Ας αφήσουμε τα ανάθεμα να πάμε παρακάτω …

Η «αριστερά» του Συ.ρι.ζα τελείωσε. Η Αριστερά είναι ζωντανή.

Η Αριστερά που δεν συμβιβάζεται, δεν παζαρεύει, δεν συμψηφίζει, δεν «αντιπροσωπεύει» και δεν υπογράφει είναι η αριστερά που παραμένει και ιδέα και πράξη αντίστασης, κάθε μέρα, παντού. Είναι η αριστερά της ταξικής πάλης.

Είναι η Αριστερά του «Όχι» χωρίς ναι μεν αλλά. Είναι η Αριστερά που «δουλώνει και δεν απογράφει». Είναι η Αριστερά του μεροκάματου και του ιδρώτα για μια μπουκιά ψωμί.

Η Ψυχή της χτυπάει στο στήθος κάθε εργαζόμενου, κάθε απόμαχου της δουλειάς, κάθε διανοούμενου, κάθε νεολαίου, όλων μαζί που θέλουν μια ζωή με αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, ισοτιμία, αλληλεγγύη. Όλων όσων η στάση της ζωής τους είναι στα αριστερά. Όλων όσων δεν έχουν τίποτα περισσότερο να χάσουν από τις αλυσίδες τους.

Οι άλλοι, οι «πρώτοι φορά αριστεροί» έχουν πολύ περισσότερα να χάσουν από μια αξιοπρέπεια που δεν γνώρισαν ποτέ στην ουσία. Έχουν και καταθέσεις και μετοχές και επενδύσεις και καβάτζες και ακίνητα και βίλες κι αυτοκίνητα. Και πρωτίστως έχουν ταπεινά όνειρα. Είναι ασυγκίνητοι και στέρφοι. Το απέδειξαν, το είδαμε, πάει και τελείωσε.

Ας αφήσουμε τις κατάρες και τα ανάθεμα να πάμε παρακάτω.

«Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί». Πάμε να κάνουνε την Ιδέα, πράξη!

«Όχι μέχρι τέλους». Η ζωή δεν περιμένει.

Άκις Ξενάκις