inred.gr Εναλλακτική ενημέρωση
1
Κάποτε σκεφτόμουν: Σε χρόνους μακρινούς
Όταν γκρεμίσουν τα σπίτια που έζησα
Και σαπίσουν τα καράβια που ταξίδεψα,
Τ’ όνομά μου θ’ αναφέρεται ακόμα
Μαζί με άλλα…
2
Γιατί εγώ ύμνησα το χρήσιμο
Που ταπεινό το θεωρούσαν στη δική μου εποχή,
Γιατί πολέμησα τις θρησκείες
Κι αγωνίστηκα ενάντια στην καταπίεση, ή
Για μια αιτία διαφορετική.
3
Γιατί πίστευα πάντα στους ανθρώπους
Και δίνοντάς τους ευθύνες τους τιμούσα,
Γιατί έγραφα στίχους και πλούταινα τη γλώσσα,
Γιατί δίδασκα μια στάση πραχτική, ή
Για μια αιτία διαφορετική.
4
Γι’ αυτό έλεγα πως τ’ όνομά μου
Θ’ αναφέρεται ακόμα, θα χαράζεται
Πάνω σε μια πέτρα, κι από ’να βιβλίο
Θα ξανατυπώνεται σ’ ένα καινούργιο.
5
Μα τώρα
Συμφωνώ να ξεχαστεί.
Γιατί
Να ψάχνεις τον ψωμά, όταν υπάρχει αρκετό ψωμί;
Γιατί
Να τραγουδάς το χιόνι που έλιωσε,
Όταν καινούργια χιόνια πρόκειται να ’ρθούν;
Γιατί
Να υπάρχει παρελθόν, όταν υπάρχει
Μέλλον;
6
Γιατί
Ν’ αναφέρεται τ’ όνομά μου;
Bertold Brecht
Το όνομα του Μπρεχτ εξακολουθεί να αναφέρεται, αφού τα δίκαια του κόσμου της εργασίας είναι ακόμη αδικαίωτα. Ο ίδιος εξαιρετικά απλός, σεμνός, ταπεινός, και μαζί αθεράπευτα ρομαντικός, στον αντίποδα της συμπεριφοράς κάθε αριστερού υπερδιανούμενου, κομμουνιστής, απλουστευτικός, έλεγε «τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη».
Εξεγερμένος κι ασυμβίβαστος σκεφτόταν πως πράγματι η τέχνη που έκανε θα μπορούσε να περάσει στα χέρια της μελλοντικής κοινωνίας που είχε οραματιστεί, να γίνει κτήμα της και να αναπαράγεται από όλους εκείνους τους ανθρώπους που θα ευτυχίσουν να ζήσουν σε μια τέτοια κοινωνία, έχοντας τη γνώση, το χρόνο, τη δυνατότητα να εκφράζονται πραγματικά.
Ήθελε η τέχνη να είναι κτήμα του λαού και της εργατικής τάξης, να πηγάζει από μέσα της, να εξελίσσεται μαζί με όλη την κοινωνία και να την εξυψώνει.
Τότε πραγματικά δεν θα χρειάζεται η αναφορά στο όνομά του. «Γιατί να ψάχνεις τον ψωμά, όταν υπάρχει αρκετό ψωμί;» Τότε θα έχει δικαιωθεί και ο ποιητής.
