Ο «ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΟΣ ΙΔΕΑΣΜΟΣ» ΤΗΣ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ»

Ο «αυτοκτονικός ιδεασμός» αναφέρεται σε σκέψεις που αφορούν αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτές οι σκέψεις ασαφείς και ακαθόριστες πολλές φορές μπορεί να αφορούν το θάνατο σε κάποιο μελλοντικό χρόνο ή να παίρνουν τη μορφή συγκεκριμένου σχεδίου αυτοκτονίας. Όπως λόγου χάρη σε μια «διαπραγμάτευση» μεταξύ μιας αγέλης λύκων κι ενός μοναχικού κι αδύναμου πρόβατου αναμεσά τους που θεωρεί τους λύκους οικογένεια και εκλιπαρεί να συμβιώσουν ειρηνικά, με αλληλοκατανόηση (!) και αλληλεγγύη.(!)

Θα μπορούσες να αναγνωρίσεις και χρόνια ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΔΨ), όπου το πρόβατο έχει παγιδευτεί από μία σειρά ιδεοληψιών και ψυχαναγκασμών, που επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητά του (και τις στρατηγικές του επιλογές). Συχνά αισθάνεται την ανάγκη να αναγνωρίσει ότι είναι υπερβολικές ή παράλογες, (και διατυμπανίζει ρήξεις με αυτές) αλλά αισθάνεται αναγκασμένο να σκέφτεται και να δρα με τον τρόπο αυτό, γιατί δεν έχει κανένα εναλλακτικό σχέδιο, ούτε τη δύναμη να το υλοποιήσει.

Εάν μπορούσαμε να αποκλείσουμε, οποιοδήποτε «σενάριο συνομωσίας», η ψυχιατρική προσέγγιση θα ήταν η μόνη για να εξηγήσει την επιμονή της σημερινής κυβέρνησης  στη διαρκή «διαπραγμάτευση» με τους «εταίρους» (του κεφαλαίου) και την διαρκή υποχώρηση στις απαιτήσεις τους σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Η σημερινή κυβέρνηση όμως, με κορμό την «πρώτη φορά» αριστερά και τον πάλαι ποτέ φέρελπι Πρωθυπουργό, απέδειξε ότι δεν διακατέχεται τελικά από κανένα σύνδρομο αλλά έδρασε βάσει προκαθορισμένου σχεδίου και με πλήρη συνείδηση. Τα αποτελέσματα άλλωστε της πολιτικής της δεν της επιτρέπουν κανένα στην κυριολεξία ελαφρυντικό σήμερα.

Οι στρατηγικές της επιλογές είναι καθαρά στη κατεύθυνση εξυπηρέτησης της ολιγαρχίας.

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι σχεδίασε την πολιτική της μαζί με τους εταίρους τοκογλύφους, μαζί με τους τραπεζίτες, μαζί με το εγχώριο παρασιτικό κεφάλαιο – και με την αμέριστη συνεργασία του ημεδαπού σάπιου πολιτικού συστήματος.

Πρόκειται για μια κυβέρνηση στην απόλυτη υπηρεσία του κεφαλαίου. Η ανατροπή της, όπως και κάθε άλλης που προετοιμάζεται για να συνεχίσει την ισοπέδωση της κοινωνίας, αποτελεί πρώτη και άμεση προτεραιότητα του λαϊκού κινήματος.

Άκις Ξενάκις