«Δεν ζητάμε πολλά. Τα θέλουμε όλα γιατί μας ανήκουν»

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αμεσοδημοκρατικές, οι εργατικές και οι κοινωνικές συλλογικότητες, τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και οι ανεξάρτητοι αγωνιστές που πλαισιώνουν το «ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», χαιρετίζουν τις ζωντανές δυνάμεις της λαϊκής βάσης που βγαίνουν στους δρόμους σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια στην επιχειρούμενη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. 

Το «ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», έχοντας ως βασική αρχή του ότι «οι εργατικές και κοινωνικές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες», θεωρεί ότι η «διαπραγμάτευση» για το «ασφαλιστικό» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους «δανειστές», την τρόικα και τα «κουαρτέτα» που έγιναν… «θεσμοί» (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ), τους διεθνείς τοκογλύφους και τους τραπεζίτες, αποτελεί από μόνη της μία «πολιτική εργολαβία» που παζαρεύει τους όρους της σφαγής μας και έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα της βάρβαρης αντεργατικής αναδιάρθρωσης που επιχειρήθηκε και στο παρελθόν (νόμος Γιαννίτση, νόμος Λοβέρδου–Κουτρουμάνη, πορίσματα των επιτροπών «σοφών» και άλλες αντιλαϊκές νομοθετικές παρεμβάσεις) σε αγαστή συνεργασία με την ελίτ του εγχώριου κεφαλαίου.

Ήδη, η –παρόμοιας νεοφιλελεύθερης κοπής-  ασφαλιστική μεταρρύθμιση που εφαρμόστηκε σε άλλες χώρες υπό τις «ευλογίες» ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ, διέλυσε πλήρως το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Το ίδιο επιχειρούν να κάνουν και εδώ, αυτή τη φορά με… «αριστερό» και ολίγον εθνικιστικό πρόσημο! Η αντιασφαλιστική επιδρομή που δρομολογήθηκε και στην Ελλάδα προβλέπει την επιβολή μέτρων και σαρωτικών αλλαγών στις συντάξεις, στις εισφορές και στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Μάλιστα, το νέο ασφαλιστικό θα είναι… «εύκαμπτο» (απαλλαγμένο από την υποχρέωση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων!) και θα δίνει τη δυνατότητα αυτόματης μεταβολής του ύψους των συντάξεων αναλόγως με τις ορέξεις των εκάστοτε κυβερνώντων!

Την κατεδάφιση του ασφαλιστικού άνοιξαν οι διάφορες «ρυθμίσεις» κατά την πενταετία των μνημονίων και με διάφορους νόμους (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά, κ.λπ.) Τώρα, με το νέο νόμο προβλέπεται η ενοποίηση όλων των ταμείων σε ένα φορέα κύριας ασφάλισης και ένα φορέα επικουρικής, η εκ νέου ληστρική επιδρομή στα όποια αποθεματικά των ταμείων και η εξίσωση προς τα κάτω των κατακτήσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ολόκληρων κλάδων. Η ανακεφαλαιοποίηση του Δεκέμβρη του 2015, έδωσε τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά ταμεία, με την απομείωση της αξίας της περιουσίας τους, καθώς, κάποιοι τζογάρισαν τα αποθεματικά σε μετοχές.

Τώρα, η επιχείρηση να μετατρέψουν τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση σε ατομική υποχρέωση πλήττει όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, χτυπά τον αγροτικό κόσμο, τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, τους πληβείους των πόλεων, τους νέους με μισθούς πείνας και αντίστοιχη σύνταξη-φιλοδώρημα (αν προλάβουν) έπειτα από 40 χρόνια δουλειάς, τους ασθενείς που θα πεθαίνουν αβοήθητοι και χωρίς φάρμακα αφού η παροχή υπηρεσιών υγείας θα μετατραπεί σε μια «ακριβή» και «ιδιωτική» υπόθεση.

Οι σημερινοί συνταξιούχοι θα βιώσουν την άμεση περικοπή των επικουρικών τους συντάξεων από 8%-30%, το κόψιμο του ΕΚΑΣ για 60.000 χαμηλοσυνταξιούχους και τη σταδιακή κατάργησή του έως το 2019. Επίσης, κόβονται οι κύριες συντάξεις μέσα από τον επανυπολογισμό τους, με βάση τις απαιτήσεις της τρόικας για ποσοστά αναπλήρωσης που θα είναι στο 38%-55% αντί του 70% που ήταν πριν, και του 90% που ήταν παλαιότερα. Ο  πολυχρησιμοποιημένος ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι θα «διορθώσει» αυτή την αδικία αποδίδοντας τα χρήματα ως «προσωπική διαφορά» σε βάθος ενός ή δύο χρόνων, είναι υποκριτικός, αφού από τη μια μπορεί να διακοπεί ανά πάσα στιγμή και από την άλλη, μία πολύ πιθανή αλλαγή του πολιτικού σκηνικού μπορεί όχι να άρει αλλά να ολοκληρώσει το έγκλημα! Όμως, το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα δεν χτυπάει μόνο τους νυν εργαζόμενους-ασφαλισμένους-ανασφάλιστους-συνταξιούχους. Υποθηκεύει κυρίως το μέλλον της νεολαίας με τη θεσμοποίηση των βάρβαρων ανατροπών στο εργασιακό-ασφαλιστικό καθεστώς, καθιστώντας τους εμπνευστές τους και όσους τολμήσουν να τις υλοποιήσουν, υπόλογους για ένα «διαρκές έγκλημα» που θα διαιωνίζεται και θα γίνεται ολοένα και πιο επαχθές προκαλώντας συνεχώς πολλαπλάσια θύματα. Ταυτοχρόνως, θα προκληθεί περαιτέρω βίαιη φτωχοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που έως σήμερα αναγκάζονταν να «ζουν» με τη σύνταξη των παππούδων-γιαγιάδων.

Καμία υποκριτική επίκληση «κοινωνικής ευαισθησίας» δεν μπορεί να αποκρύψει τη βαρβαρότητα των νέων μέτρων που θα επιβάλλει το νέο ασφαλιστικό (αν περάσει). Η πρώτη επίθεση μέτρων θα εκδηλωθεί μέσα στο 2016 και θα αφορά: 

– Δραματικές μειώσεις κύριων συντάξεων όσο και στις ήδη καταβαλλόμενες.

– Η σύνταξη χωρίζεται σε δύο μέρη, την «εθνική σύνταξη» και την αναλογική – ανταποδοτική. Η «εθνική σύνταξη» (με ανώτερο σημερινό όριο τα 384 ευρώ, και προσεχώς ακόμη μικρότερη) για όσους είναι κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, θα δίνεται στα 67. Η αναλογική-ανταποδοτική σύνταξη, θα στηρίζεται στη σύνδεση εισφορών-παροχών, θα έχει ποσοστά αναπλήρωσης από 38% και θα ξεκινά από τα 170 ευρώ!

– Κατάργηση όλων των έως τώρα ορίων των κατώτατων συντάξεων για όσους αποχωρούν από 1/7/2015 και μετά. Τα νέα ποσά για τις κατώτερες κύριες συντάξεις θα ξεκινούν από τα 170 ευρώ.

– Σαρωτικές περικοπές (από 8% έως 15% ή και 30%) στις επικουρικές συντάξεις και… σταδιακή εξαφάνισή τους!

– Μείωση μισθών μέσω της δραματικής αύξησης εισφορών για ασφάλιση και υγεία για όλους τους εργαζόμενους.

– Στα «μπλοκάκια», οι εισφορές διαμορφώνονται στο 38,45% επί του εισοδήματος τους ! Αν προστεθεί η φορολογία εισοδήματος 33% τρέχουσας χρήσης και η προκαταβολή φόρου επόμενης χρήσης κατά 100%, για τα υψηλότερα εισοδήματα, οδηγεί σε συνολική επιβάρυνση 104,5% του εισοδήματος, χωρίς υπολογισμό τέλους επιτηδεύματος και έκτακτης εισφοράς!

– Μείωση κατά 10% ως 15% στο νέο εφάπαξ.

– Χαμηλότερα εισοδηματικά κριτήρια για το ΕΚΑΣ, με αποτέλεσμα να το χάνουν 70.000 δικαιούχοι. Από το 2020 καταργείται εντελώς, έτσι θίγονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι.

– Ανατροπή στις πρόωρες συντάξεις με κρυφές αυξήσεις στα όρια ηλικίας και μείωση σύνταξης.

Σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και ανεργίας, με το νέο ασφαλιστικό έκτρωμα,  κράτος και κεφάλαιο βομβαρδίζουν με νέες δυσβάσταχτες «υποχρεώσεις» τους πολίτες,  τους απομυζούν για μια ολόκληρη ζωή, επιχειρούν να τους στερήσουν την ατομική, κοινωνική και εργασιακή τους αξιοπρέπεια, αφαιρώντας τους στο τέλος και το δικαίωμα για αξιοπρεπή γηρατειά.

Μας θέλουν εξαθλιωμένους για να μπορούν να μας χειραγωγήσουν ευκολότερα. Καλλιεργούν γι’ αυτόν το σκοπό τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και τις συντεχνιακές διεκδικήσεις μερικών αιτημάτων διαφορετικών κλάδων εργαζομένων, θέλοντας να στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου. Σε αυτή την προσπάθεια έχουν πολύτιμους συνεργάτες τουςυποταγμένους συνδικαλιστικούς γραφειοκρατικούς κύκλους που εκπαιδεύτηκαν να λένε «ΝΑΙ» στα Μνημόνια και να παρακαλάνε για ψίχουλα στα υπουργικά γραφεία. Είναι οι ίδιοι κύκλοι που αναγκάζονται να κηρύξουν απεργίες μόνο έπειτα από την έντονη λαϊκή πίεση και τη δράση ασυμβίβαστων, αγωνιστών συνδικαλιστών. Δεν θέλουν και δεν μπορούν αυτοί οι κύκλοι να δώσουν καμία ουσιαστική μάχη μέχρι τέλους. Αποτελούν μέρος του συστήματος. Η γενική πολιτική απεργία διαρκείας είναι ο εφιάλτης τους. Η αντιδραστική-αντεργατική τους πρακτική δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμιά μεγαλο-συνδικαλιστική ρητορεία ή πίσω από την κήρυξη απεργιών που είναι εντέχνως αποκομμένες από κάθε σχέδιο κλιμάκωσης, γενίκευσης και συντονισμού ενός πολύμορφου αγώνα. Μόνο τα αυτόνομα-ανεξάρτητα κινήματα, τα πραγματικά ταξικά εργατικά συνδικάτα, οι επαναστατικές πολιτικές οργανώσεις, οι αυτοδιευθυνόμενες δομές αυτοδιαχείρισης, αλληλεγγύης και αγώνα και η ακηδεμόνευτη πάλη των ελεύθερων ανθρώπων μπορούν να δημιουργήσουν με οργάνωση και συντονισμό τις πραγματικές προϋποθέσεις για μια νικηφόρα πορεία ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπαγορεύει νόμους σαν αυτόν που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση. Είναι στο χέρι μας να αποκρούσουμε στην πράξη το τεχνητό κλίμα «αλληλοσπαραγμού» που καλλιεργεί η εξουσία ανάμεσα στις τάξεις των εργαζομένων και να αγωνιστούμε από κοινού για τα κοινά μας αιτήματα, χωρίς υποχωρήσεις και προσχηματικές «διαπραγματεύσεις» με εγχώριους ή «ξένους» «θεσμούς» και κουραφέξαλα.

Ας γίνουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο καραβάνι αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και, τουλάχιστον μέχρι να γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα, ας απαιτήσουμε:

– Καθολικό δικαίωμα στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όλους (Έλληνες ή μετανάστες, εργαζόμενους ή άνεργους) χωρίς προϋποθέσεις.

– Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Η ασφάλιση δεν είναι εμπόρευμα.

– Το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει τους εργοδότες και το κράτος, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους.

– Μείωση του χρόνου εργασίας και των ορίων συνταξιοδότησης χωρίς περικοπή αποδοχών και άρα, δουλειά για χιλιάδες άνεργους.

– Αυξήσεις στους μισθούς. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας παντού, τώρα!

– Δουλειά για όλους, σταθερή, πλήρης και ασφαλισμένη. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας.

– Η περίοδος ανεργίας να μετρά ως χρόνος ασφάλισης.

– Καμιά σύνταξη κάτω από το βασικό μισθό

Δεν ξεχνάμε και πρέπει να αγωνιζόμαστε για:

– Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, των μνημονιακών «ρυθμίσεων» και των μέτρων του τρίτου μνημονίου.

– Επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία των αποθεματικών που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος: τα 70 δις ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δις που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά και τα δις που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να αποπληρωθούν τα «χρέη» στα κοράκια του ΔΝΤ.

– Απόκρουση της φασίζουσας, ρατσιστικής ρητορικής που αποδίδει σε μετανάστες/πρόσφυγες την έξαρση της ανεργίας στη χώρα τη στιγμή που όλοι ξέρουν ότι τις δουλειές δεν τις «κλέβουν οι ξένοι» αλλά οι εργοδότες και τα αφεντικά(ελληνικά ή πολυεθνικά) που απολύουν μαζικά και κλείνουν τα εργοστάσια (ΒΙΟ.ΜΕ, Coca Cola, Softex κλπ.), «πτωχεύουν» επιχειρήσεις και πετάνε στο δρόμο τους απλήρωτους εργαζόμενους (εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ), εκβιάζουν με απολύσεις αν δεν τους επιτραπεί να ισοπεδώσουν μια ολόκληρη περιοχή καταστρέφοντας το περιβάλλον για λίγο χρυσό (Eldorado Gold), εκμεταλλεύονται τους εποχιακούς «ξένους» εργάτες και τους… «απελαύνουν» απλήρωτους (φραουλοχώραφα Μανωλάδας) και πάει λέγοντας. Και βέβαια, για ασφάλιση, ούτε λόγος! Έτσι κι αλλιώς,στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι «ξένοι».

Ο δρόμος της αυτο-οργάνωσης των «από τα κάτω» σε αμεσοδημοκρατική βάση σε όλους τους χώρους δουλειάς ή κοινωνικής δραστηριότητας, η δημιουργία αντιγραφειοκρατικών μαχητικών σωματείων χωρίς «ηγεμονίσκους», η πάλη μέσα στα υπάρχοντα σωματεία για αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των συμφερόντων της βάσης των εργαζομένων, η κατάληψη των Μέσων παραγωγής και η εκτροπή της παραγωγικής δραστηριότητας προς όφελος των πραγματικών εργατικών και κοινωνικών αναγκών, η δημιουργία δομών αλληλεγγύης (π.χ. Κοινωνικά Ιατρεία) και γενικότερα η επαναφορά του ξεχασμένου εξεγερτικού αιτήματος «Δεν ζητάμε πολλά. Τα θέλουμε όλα γιατί μας ανήκουν», είναι ο μόνος δρόμος για νικηφόρα προοπτική της κοινωνίας για την ανατροπή της καπιταλιστικής οργάνωσης και λειτουργίας που αποτελεί τη βασική πηγή της ανισότητας, της φτώχειας και της δυστυχίας των ανθρώπων, ούτως ώστε να περάσει ο έλεγχος του πλούτου και όλης της κοινωνίας σε αυτούς που τον παράγουν.

Το ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ενώνεται με τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και κατεβαίνει στους δρόμους για να διεκδικήσει τα αυτονόητα αλλά και να απαιτήσει αυτό που μοιάζει αδύνατο, πριν γίνει αδιανόητο.

Να μην περάσει το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα!

Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!

VENCEREMOS!