέρ του στην οποία συμμετείχαν οι Che Guevara, Bertrand Russell, Jean-Paul Sartre και Simone de Beauvoir, του γλίτωσε τη ζωή. Αρχικά καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση, τελικά όμως εξέτισε τα 8 από αυτά.
Έπειτα από χρόνια εξορίας σε Σουηδία, Μεξικό και Χιλή, το 1978 γύρισε στο Περού. Σήμερα, εκδίδει και αρθογραφεί σε αντικαπιταλιστικές εφημερίδες και περιοδικά, ενώ στηρίζει ενεργά τον αγώνα των Ζαπατίστας. Όταν τον ρώτησαν πρόσφατα πώς θα ήθελε να τον θυμούνται, απάντησε “Ας με θυμούνται όπως θέλουν, δεν κάνω πράγματα για να με θυμούνται. Θέλω απλά να βάλω ένα τέλος στον καπιταλισμό πριν αυτός βάλει τέλος σε μας”.
Επίσης στο πλευρό του αγώνα μας είναι οι εργαζόμενοι από το ανακτημένο εργοστάσιο Rimaflow του Μιλάνου στην Ιταλία.
Οι αγωνιστές εργαζόμενοι του Rimaflow δίνουν την δική τους μάχη αξιοπρέπειας απέναντι στην ανεργία και στην εκμετάλλευση στο κατειλημμένο εργοστάσιο που, όπως και η ΒΙΟΜΕ στην Ελλάδα, έχει περάσει εδώ και 3 χρόνια σε εργατικό έλεγχο και κοινωνική αυτοδιαχείριση. Οι εργαζόμενοι αλλά και το κίνημα που τους υποστηρίζει δεν ξέχασαν το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος και το αντιπολεμικό κίνημα στην Ελλάδα καθώς όπως γράφουν στο μήνυμα που έστειλαν στη σελίδα μας “Ο Νίκος Αργυρίου δεν είναι μόνος, η Αλληλεγγύη θα νικήσει!”.
Μαζί μας επίσης και ο Αργεντίνος φωτογράφος του κινήματος ανακτημένων επιχειρήσεων στην Αργεντινή Andrés Lofiego.
Ο Andrés Lofiego ακολούθησε το μεγάλο κύμα των καταλήψεων εργατικών χώρων από τους εργάτες στην Αργεντινή από τα πρώτα του βήματα το 2001. Σήμερα εργάζεται και αγωνίζεται στο πλευρό των Ανακτημένων Επιχειρήσεων για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση και δικαιοσύνη.
Ακόμη από τη Γαλλία ο Richard Neuville εκ μέρους της Association Autogestion, syndicaliste Union syndicale Solidaires (France).
Η Association Autogestion και ο Richard Neuville γνώρισαν από κοντά το κοινωνικό κίνημα στη χώρα μας, ήδη από το 2014 όταν το εργοστάσιο της Lipton στη Γαλλία (νυν FRALIB) καταλήφθηκε από τους εκατοντάδες εργαζόμενους και φιλοξένησε την πρώτη ευρωμεσογειακή συνάντηση Ανακτημένων Επιχειρήσεων. Επίσης ξεχωρίζουμε τον Arturo Escobar, ανθρωπολόγο και ακτιβιστή στο University of North Carolina, chapel hill, USA.
Η συλλογή υπογραφών από το εξωτερικό συνεχίζεται. | http://diktiospartakos.blogspot.gr
