ΑΝΤΙΚΥΝΩΝΙΚΑ

«Η ειρήνη που απολαμβάνει η Ευρώπη δεν είναι αυτονόητη», απειλεί αυθάδικα η «σιδηρά κυρία» (ποια Θάτσερ ρε;) του 21ου αιώνα, η φράου Μέρκελ. Λογικό. Χωρίς διαφαινόμενη αχτίνα φωτός, με τους αχυρανθρώπους-εκπροσώπους στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού και με τους λαούς φοβισμένους και στριμωγμένους, κάθε ποντίκι βρυχάται… Κάποιοι ομόλογοί της στο παρελθόν όμως, είχαν την πικρή εμπειρία της τούμπας της ιστορίας και ήρθε η ώρα που ικέτευαν στα τέσσερα για κάτι τέτοιες κουβέντες…

Cumer on…

«Η αληθινή τελειότητα του ανθρώπου βρίσκεται όχι στο τι έχει, αλλά στο τι είναι. Γι’ αυτό προς το συμφέρον ακριβώς των πλουσίων πρέπει να καταργήσουμε την ιδιοκτησία. Κι η φτώχεια πρέπει να καταργηθεί γιατί ταπεινώνει τον άνθρωπο κι επιβραδύνει την ατομική του ανάπτυξη. Μία μόνο κοινωνική τάξη σκέπτεται το χρήμα περισσότερο απ’ τους πλουσίους, κι αυτή είναι οι… φτωχοί. Οι καλύτεροι ανάμεσα στους φτωχούς δεν ήταν ποτέ ευγνώμονες για την ελεημοσύνη. Είναι αγνώμονες, δυσαρεστημένοι, απείθαρχοι κι επαναστατικοί. Κι έχουν δίκιο να ‘ναι έτσι. Ο άνθρωπος που δε θα ‘ταν δυσαρεστημένος σε τέτοιο περιβάλλον και σε τέτοιο χαμηλό βιοτικό επίπεδο θα ήταν τέλειο κτήνος. Η πείνα κι όχι η αμαρτία γεννάνε το σύγχρονο έγκλημα. Διαμέσου της ανυπακοής δημιουργήθηκε πάντα η πρόοδος, διαμέσου της ανυπακοής και της επανάστασης. Το να συνιστούμε οικονομία στους φτωχούς είναι κάτι τόσο εξωφρενικό, όσο και υβριστικό. Είναι σαν να συμβουλεύουμε έναν που πεινάει να τρώει λιγότερο» (Οσκαρ Ουάιλντ – «Ο άνθρωπος κάτω από τον σοσιαλισμό»).

«Θέλω τη δόση μου». Η φωνή του ξεφτιλισμένου, φωνή μπάσα γιατί του σφηνώθηκε η ιδέα ότι μετενσαρκώνει τον Αντρέα, στοίχειωνε τις ανοιξιάτικες νύχτες. Ωσπου ήρθε το καλοκαίρι και μαζί και η δόση του. Η προσωρινή ικανοποίηση δεν κρύβει το γεγονός ότι είναι ένας τζάνκι που σύντομα θα παρακαλάει για την επόμενη δόση, ένα πρεζόνι του κερατά, ένας γελοίος παπαρουνάκιας που θα πουλούσε τα πάντα για την κάθε δόση του. Ναυάγια της ζωής, λιωμένα σε μια καρέκλα για μια καρέκλα…

Γιούρο-γιούρο όλοι, μετά ολυμπιάδα όλοι, «ντρίγκι ντρίγκι και κυλούσε η παλιοζωή» (το ντρίγκι ντρίγκι αντικαθίσταται κάλλιστα και από το τάκα τάκα)…
Θεανώ, χθες άδειασα κάτι γεμιστά. Αλήθεια, εσύ με τι είσαι γεμισμένη;

Στεναχωριούνται –και με το δίκιο τους- οι «Ριπές» που έχασαν τον Μιχελογιαννάτση. Με τέτοιο καύσωνα, η απώλεια κάθε κρύου και κάθε κρυάδας φαντάζει μεγαλύτερη. Ομως έχουμε κι εμείς το ζόρι μας, καθώς έχει πολύ καιρό να μας διασκεδάσει ο Πάνω Σκαμμένος.

Τσιπραλέξι. Ο απόλυτος τουριστικός προορισμός αυτού του καλοκαιριού. Ενα αριστεροχώρι του μόλου, εκεί που η θάλασσα γίνεται βουνό, το κρέας ψάρι, το ναι όχι.
«Επαρση, αλαζονεία και εγωισμός είναι τα βασικά συστατικά του πατριωτισμού. Επιτρέψτε μου να το εξηγήσω. Ο πατριωτισμός υποθέτει ότι ο πλανήτης μας είναι χωρισμένος σε μικρά κομμάτια, το καθένα από τα οποία περιβάλλεται από μια σιδερένια πόρτα. Οσοι είχαν την τύχη να γεννηθούν σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι θεωρούν τους εαυτούς τους πιο ευγενείς, πιο καλούς, πιο μεγαλοπρεπείς, πιο έξυπνους από εκείνους που κατοικούν σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της γης. Είναι, ως εκ τούτου, καθήκον όλων όσων ζουν σε αυτό το σημείο να πολεμήσουν, να σκοτώσουν και να πεθάνουν στην προσπάθεια να επιβάλλουν την υπεροχή τους σε όλους τους υπόλοιπους (…) Οταν ένα παιδί γίνεται πλέον ενήλικο άτομο, είναι πλήρως πεπεισμένο ότι είναι ο εκλεκτός του ίδιου του Θεού για να υπερασπιστεί τη χώρα του εναντίον της επίθεσης ή της εισβολής οποιουδήποτε αλλοδαπού (…) Οταν θα έχουμε καταλάβει το πατριωτικό ψέμα, θα έχουμε ανοίξει το δρόμο για το μεγάλο οικοδόμημα όπου όλοι θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι σε μια παγκόσμια αδελφότητα, μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία» (Emma Goldman).

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά έκανε ένας σύντροφος όταν συνδέθηκε για πρώτη φορά στο facebook. Τέλος η γκρίνια και τα μπινελίκια! «Ρέμα λάκα, εδώ είναι όλοι! Ιδού πεδίο αγώνων» αναφώνησε περιχαρής και ρίχτηκε με τα μούτρα στην… πολιτική δουλειά…

Τομή χοίρων: βέλτιστον.

Κοκκινοσκουφίτσα | http://www.eksegersi.gr/issue/875/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%85%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC