ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ | ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ | ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ

Καμία έκπληξη. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Τον περασμένο Ιούλη ο κ. Τσίπρας με την ίδια τακτική διαχειρίστηκε επικοινωνιακά την «κρίση στις διαπραγματεύσεις». Το δημοψήφισμα αποδείχτηκε ένας τακτικός ελιγμός προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαιτήσεις και τα συμφέροντα των εταίρων. Το 3ο μνημόνιο ήρθε.

Σήμερα το έργο ξαναπαίζεται. Τα μέτρα του πακέτου των 5,4 δις. ψηφίστηκαν επι της αρχής, αλλά οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν επειδή οι «εταίροι» απαιτούν περισσότερα.  Η κυβέρνηση ξαναπαίζει με τις «κόκκινες γραμμές», αλλά η «ρευστότητα μειώνεται επικίνδυνα», «οι μισθοί και οι συντάξεις κινδυνεύουν»,«τον Μάιο τον βγάζουμε δεν τον βγάζουμε», τα σενάρια δίνουν και παίρνουν, ο τρόμος πάνω από τη πόλη επιστρέφει. Ο κ. Τσίπρας ζητάει «διεθνή διάσκεψη κορυφής» λες και οι συναντήσεις στη Νέα Υόρκη ή οι συνομιλίες με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο είναι από τα κάτω. Ζητάει από τους «εταίρους» να «τιμήσουν την υπογραφή τους», ο πρωθυπουργός πινόκιο όλων των εποχών. Ολίγον από Grexit συμπληρώνει τη συνταγή κι οι «διαρροές» θολώνουν το τοπίο. «Όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά» …

Το απεργιακό τσουνάμι και οι αντιδράσεις που αναμένονται μετά το Πάσχα οξύνουν τα σενάρια, τον τρόμο και την ανασφάλεια, επιδιώκοντας να καλλιεργήσουν πάλι κλίμα ηττοπάθειας και υποταγής προκειμένου να εξασφαλίσει η κυβέρνηση τις απαιτήσεις των εταίρων της ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ. Να περάσει το δεύτερο πακέτο ή  «μηχανισμός εξισορρόπησης» ή όπως αλλιώς σκεφτούν να το ονομάσουν οι νέοι «αριστεροί» καρεκλοκένταυροι της εξουσίας.

Η εξαπάτηση στο κόκκινο. Ο τυχοδιωκτισμός της ομάδας Τσίπρα δεν έχει προηγούμενο. Ζητούμενο είναι να τους κόψει η κοινωνία τη φόρα για το επόμενο κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αλλιώς παρά από τα κάτω και στους δρόμους.

Β.Σ