Μοδάτη η ρήση «είμαστε οι επιλογές μας». «Προχώ» (ρημένη), «εναλλακτική», ως αντίληψη προβάλλεται από «γενικώς ψαγμένα άτομα» που δυστυχώς μέσα στην παραζάλη της κρίσης και της επίθεσης που δέχεται η ζωή τους αδυνατούν να αντιληφθούν το προφανές, ή ακόμα χειρότερα κάποιοι από αυτούς υπερασπίζονται τα προνόμια που κατέχουν σε βάρος των υπολοίπων που δεν τα έχουν, με τη δικαιολογία της …επιτυχημένης «προσωπικής επιλογής».
Ας το δούμε αλλιώς:
Οι μετανάστες από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν κ.λ.π. που πέφτουνε θύματα εκμετάλλευσης και θύματα ζωής κυριολεκτικά στις Μανωλάδες όλης της πολιτισμένης δύσης τι επιλογές είχαν /έχουν;
Οι πρόσφυγες από τις χώρες που ρημάζουν οι πόλεμοι και πέφτουνε στις θάλασσες για να ξεφύγουνε και πολλοί από αυτούς χάνουν τις ζωές τους, ποιες άλλες καλύτερες επιλογές είχαν; Είναι επιλογή των λαών ο πόλεμος;
Είναι ακραίες οι παραπάνω αναφορές; Ας εξετάσουμε τις καθημερινές. Ποιες επιλογές έχουν οι εργαζόμενοι που δεν κατέχουν τα μέσα παραγωγής; Μία όσον αφορά την επιβίωση: Το αναγκαστικό ξεπούλημα της εργατικής τους δύναμης και της υπεραξίας που αυτή παράγει και την καρπώνεται το αφεντικό. Έχουν άλλη μέσα στα πλαίσια της ταξικής κοινωνίας που ζούμε; Καμία, πέραν του αγώνα για την προοπτική ανατροπής αυτής της εκμετάλλευσης.
Η ταξικότητα επηρεάζει όλες τις επιλογές μας και κάθε μία ξεχωριστά. Είναι παντού, ως βασικό αξίωμα, σε κάθε σχέση και επηρεάζει κάθε διαδικασία, κάθε επιλογή και κάθε αποτέλεσμα αντίστοιχο και θα συνεχίζει να το κάνει μέχρι την απόλυτη ανατροπή της τάξης που εκμεταλλεύεται την εργασία (των άλλων) για να πλουτίζει.
Δεν είμαστε οι επιλογές μας λοιπόν σε καμία περίπτωση και κάθε αντίθετη αναφορά που παρακάμπτει τη βασική αρχή της ταξικότητας των επιλογών υπηρετεί την κυρίαρχη τάξη απροκάλυπτα, όσο και εάν φροντίζει με το μανδύα του (ψευτο) ιδεαλισμού που περιβάλλει τέτοιες απόψεις να συγκαλύπτει το ρόλο της.
Η ιδεαλιστική αντίληψη συνεχίζει να επιμένει ότι η ανθρώπινη συνείδηση καθορίζει την ιστορία, επιδιώκοντας να διαιωνίσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αντίληψη που με εργαλείο τον ιστορικό υλισμό οι Μαρξ- Ένγκελς κατέρριψαν αδιαμφησβήτητα αποδεικνύοντας ότι το κοινωνικό Είναι, οι σχέσεις παραγωγής, καθορίζει την κοινωνική συνείδηση. ‘Αρα δεν «είμαστε οι επιλογές μας», ποτέ δεν είμασταν στην ανθρώπινη ιστορία. Μπορούμε όμως να γίνουμε ανατρέποντας τις υφιστάμενες σχέσεις παραγωγής, τουτέστιν κατακτώντας την κοινωνική απελευθέρωση και αυτοδιάθεσή μας.
Β.Σ