Παύλο, Σαχζάντ δε σας ξεχνάμε…
Δε θα περάσει ο φασισμός.
Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό . Η δολοφονία του Παύλου ήταν η κορύφωση της δίχρονης δράσης των νεοναζί η οποία περιελάμβανε πογκρόμ και δολοφονίες μεταναστών (Σαχζάντ Λουκμάν), επιθέσεις σε αγωνιστές του κινήματος, οργάνωση ταγμάτων εφόδου για την κατάληψη των γειτονιών και τη μετατροπή τους σε χώρους κυριαρχίας του ρατσιστικού μίσους. Την ίδια περίοδο η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε σχέσεις με το κράτος αλλά και με καπιταλιστές προσπαθώντας να συγκροτήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν φθηνά εργατικά χέρια για τους εργοδότες (εργασία μόνο για έλληνες με φθηνά μεροκάματα), ενώ παράλληλα κατάφερε να αποτελεί έναν βασικό συνομιλητή για κυβερνητικά σενάρια.
Το αντιφασιστικό κίνημα με την δυναμική του παρουσία κατάφερε να ανακόψει την δράση των νεοναζί και να εμποδίσει την εμφάνιση τους στο δρόμο και τις γειτονιές. Οι μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις μετά τη δολοφονία του Παύλου υποχρέωσαν τη κυβέρνηση της ΝΔ να ξεκινήσει τις ποινικές διώξεις παρότι αυτό δεν ήταν στις προθέσεις της.
Σήμερα δυο χρόνια μετά ο κίνδυνος του φασισμού συνεχίζει να υπάρχει. Η οικονομική κρίση εξακολουθεί να βυθίζει στην εξαθλίωση και την απελπισία εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων οι προσδοκίες των οποίων προδόθηκαν από την κυβέρνηση την οποία στήριξαν για να διώξει υποτίθεται τα μνημόνια. Σε αυτές τις συνθήκες η Χρυσή Αυγή φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο της αντιπολίτευσης στον μνημονιακά μεταλλαγμένο συριζα. Η υιοθέτηση ή η ανοχή του νέου 3ου μνημονίου τριετούς λιτότητας από σημαντικό τμήμα της μέχρι πρότινος αντιμνημονιακής αριστεράς επιχειρείται να αξιοποιηθεί από τους νεοναζί που παριστάνουν τους γνήσιους αντιμνημονιακούς εκφραστές των λαϊκών στρωμάτων. Στη πραγματικότητα βέβαια οι χρυσαυγίτες δεν έχουν σκοπό και δεν πρόκειται ποτέ να συγκρουστούν με τα μνημόνια και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτό που κάνουν κατά κύριο λόγο και με συστηματικό τρόπο είναι ότι επιχειρούν να στρέψουν τον λαϊκό θυμό ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Η παρουσία τους στην Μυτιλήνη και στη Κω που προσπάθησαν να οργανώσουν πογκρόμ εναντίον των προσφύγων, αλλά και η επανεμφάνιση τους σε μια σειρά γειτονιές αποδεικνύουν πως οι φασίστες επιχειρούν να ανακάμψουν και να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους. Παράλληλα η εξέλιξη της δίκης δείχνει ότι το κράτος δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει στα σοβαρά τη ΧΑ. Πέντε μήνες μετά την έναρξη της δίκης δεν έχει εξασφαλιστεί ο δημόσιος και ανοιχτός χαρακτήρας της και δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η ουσιαστική της διαδικασία ενώ όλη η ηγετική ομάδα βρίσκεται εκτός φυλακής ( πλην του Λαγού που ξαναμπήκε φυλακή λόγω παραβίασης των περιοριστικών όρων).
Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί δυναμικά στο δρόμο. Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι παράλληλα αγώνας ενάντια στη φτώχεια και τα μνημόνια, τον αυταρχισμό και την καταστολή. Είναι αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των καταπιεσμένων. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό έχει σαν βασική και απαραίτητη προϋπόθεση τη σύγκρουση με τον ρατσισμό και την υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών.
Η 18 του Σεπτέμβρη πρέπει να αποτελέσει το μαζικό και αποφασιστικό ξεκίνημα για την ανάπτυξη ενός αντιφασιστικού κινήματος το οποίο με κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και με δράσεις στις γειτονιές και τους κοινωνικούς χώρους δεν θα αφήσει τους φασίστες να σηκώσουν κεφάλι και να ξαναβγούν στο δρόμο.
Όλοι και όλες την Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη στις 18:00 στην Αντιφασιστική Συγκέντρωση και Πορεία στο Κερατσίνι, στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, Π. Τσαλδάρη 60.