Δεν υπάρχει κράτος;

Γράφει ο Γιώργος Σαρρής – 

«Δεν υπάρχει κράτος ρε φίλε…»

«Η Ελλάδα είναι καφενείο ρε, δεν είναι κράτος»…

«Τι κάνουν ρε για τόσα προβλήματα; Ουρές στις κρατικές υπηρεσίες, λάθη παντού…¨»

«Τι κάνουν για τους πρόσφυγες που έχουν γεμίσει λιμάνια και πλατείες; Πεινάνε οι άνθρωποι…που είναι το κράτος;»

«Πήγα να τακτοποιήσω κάτι σχετικά με το μαγαζί και με διαλύσανε, δεν υπάρχει κράτος σου λέω…»

Τέτοια ακούμε εδώ και χρόνια, και το μόνο που αλλάζει είναι οι λεπτομέρειες της επικαιρότητας.

Είναι έτσι όμως; Δεν νομίζω…

Το κράτος υπάρχει και παραυπάρχει.

Απλά δεν είναι για μας. Δεν είναι δικό μας κράτος.

 Το κράτος δεν είναι ουδέτερο, ανήκει κάπου. Ανήκει σε εκείνους που έχουν την εξουσία.

Το κράτος είναι μηχανή εξαναγκασμού, δεν είναι υπηρεσία εξυπηρέτησης του λαού.

Ας φανταστούμε για δευτερόλεπτα ότι δεν υπήρχε αυτό που λέμε κράτος, αυτή η μηχανή επιβολής των νόμων που δεν είναι φυσικά ουδέτεροι.

Θα ανεχόταν κανείς όλα αυτά που υποχρεώνεται να υποστεί;

Από τη βία του αφεντικού του μέχρι τους λογαριασμούς της εφορίας;

Θα πήγαινε κανονικά να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, κι ας μην έχει ούτε γάλα για τα παιδιά του, «για το καλό της πατρίδας»;

Θα δεχόταν να πληρώσει το γάλα 1,5 ευρώ επειδή έτσι αποφάσισε ο επιχειρηματίας και η «αγορά»;

Ή μήπως θα γινόταν ο μαύρος χαμός;

Ας το σκεφτούμε…

Λένε τώρα πολλοί για τους πρόσφυγες τα ίδια. «Δεν υπάρχει κράτος…»

Ας κάνουν καμία εξέγερση σε κάποιο σημείο, κι εκεί θα το δούμε μια χαρά το κράτος και θα τρίβουμε τα μάτια μας για την αποτελεσματικότητα του.

Δηλαδή στη FYROM που έκλεισε σύνορα λειτουργεί καλύτερα το κράτος; Αλλά κι εκεί τα ίδια θα λένε στα καφενεία, πως «δεν υπάρχει κράτος».

Όμως και συρματοπλέγματα σηκώθηκαν, και δακρυγόνα και ρόπαλα βγήκαν, και ό,τι άλλο ζητήθηκε από την εκεί εξουσία.

Αλλά κι εδώ «δεν έγινε τίποτα»;

Και τις ΜΚΟ ποιος τις αφήνει να ξεσαλώνουν και να δείχνουν ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να περάσουν σε άλλα χέρια και το κράτος(κι αυτοί που έχουν την εξουσία επομένως) να μην μπαίνει στον κόπο και στα έξοδα;

Και το ΝΑΤΟ ποιος το έφερε να «ρυθμίσει» την κατάσταση;

Και στον πόλεμο ποιος συμμετέχει;

 Τα κράτη δεν συμμετέχουν και μαζι και το δικο μας που με την ψήφο του και τις διάφορες «διευκολύνσεις» εγκρίνει και βοηθάει τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», περιμένοντας κάποιο φιλέτο από τη μοιρασιά της Συρίας για τα εδώ επιχειρηματικά κοράκια;

Αν πειραχτεί άραγε καμιά μεγάλη επιχείρηση από αυτές που έχουν την εξουσία δεν θα εμφανιστεί το κράτος; Εκεί να δεις κράτος…

Δηλαδή στη Χαλυβουργία δεν υπήρχε κράτος;

Τότε τα ΜΑΤ πως εμφανίστηκαν;

Και η δίκη από ποιον στήθηκε όπως στήθηκε;

 Και τις καταδίκες στους ήρωες απεργούς ποιος τις έριξε; Η «τυφλή» και ανεξάρτητη δικαιοσύνη;

Και τον αγώνα τους, και κάθε αγώνα, ποιος τον συκοφαντούσε; Η «ανεξάρτητη» ενημέρωση;

Και μόνο που μετά από 6 χρόνια φτώχεια ακόμα ο λαός δεν έχει πάρει χαμπάρι τι παίζεται και δεν κάνει οργανωμένη αντεπίθεση για να πάρει πίσω τη ζωή του, δείχνει πόσο καλά δουλεύει η μηχανή που λέγεται κράτος.

Οι πολλοί περιμένουν από κάποιον  να κάνει κάτι. Ποιον;

 Το «κράτος» άραγε; Που δεν είναι δικό μας αλλά των ταξικών μας εχθρών;

Δηλαδή στον ταξικό πόλεμο που όλο και αγριεύει περιμένουμε τα όπλα του ταξικού εχθρού να πολεμήσουν για μας και όχι γι’ αυτόν που τα κατέχει. Περιμένουμε από την εξουσία να αυτοπυροβοληθεί;

Το κράτος όμως και «κάνει κάτι» και δεν είναι ουδέτερο.

Το κράτος μάλιστα δεν κάνει απλά κάτι.

Κάνει τα πάντα, τη μια με μαστίγιο την άλλη με καρότο,. Τη μια με «ενημέρωση» και εκπαίδευση (ιδεολογικοί μηχανισμοί), την άλλη με γκλομπς, δακρυγόνα και νόμους.

Το κράτος λοιπόν είναι εδώ και θα είναι εδώ για λογαριασμό των συμφερόντων που είναι φτιαγμένο να υπηρετεί. Μόνο που τα συμφέροντα αυτά δεν είναι τα λαϊκά συμφέροντα αλλά εκείνα που βρίσκονται ακριβώς στην απέναντι, στην αντίπαλη πλευρά.

Ο μόνος τρόπος είναι να το γκρεμίσει ο λαός και να φτιάξει το δικό του κράτος.

Με δικούς του μηχανισμούς, με δικούς του νόμους που να δουλεύουν για τα δικά του συμφέροντα. Κι από το παλιό να μείνουν μόνο αναμνήσεις, φωτογραφίες εποχής και τίποτα παραπάνω.

Πολυλογίες θα μου πεις αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Δεν καθαρίζουμε με γκρίνιες και κατάρες.

Θέλει πιο πολλά. Γράψου στο σωματείο και πολέμα.

Για το δικό μας κράτος.

http://giorgossarris.blogspot.gr/